2 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
125
N
artykuł naukowy
Biochemia
|
|
Streszczenie
Wiele wprowadzonych na rynek produktów kosme-
tycznych jest reklamowanych jako naturalne, ekolo-
giczne lub biologiczne. Uznaniowość kryteriów oraz
mnogość znaków umieszczanych na opakowaniach
produktów skutkuje dezorientacją zarówno konsu-
mentów, jak i samych producentów.
W pracy dokonano analizy składu kosmetyków
deklarowanych przez producentów jako: „naturalne”,
„ekologiczne” oraz „biologiczne” pod kątem występo-
wania w nich substancji o znanym potencjale draż-
niącym lub uczulającym.
Słowa kluczowe:
kosmetyki naturalne, kosmetyki
ekologiczne, kosmetyki biologiczne
|
|
Abstract
Many cosmetic products are currently advertised as
„natural”, „ecological” or „bio”. The discretion to criteria
and variety of certification logos lead to confusion of
not only consumers but manufacturers, as well.
The paper presents cosmetics ingredients declared
by manufacturers as: „natural cosmetics”, „ecological
cosmetics” and „biocosmetics” in order to identify in-
gredients with known irritating or sensitizing potential.
Key words:
natural cosmetics, ecological cosmetics,
bio cosmetics
otrzymano / received
23.01.2017
poprawiono / corrected
15.02.2017
zaakceptowano / accepted
01.03.2017
»
126
Anna Pawlik
Magdalena
Niewęgłowska-Wilk
Jadwiga Kalicińska
Radosław Śpiewak
Zakład Dermatologii
Doświadczalnej
i Kosmetologii,
Uniwersytet Jagielloński
Collegium Medicum
ul. Medyczna 9
30-688 Kraków
T:
+48 12 620 58 30
E:
|
|
WSTĘP
Obserwuje się stale rosnące zainteresowanie pro-
duktami naturalnymi. Trend „eko” stał się bardzo
popularny i wkroczył w niemal wszystkie dziedziny
współczesnego życia. Wielu producentów kosmety-
ków wykorzystuje to zjawisko, reklamując swoje
wyroby jako: „naturalne”, „eko” lub „bio”, jednak nie
ma regulacji prawnych definiujących te pojęcia. Spo-
wodowało to, że różne organizacje w Europie opra-
cowały i wprowadziły własne zasady certyfikacji
kosmetyków naturalnych i ekologicznych. Uzna-
niowość kryteriów oraz mnogość znaków umiesz-
czanych na opakowaniach produktów skutkują
dezorientacją zarówno wśród konsumentów, jak
i samych producentów. W celu ujednolicenia de-
finicji oraz zasad produkcji takich kosmetyków,
główne europejskie organizacje certyfikujące: BDIH
z Niemiec, COSMEBIO&ECOCERT z Francji, ICEA
z Włoch oraz SOIL ASSOCIATION z Wielkiej Bry-
tanii opracowały w 2010 roku wspólne standardy
COSMOS (
Cosmetics Organic and Natural Standard
) [1].
Zgodnie z nimi surowce dopuszczone do stosowania
w produktach kosmetycznych zostały podzielone
na następujące grupy:
•
woda;
•
substancje mineralne; powstałe podczas procesów
geologicznych, tj. nieorganiczne pigmenty, glinki,
glinokrzemiany, krzemionka i inne;
•
agro-składniki przetworzone metodami fizycz-
nymi lub chemicznymi; surowce roślinne i zwie-
rzęce pochodzące z uprawy, hodowli lub dzikiego
zbioru oraz związki otrzymywane z nich w wyni-
ku procesów biotechnologicznych;
•
substancje syntetyczne.
Kosmetyki „naturalne”, „biologiczne”
i „ekologiczne”. Gwarancja
bezpieczeństwa czy marketing?
„Natural”, „bio-” and „eco-” cosmetics.
Security guarantee or marketing?
