2 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
182
A
artykuł
DIETETYKA
Na zarzuty, jakoby dieta Atkinsa była kolejną wersją
diet o obniżonej energetyczności, autor odpowiada, że
jej założenia są wręcz przeciwne. Jednak zauważa, że
stosowanie tej metody może prowadzić do osłabienia
uczucia głodu przez:
––
eliminację wahań poziomu glukozy we krwi,
––
wysoką wartość odżywczą proponowanych posiłków,
co z kolei skutkuje zmniejszonym spożyciem pokar-
mów i redukcją kaloryczności dziennego jadłospisu [5].
|
|
Z
ałożenia diety
Żywieniowa rewolucja Atkinsa podzielona jest na cztery
fazy. Podobnie jak w diecie South Beach, pierwsza z nich,
nazywana indukcją, ma za zadanie wprowadzenie or-
ganizmu w stan łagodnej ketozy. Celem tego stanu jest
przestawienie organizmu z wykorzystywania glukozy
jako źródła energii na inne paliwo, jakim są ciała ketono-
we, powstające w procesie intensywnej lipolizy [5]. Etap
ten powinien trwać przynajmniej dwa tygodnie. Autor
obiecuje pacjentom w tej fazie ustabilizowanie poziomu
glukozy we krwi, co w konsekwencji powinno zaowo-
cować: zahamowaniem zmian nastroju i ochoty na pod-
jadanie, zmniejszeniem uczucia zmęczenia i „zamglenia”
umysłu, zerwaniem z nawykami dosładzania, spożywa-
nia pszenicy, produktów pochodnych kukurydzy, alko-
holu, kofeiny. Zapewnia także, że efektem indukcji jest
utrata dużej ilości tłuszczu przy spożywaniu obfitych
i sycących posiłków. Atkins podkreśla rolę regularnej
aktywności fizycznej w procesie odchudzania.
Zasady fazy pierwszej
są w książce dokładnie określo-
ne i należy się do nich bezwzględnie stosować. Dozwo-
lona dzienna porcja węglowodanów to najwyżej 20 g,
w skład której mogą wchodzić: 2-3 filiżanki sałaty, mło-
dych pędów lucerny, rukoli, cykorii, pietruszki zielonej,
papryki, selera, kopru włoskiego, czerwonej lub zielonej
cykorii, rzodkiewki, sałaty rzymskiej, szczawiu, szczy-
piorku, ogórków lub grzybów, albo 2 filiżanki wymie-
nionych warzyw i jedną: karczochów, selera naciowego,
dyni, rabarbaru, szparagów, kapusty kiszonej, bambusa,
szalotki, kiełków, groszku cukrowego, warzyw zielonych,
bakłażanów, szpinaku, brokułów, serc palmowych, ka-
pusty, kabaczków, brukselki, kalarepki, pomidorów, pora,
rzepy, kalafiora, orzecha wodnego, cebuli, cukini, okry.
Porcje warzyw powinny być odmierzane na surowo.
Propozycje przekąsek to: 10-20 oliwek, awokado
(maks. ½ dziennie), 2-3 łyżki soku z cytryny lub soku
z limonki, jedna uncja śmietany (ok. 28 g), sery pełno-
tłuste, twarde, miękkie, półmiękkie, dojrzewające w ilo-
ści maks. 3-4 uncji dziennie. Należy liczyć uncję sera,
jak 1 g węglowodanów.
Jako dodatki do warzyw Atkins proponuje: chrupią-
cy boczek, tarty ser, śmietanę, smażone grzyby, do tego
olej lub ocet, ale nie balsamiczny, zawierający cukier.
Dozwolone bez ograniczeń ilościowych są:
––
produkty wysokobiałkowe: mięsa, jaja, owoce morza
(ostrygi i małże z ograniczeniem do 4 uncji, czyli oko-
ło 113 g/dobę), ryby,
––
produkty wysokotłuszczowe: oleje i oliwa z oliwek,
masło (margaryny w czasach Atkinsa zawierały
duże ilości kwasów tłuszczowych trans), majonez,
klarowany bulion,
––
wszystkie przyprawy prócz cukru i zawierających
cukier.
Podczas indukcji nie wolno spożywać nasion roślin
strączkowych, warzyw skrobiowych, owoców, orze-
chów, pieczywa, ciast, ciastek, krakersów, cukierków,
makaronu, ryżu, kasz, ziaren, nabiału innego niż ser,
śmietana czy masło. Niedozwolone są serki do smaro-
wania, w tym serek wiejski. Wykluczone są także pa-
nierki czy zasmażki. W tej fazie zezwala się na napoje
słodzone sacharyną lub sukralozą. Ilość węglowodanów
powinna być obliczana na podstawie etykiet na opako-
waniach produktów lub tabel zawartych w książce.
Istotne jest spożywanie trzech większych lub 4-5
mniejszych posiłków, różnorodność w wyborze pro-
duktów dozwolonych, ograniczenie spożycia kofeiny,
dostosowywanie wielkości porcji do zmniejszającego się
apetytu, picie przynajmniej 8 szklanek płynów dziennie.
Przerwa między posiłkami nie powinna być dłuższa niż
6 godzin. W przypadku zaparć Atkins zaleca spożywa-
nie codziennie jednej łyżki nasion babki jajowatej doda-
nej do wody lub dodanie siemienia lnianego do potraw.
Autor twierdzi, że konieczność stosowania suple-
mentów jest wynikiem nie samej diety, a sposobu od-
żywiania przed dietą oraz niewłaściwych wyborów
żywieniowych w czasie jej trwania. Jednak wszystkim
w fazie indukcji poleca:
•
preparat wielowitaminowy, zawierający kompleks
witamin z grupy B, witaminę C w ilościach więk-
szych niż zalecane dzienne spożycie RDI (
Recommen-
ded Daily Intake
), który zawiera także przynajmniej 30
innych składników odżywczych (prócz żelaza), w tym
najlepiej związki chromu w ilości 200-600 mcg;
•
niezbędne kwasy tłuszczowe 2 EFA (
Essential Fatty
Acids
), przynajmniej GLA (
γ
-linolenowy) i n3;
•
w przypadku napadu ochoty na przekąski – 500 mg
L-glutaminy do każdego posiłku.
Atkins obiecuje, że po kilku dniach fazy inicjującej pa-
cjent uczy się kontroli apetytu, co jest wynikiem zuży-
cia zapasów glikogenu oraz spalania tłuszczu (lipoliza
hamuje apetyt). Wspomina, że w pierwszym tygodniu
może pojawić się zmęczenie, osłabienie i skurcze mię-
śni nóg spowodowane nagłą utratą wody, minerałów
i szybkim tempem spalania. Jako remedium na te do-
legliwości zaleca płyny, multiwitaminę, a w przypadku
