2 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
184
A
artykuł
DIETETYKA
Faza trzecia
trwa od miesiąca do trzech. Zakłada co-
tygodniowy wzrost ilości węglowodanów o nie więcej
niż 10 g/dzień, aż do utratymasy ciała wysokości 0,5 kg/
tydzień. Produkty do tej pory zakazane należy wpro-
wadzać stopniowo oraz obserwować, czy któreś z nich
szczególnie nie powodują zahamowania odchudzania.
Osoby z niskim CCLM ze szczególną ostrożnością po-
winny wprowadzać produkty zbożowe i wysokoskro-
biowe. Należy kontynuować przyjmowanie suplemen-
tów oraz spożywać odpowiednią ilość białka i tłuszczu.
Po uzyskaniu docelowej masy ciała Atkins zaleca utrzy-
manie przyjmowanej ilości węglowodanów przez mie-
siąc, w celu upewnienia się, czy ilość ta nie powoduje od-
wrotnego efektu na dłuższą metę. W takim przypadku
należy zmniejszyć dzienną porcję węglowodanów o 10 g.
W niektórych przypadkach pacjent może sobie pozwo-
lić na zmniejszenie porcji węglowodanów jednego dnia
i zwiększenie jej dnia następnego ponad normę, tak by
średnia stanowiła normę. Ta zasada może być przydat-
na w przypadku świąt czy bankietów.
Faza czwarta
przeznaczona jest do stosowania przez
całe życie. Polega na utrzymaniu właściwych nawyków
żywieniowych, nieprzekraczaniu CCLM, unikaniu pro-
duktów powodujących większą chęć na węglowodany,
piciu odpowiedniej ilości wody oraz regularnej, przynaj-
mniej umiarkowanej aktywności fizycznej. Autor zaleca
cotygodniowe pomiary masy ciała i przejście do indukcji
w przypadku nadmiaru wynoszącego więcej niż 0,5 kg.
Należy także kontynuować przyjmowanie suplementów
w przypadku większych reżimów żywieniowych. U pa-
cjentów o dużej lipolizooporności faza III i IV może nie
różnić się znacząco od OWL (
OngoingWeight Loss
).
Przed rozpoczęciem nowego, rewolucyjnego sposobu
odżywiania Atkins zaleca zaprzestane przyjmowanie
niepotrzebnych leków kupowanych bez recepty: sy-
ropu czy drażetek na kaszel, zobojętniających, nasen-
nych, antyhistaminowych czy przeczyszczających,
jako utrudniających redukcję. Pacjentom przyjmują-
cym diuretyki, insulinę lub leki hipotensyjne zaleca
wcześniejszą konsultację z lekarzem. Zaznacza także
ze jego dieta nie jest odpowiednia dla osób z chorobami
nerek, kobiet ciężarnych lub karmiących.
|
|
W
ady
,
zalety
,
badania naukowe
Randomizowane badania jednoośrodkowe, prowadzone
w 2002 roku w Bostonie na osobach otyłych z towarzy-
szącą hiperlipidemią, nadciśnieniem i hiperglikemią na
czczo, wykazały średnio utratę średnio 2,1 kg masy ciała
w czasie roku stosowania diety dr Atkinsa. Dodatkowo
zanotowano redukcję wskaźnika tzw. dobrego i złego cho-
lesterolu LDL/HDL (
low-density lipoprotein / high-density
lipoprotein
) we krwi, brak wpływu diety Atkinsa (a także
Ornisha, Zone i dietyWeightWatchers) na stężenie chole-
sterolu HDL, ciśnienie tętnicze i poziom glukozy we krwi
[6]. Prawie połowa badanych zrezygnowała z badania
przed jego zakończeniem, ze względu na trudności w re-
alizacji zaleceń. Jadłospisy narzucone pacjentom w bada-
niu dostarczały dziennie średnio około 2000 kcal [6].
W 2003 roku „The New England Journal of Medicine”
opublikował wyniki wieloośrodkowego badania ran-
domizowanego, dotyczącego skuteczności w procesie
odchudzania za pomocą dwóch diet:
––
niskowęglowodanowej o wysokiej zawartości tłusz-
czu i białka, w której pacjenci otrzymali podręcznik
diety dr Atkinsa i zobowiązali się do przestrzegania
jej zasad, oraz
––
niskokalorycznej z wysoką zawartością węglowo-
danów (1200-1500 kcal dla kobiet i 1500-1800 kcal
dla mężczyzn, 60% energii z węglowodanów, 25%
z tłuszczu, 15% z białka).
Grupę badaną stanowiły 63 osoby otyłe. Po 12 mie-
siącach badania zanotowano średnie obniżenie masy
ciała, wynoszące około 4,4% masy ciała w grupie 1, oko-
ło 2,5%masy ciała w grupie 2, różnica ta została uznana
za niewielką. W 3. i 6. miesiącu badania obserwowa-
no zaś wysokiego stopnia asymetrię między grupami,
w zakresie spadku masy ciała, redukcja była znaczniej
nasilona w grupie na diecie wysokobiałkowej [6].
W przeciwieństwie do badań Bostońskich, w oby-
dwu grupach zanotowano istotny spadek ciśnienia tęt-
niczego, poziomu trójglicerydów, poprawę wrażliwości
na insulinę oraz wzrost stężenia cholesterolu HDL we
krwi. Wzrost HDL i spadek trójglicerydów były więk-
sze u pacjentów na diecie wysokobiałkowej. W 3. i 6.
miesiącu badania zanotowano większy spadek masy
ciała w grupie 1. Badanie ukończyło 20 osób z grupy
pierwszej i 17 z grupy drugiej [7].
Tabela 1
Orientacyjna analiza jadłospisu w diecie Atkinsa (etap I). Ilości warzyw dostosowano do dozwolonej ilości węglowodanów. Analizę wykonano w programie Dietetyk.
kcal
Cholesterol [mg]
Błonnik [10]
Sód [mg]
Potas [mg]
Wapń [mg]
Fosfor [mg]
1753
974
7,6
1950
2706
994
1944
Żelazo [mg]
Wit. A [mcg]
Wit. D [mcg]
Wit. E [mg]
Wit. B1 [mg]
Magnez [mg]
Foliany [mcg]
14,1
1150
25,7
15,8
1,1
241
372,4
Wit. B12 [mcg]
Wit. C [mcg]
Wit. B2 [mg]
Węglowodany [10] % E z tłuszczów %E z białek
14,9
68,5
2,6
26,3
66,5
30,5
