3 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
236
N
ARTYKUŁ NAUKOWY
DERMATOLOGIA
•
Mikrodermabrazja wodno-tlenowa, czyli oksyder-
mabrazja, polega na aplikacji strumienia roztworu
soli fizjologicznej oraz sprężonego powietrza. Stru-
mień wodno-tlenowy złuszcza powierzchowne war-
stwy naskórka [5].
|
D
ermabrazja
Mechaniczne ścieranie powierzchni naskórka i górnych
warstw skóry właściwej za pomocą takich materiałów,
jak szczotka diamentowa czy druciana. Dermabrazja jest
wykonywana w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Dzięki tej metodzie można podjąć leczenie głębokich
znamion barwnikowych czy blizn potrądzikowych [6].
|
K
rioterapia
Metoda ta opiera się na właściwościach fizycznych cie-
kłego azotu, a także dwutlenku węgla. Komórki barw-
nikowe ulegają zniszczeniu poprzez niską temperaturę.
Krioterapia pomaga w usunięciu plam soczewicowa-
tych oraz rogowacenia słonecznego [7].
|
L
aseroterapia
Skuteczną metodą usuwania przebarwień jest laserote-
rapia. Najbardziej popularne są lasery, których promie-
niowanie jest selektywnie pochłaniane przez melaninę.
Należą do nich leser: Nd/Yag o długości fali 755 nm, la-
ser rubinowy 694 nmoraz laser aleksandrytowy 755 nm.
Pomagają w leczeniu piegów, plam soczewicowatych,
przebarwień łojotokowych oraz polekowych (fot. 1).
Inną metodą jest technologia IPL (intensywne źró-
dło światła), o długości fali 400-1200 nm. Emituje nie-
spójne fale o różnej długości, powodując rozproszenie
komórek barwnikowych, a w następstwie usuwanie
przebarwień [1, 8] (fot. 2).
Fot. 1
a) Przebarwienia na skórze dłoni, b) Efekty terapii laserem Nd:YAG
Źródło:
[I]
Fot. 2
a) Przebarwienia na skórze twarzy, b) Efekty terapii intensywnym
źródłem światła IPL na skórze twarzy
Źródło:
[II]
|
M
etody
chirurgiczne
W tej metodzie należy zachować dużą ostrożność i wyko-
nać badanie histopatologiczne usuniętej zmiany. Znamio-
na przedrakowe, które budzą jakiekolwiek obawy, należy
usunąć z niewielkimmarginesemzdrowej skóry. Dzięki tej
metodzie usuwane są np. zmianymelanocytowe [9].
|
|
PEELINGI CHEMICZNE
|
A
lfa
-
hydroksykwasy
Działają przede wszystkim na warstwę rogową naskórka.
Zwiększają jej plastyczność, a także normalizują złuszcza-
nie. Kwasy AHA (
Alpha-Hydroxy Acid
) występują w po-
staci małych cząsteczek, a co za tym idzie – mają dużą
łatwość penetracji naskórka. Procesy depigmentacyjne
podczas stosowania tych kwasów polegają na zakwasze-
niu środowiska i hamowaniu syntezy melaniny. Należy
je łączyć z innymi preparatami odbarwiającymi, dzięki
temu możemy uzyskać lepszy efekt terapeutyczny [10].
•
Kwas glikolowy
Kwas glikolowy zmniejsza spójność warstwy rogowej.
Dzięki temu z łatwością radzi sobie z usuwaniem zmian
barwnikowych. Pomaga w walce z piegami, ostudą i pla-
mami soczewicowatymi. 15-proc. kwas glikolowy delikat-
nie złuszcza, 20-35-proc. odpowiada powierzchniowemu
peelingowi, a 50-70-proc. powoduje silne złuszczenie.
Ma także właściwości odmładzające i nawilżające (fot. 3).
W leczeniu przebarwień zaleca się, aby był skojarzony
z innymi preparatami depigmentacyjnymi [11].
Fot. 3
a) Przebarwienia na skórze twarzy, b) Efekty terapii kwasem glikolowym
Źródło:
[III]
•
Kwas migdałowy
Dobrze sprawdza się u osób o jasnej karnacji, z wraż-
liwą skórą. Ponieważ cząsteczka kwasu migdałowego
jest większa niż kwasu glikolowego, nie penetruje tak
głęboko. Pomaga w usunięciu przebarwień pozapal-
nych, a także
posłonecznych zmian barwnikowych [12].
Beta-hydroksykwasy także znajdują swoje zastoso-
wanie w kosmetykach depigmentujących skórę. Mają
dosyć dużą cząsteczkę i nie wnikają tak głęboko, jak
alfa-hydroksykwasy.
•
Kwas salicylowy
Stosowany, aby usunąć zmiany barwnikowe, takie jak:
ostuda, piegi, plamy soczewicowate czy przebarwienia
pozapalne (fot. 4). Pozyskiwany między innymi z liści
brzozy, kwiatów rumianku oraz kory wierzby. 20-proc.
