1 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
77
N
artykuł naukowy
medycyna Estetyczna
W medycynie estetycznej najczęściej używany jest
serotyp typu A, zbudowany z dwóch łańcuchów, cięż-
kiego i lekkiego. Ich połączenie następuje za pomocą
termolabilnych mostków dwusiarczkowych. Rozerwa-
nie tego połączenia powoduje zniesienie aktywności
biologicznej toksyny. Wynika z tego konieczność sta-
rannego przechowywania i odpowiedniego rozpusz-
czania toksyny, by zachować jej działanie [7].
Obecnie na polskim rynku dostępnych jest kilka
preparatów zawierających toksynę botulinową. Ich
dawkowanie i sposób rozpuszczania każdorazowo opi-
sywany jest przez producenta, dlatego w większości
przypadków jednostki toksyny botulinowej nie są rów-
noważne. Należy więc zachować szczególną ostrożność
w przypadku jednoczesnego stosowania w gabinecie
toksyn pochodzących od różnych producentów, aby
uniknąć ryzyka związanego z podaniem nieodpowied-
niej dawki toksyny [8].
W przypadku okolicy oczu toksyna botulinowa wy-
korzystywana jest najczęściej do redukcji zmarszczek
mimicznych tworzących się w obrębie zewnętrznych
kącików oka, tak zwanych kurzych łapek, zapobiegaw-
czo w przypadku worków pod oczami pojawiających
się wwyniku uwypuklenia poduszeczek tłuszczowych
oczodołu, wygładzenia drobnych zmarszczek dolnej
powieki. Botulinę można również stosować w celu
uniesienia bocznych części brwi, co powoduje częścio-
wy lifting powiek [6, 8].
Dawkowanie preparatu uzależnione jest każdo-
razowo od stopnia nasilenia defektów estetycznych
u pacjenta, budowy anatomicznej twarzy, siły mięśni
mimicznych oraz od rodzaju stosowanego preparatu.
Efekty estetyczne pojawiają się najczęściej w okresie
pierwszych 7 dni od wykonania zabiegu, a czas ich
utrzymywania wynosi zazwyczaj około 4-6 miesię-
cy. Na okres utrzymywania się efektu estetycznego
ogromny wpływ ma tryb życia prowadzony przez pa-
cjenta, aktywność układu odpornościowego oraz rodzaj
zastosowanej toksyny. Każdorazowo należy również
uwzględnić ogólny stan zdrowia i przyjmowane przez
pacjenta leki, ponieważ one również mogą wpływać na
osiągane w trakcie zabiegu efekty [8].
Na rysunku 1 przedstawiono najczęstsze punkty
podania toksyny botulinowej w okolicy oczu. Kolorem
białym zaznaczono punkty podania toksyny w przy-
padku zabiegu redukcji „kurzych łapek”. Kolorem nie-
bieskim – punkty podania toksyny w celu wygładzenia
drobnych zmarszczek dolnej powieki i redukcji worków
pod oczami. Przedstawione na rys. 1 miejsca podania
toksyny botulinowej są tylko orientacyjne i stanowią
materiał poglądowy. Przed przystąpieniem do wykony-
wania zabiegów z zastosowaniem toksyny botulinowej
lekarz powinien ukończyć odpowiednie szkolenia.
|
|
Usieciowany kwas hialuronowy
Usieciowany kwas hialuronowy zaliczany jest do gru-
py substancji wypełniających. Za jego pomocą można
uzupełnić ubytki w zakresie tkanek miękkich, pojawia-
jące się z wiekiem, lub skorygować defekty estetyczne
twarzy, wynikające z budowy
anatomicznej lub powstałe na
skutek procesu fotostarzenia.
Pod względem chemicznym
jest to związek z grupy gliko-
zoaminoglikanów, należących
do polisacharydów. Związki te
występują u większości orga-
nizmów żywych. U człowieka
kwas hialuronowy występuje
między innymi w skórze i od-
powiada za wiązanie wody, co
powoduje utrzymanie odpo-
wiedniego środowiska sprzy-
jającego prawidłowej syntezie
białek odpowiedzialnych za
napięcie i elastyczność skóry.
Jedna cząsteczka kwasu hialu-
ronowego jest w stanie związać
około 250 cząsteczek wody. Wraz z wiekiem ilość endo-
gennego kwasu hialuronowego ulega zmniejszeniu, co
w konsekwencji prowadzi do pojawienia się objawów
starzenia. Widoczne stają się ubytki objętości tkanek,
zmniejsza się napięcie i elastyczność skóry, pojawiają
się zmarszczki i bruzdy. Podanie egzogennego kwasu
hialuronowego działa dwuetapowo: redukuje ubytki
objętości i poprawia nawodnienie skóry. Na zmniej-
szenie ilości endogennego kwasu hialuronowego duży
wpływ ma nadmierna ekspozycja na promieniowanie
UV, czynniki genetyczne, jak również tryb życia [8-10].
Obecnie na rynku dostępnych jest kilkanaście prepa-
ratów kwasu hialuronowego, różniących się gęstością
i sposobem usieciowania. Wybór preparatu uzależnio-
ny jest od obszaru zabiegu i od oczekiwanego zwięk-
szenia objętości.
W przypadku okolicy oczu, kwas hialuronowy wyko-
rzystywany jest najczęściej w celu redukcji statycznych
zmarszczek odchodzących od bocznego kącika oka,
najczęściej jako drugi etap korekty po podaniu toksyny
botulinowej, jeśli uzyskane efekty estetyczne okazują
się niewystarczające. Podany w okolicy nadoczodoło-
wej bocznej umożliwia uniesienie bocznej części brwi.
Stosując podanie techniką stalagmitową, można unieść
skórę okolicy przyśrodkowego kącika oka i dokonać ko-
rekty tak zwanej doliny łez, co prowadzi do wyrówna-
nia ubytku objętości tej okolicy i zmniejsza zasinienia
pod oczami. Należy jednak pamiętać o konieczności
stosowania w tym wskazaniu względnie miękkich
Rys. 1
Orientacyjne punkty
podania toksyny botulinowej
w celu redukcji problemów
estetycznych okolicy
oczodołu
