1 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
78
N
artykuł naukowy
medycyna Estetyczna
preparatów, co zabezpiecza przed spowodowaniem
ucisku na znajdujące się w tej okolicy naczynia chłonne
i w konsekwencji może prowadzić do pogorszenia efek-
tu estetycznego na skutek zastoju płynu i zwiększenia
obrzęków. Należy pamiętać o właściwościach fizyko-
chemicznych kwasu hialuronowego i jego zdolności do
wiązania wody. Okolica doliny łez jest obszarem o dość
znacznym nawodnieniu. Znajdują się tu naczynia lim-
fatyczne, kanaliki łzowe, naczynia krwionośne. Dlatego
złotym standardemkorekty tej okolicy jest stwierdzenie
„mniej znaczy lepiej”. Ocenę efektów można dokonać naj-
szybciej po upływie 10-14 dni od wykonanej procedury
i wówczas ewentualnie podjąć decyzję o konieczności
dodatkowej korekty, jeśli efekty pierwszego zabiegu są
niewystarczające. Czas przerwy między zabiegami ko-
nieczny jest ze względu na proces wiązania wody przez
kwas hialuronowy i zapobiega ryzyku nadmiernej ko-
rekcji tej okolicy, co z estetycznego punktu widzenia jest
efektem niepożądanym [8, 10].
|
|
Mezoterapia
Początki mezoterapii sięgają lat 50. XX wieku, kiedy
francuski lekarz Michael Pistor po raz pierwszy za-
stosował tę metodę u pacjenta z zaburzeniami słuchu.
Następnie znalazła ona zastosowanie w leczeniu mi-
greny, żylaków kończyn dolnych i w przewlekłych ze-
społach bólowych. W latach 60. mezoterapia stała się
popularna w leczeniu łysienia plackowatego, świerz-
biączki guzowatej, rogowacenia kolczystokomórkowe-
go i łuszczycy. Próby wykorzystania jej w medycynie
estetycznej rozpoczęły się pod koniec lat 80. XX wieku.
Obecnie mezoterapia stanowi jeden z najczęściej wy-
konywanych zabiegów, mających na celu rewitalizację
skóry, powstrzymanie procesów wypadania włosów, li-
kwidację cellulitu i zlokalizowanych depozytów tkanki
tłuszczowej oraz redukcję przebarwień [11, 12].
W oparciu o technikę zabiegu wyróżnia się mezote-
rapię igłową i bezigłową. Mezoterapia igłowa polega na
precyzyjnym podaniu za pomocą krótkiej, cienkiej igły
substancji aktywnej bezpośrednio w skórę właściwą.
Mezoterapia bezigłowa to nieinwazyjna metoda wpro-
wadzania substancji aktywnych w oparciu o zjawisko
elektroporacji. Wykorzystuje ono prąd elektryczny
o wysokiej częstotliwości, co prowadzi do zwiększenia
przepuszczalności błon komórkowych poprzez utwo-
rzenie w nich kanałów hydrofilowych, przez które sub-
stancje aktywne wnikają do wnętrza komórek [8].
W ostatnich latach coraz popularniejsze stały się
zabiegi mezoterapii mikroigłowej. Jest to zabieg wyko-
nywany urządzeniem, mającym od kilku do kilkudzie-
sięciu krótkich igieł, które penetrują skórę na określoną
wcześniej głębokość. Zabieg jest mniej inwazyjny w po-
równaniu z klasyczną mezoterapią igłową [12].
Preparaty wykorzystywane w zabiegach mezotera-
pii można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
•
Preparaty jednoskładnikowe (nieusieciowany kwas
hialuronowy, krzemionka organiczna, pojedyncze
witaminy itd.)
•
Preparaty wieloskładnikowe – najczęściej koktajle,
zawierające od kilku do kilkudziesięciu składników
aktywnych.
Najnowocześniejszą gamę preparatów do mezote-
rapii stanowią koktajle, zawierające w swoim składzie,
oprócz witamin, aminokwasów i kwasu hialuronowe-
go, również peptydy biomimetyczne. Peptydy biomi-
metyczne są syntetycznymi związkami, zbudowanymi
z kilku do kilkunastu aminokwasów, które wprowa-
dzone do skóry właściwej wywierają swoiste biologicz-
ne działanie, identyczne z naturalnie występującymi
w organizmie peptydami. W skórze właściwej stymu-
lują one fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny,
mogą wpływać na poprawę metabolizmu wewnątrzko-
mórkowego czy też blokować enzymy odpowiedzialne
za produkcję melaniny. Mezoterapia z wykorzystaniem
preparatów zawierających peptydy biomimetyczne
nosi nazwę mezoterapii biomimetycznej [13].
Wprzypadku okolicy oczumezoterapię wykonujemy
zazwyczaj w celu powstrzymania oznak fotostarzenia,
rewitalizacji skóry powiek, likwidacji cieni pod oczami,
wygładzeniu drobnych zmarszczek, poprawie uela-
stycznienia i nawilżenia skóry, redukcji przebarwień.
Mezoterapię wykonuje się zazwyczaj w serii 2-6 za-
biegów w odstępach 7-14 dni, jest to tzw. faza terapii
uderzeniowej. Następnie przez 2-3 miesiące wykonuje
się po jednym zabiegu w miesiącu, w celu regeneracji
skóry. Do potrzymania osiągniętych efektów wystar-
czy zazwyczaj jeden zabieg co 2 do 6 miesięcy. Oczywi-
ście cykl kuracji zależy każdorazowo od stanu wyjścio-
wego skóry i zastosowanego preparatu, dlatego liczba
i częstotliwość zabiegów dobierana jest indywidualnie.
|
|
Peelingi chemiczne
Już w starożytności wykorzystywano różne metody
oddziaływania na skórę, w celu jej złuszczenia i wygła-
dzenia zmarszczek. W starożytnym Egipcie stosowano
tłuszcze zwierzęce, sól i sproszkowany alabaster do od-
świeżenia naskórka. Podobnie kąpiele w kwaśnym mle-
ku, poprawiały strukturę skóry, dobroczynne działanie
wywierał w tym przypadku kwas mlekowy, należący
do grupy alfa-hydroksykwasów. W średniowieczu ro-
biono okłady z siarki, gorczycy i wapienia. W krajach
arabskich i w Turcji stosowano opalenie skóry ogniem,
by redukować zmarszczki i poprawiać napięcie skóry
[14].
