2 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
181
A
artykuł
DIETETYKA
R
estrykcja węglowodanów w die-
tach, mających na celu obniżenie
masy ciała, stała się podstawową za-
sadą dla wielu twórców diet i książek
zawierających odchudzające plany ży-
wieniowe. W numerze 4/2014 „Kosme-
tologii Estetycznej” zostało przedsta-
wione kilka najbardziej popularnych
diet wysokobiałkowych: South Beach,
optymalną (Kwaśniewskiego), Dukana.
Wbieżącymnumerze autorki artykułu
charakteryzują kolejne diety: dr. Atkin-
sa, Zone (strefowa), paleo.
Kontrowersje wokół
diet bogatobiałkowych
o niskiej zawartości węglowodanów.
Cz. 2. Diety: dr. Atkinsa, Zone (strefowa), paleo
Cz. 1. Diety: South Beach, optymalna tzw. Kwaśniewskiego, Dukana
opublikowano w numerze 4/2014 s. 319-324
W roku 1863 William Banting, przedsiębiorca zajmu-
jący się usługami pogrzebowymi, wydał broszurę pt.
„Letter on Corpulence Addressed to Public”, w której opi-
sał sposób na pozbycie się masy ciała, opierający się na
rezygnacji z pieczywa, masła, mleka, cukru, piwa oraz
ziemniaków. Wydane porady stanowiły uwieńczenie
eksperymentu, dzięki któremu autor wyleczył się z oty-
łości. Pomysłodawcą diety nie był sam przedsiębiorca,
a jego lekarz – chirurg o nazwisku Harvey, jednak
nazwa diety pochodzi od nazwiska Banting [1]. Mimo
medialnego sukcesu diet niskowęglowodanowych licz-
ne badania przeprowadzone w latach 1966-2003 nie
udowodniły ich zwiększonej skuteczności w stosunku
do diet niskokalorycznych. Co więcej, uważa się, że
utrata tkanki tłuszczowej może być wyłącznie wyni-
kiem restrykcji kalorycznych, nie węglowodanowych.
Dietom o wysokiej zawartości białka zwierzęcego za-
rzuca się indukowanie takich chorób, jak miażdżyca,
niewydolność nerek i kamica nerkowa, osteoporoza,
dna moczanowa, nadciśnienie tętnicze, a także osła-
bienie mięśni, hiper i hipowitaminozy czy zaparcia
[2, 3]. Niemniej jednak zainteresowanie ograniczonym
spożyciem węglowodanów nie słabnie, znajdując także
zastosowanie w onkologii czy leczeniu padaczki u dzie-
ci [2, 3]. Z pomysłu restrykcji węglowodanowych w die-
tach służących obniżeniu masy ciała skorzystało wielu
twórców książek, zawierających odchudzające plany
żywieniowe. Pomimo istotnych różnic, podstawowy
mechanizm, dzięki któremu organizm powinien spalać
tkankę tłuszczową, pozostaje ten sam. Kontrowersyjne
pozostają wady i zalety, które im towarzyszą.
Pomimo istotnych różnic, podstawowy mechanizm,
dzięki któremu organizm powinien spalać tkankę
tłuszczową, pozostaje ten sam. Kontrowersyjne pozo-
stają wady i zalety, które im towarzyszą.
|
|
DIETA DR ATKINSA
Amerykański kardiolog, Robert Atkins, którego nazwi-
sko rozsławiła sprzedana w ponad 10 milionach egzem-
plarzy książka „DrAtkin’sDiet Revolution”, rozpoczął na
świecie modę na dietę niskowęglowodanową. Od czasu
wydania poradnika, zarówno wokół zmieszczonych
w nim zasad odżywiania, jak i wokół samego autora, nie
przestają narastać kontrowersje. Pomimo iż od śmierci
dr Atkinsa w wyniku urazu głowy minęło ponad 10
lat, do dziś trwają spory o stan zdrowia lekarza przed
samym zgonem oraz w ostatnich latach życia. Szcze-
gólne wątpliwości wywołuje przebyty przez Atkinsa
zawał mięśnia sercowego, rzekomo wywołany infekcją
wirusową i niemający nic wspólnego ze sposobem od-
żywiania kardiologa. Nadmiar masy ciała u słynnego
kardiologia w chwili śmierci jego przeciwnicy przypi-
sują nadmiernej podaży tłuszczu w diecie, zwolennicy
– obrzękom w wyniku niewydolności serca [4].
Podobnie jak dr. Agatston – twórca diety South Be-
ach, również dr Atkins skonstruował plan żywieniowy,
mający na celu nie tylko redukcję tkanki tłuszczowej,
ale zbilansowanie codziennej diety, zapewniającej zdro-
wie i dobre samopoczucie. Autor gwarantuje utrzy-
manie osiągniętej jego metodą masy ciała, czyli braku
tzw. efektu jo-jo, [5]. Dieta Atkinsa zachęca pacjentów
z nadwagą obietnicą utraty masy ciała bez zmniejsza-
nia kaloryczności posiłków. Powszechnie występujące
w Stanach Zjednoczonych schorzenia, jakimi są oty-
łość i insulinooporność, stanowią według dr Atkinsa
efekt spożywania nadmiaru węglowodanów. Proces
odchudzania, opierający się na ograniczeniu ich ilości
w posiłkach, powinien w założeniu prowadzić do wy-
korzystywania przez organizm energii nie z glukozy,
jak to ma miejsce w normalnym metabolizmie, lecz
z tkanki tłuszczowej, z jednoczesnym wytworzeniem
ciał ketonowych. Niskokalorycznym dietom odchu-
dzającym Atkins zarzuca spowalnianie metabolizmu,
prowadzące do odzyskania masy ciała sprzed diety (po
powrocie do normokalorycznego sposobu odżywiania).
Ewa Gawor
Barbara Główka
E:
E:
