Page 37 - KE - 3.2013 - calosc flip

179
Kosmetologia Estetyczna / 3 / 2013 / vol. 2
Cz. 1 - PEELINGI CHEMICZNE
PEELINGI
– ZASTOSOWANIE,
MOŻLIWOŚCI, ZAGROŻENIA
Kosmetologia
/ artykuł
Dr Łukasz
Rdzanek
e-mail: drlukaszrdzanek@
drlukaszrdzanek.pl
Jak dzielimy peelingi?
Peelingi dzielimy ze względu na:
głębokość działania
– – powierzchowne - w obrębie naskórka,
– – średniogłębokie - obejmujące cały naskórek
i górną warstwę skóry,
– – głębokie - sięgające do głębszych warstw
skóry.
sposób złuszczania
– – chemiczne (chemabrazja),
– – mechaniczne - ścieranie naskórka przy
użyciu tarcz korundowych lub diamento-
wych, kryształków korundu (mikroderma-
brazja) lub specjalnie przygotowanych past,
– – fizyczne - wykonywane przy użyciu lase-
ra (CO2, Er:YAG), ciekłego azotu, podtlen-
ku azotu, a także ultradźwięków.
Co nazywamy
peelingiem chemicznym?
Peelingiem chemicznym nazywamy działanie
na skórę aktywnych substancji, powodują-
cych kontrolowane, całkowite lub częściowe
niszczenie nabłonka, z jednoczesnym lub bez
jednoczesnego niszczenia skóry. Prowadzi
to do złuszczenia nabłonka, usunięcia po-
wierzchownych zmian skórnych, a w efekcie
do regeneracji i powstania nowego nabłonka
i tkanki skórnej [4].
Niektóre substancje w zależności od ich
stężenia lub też czasu działania mogą być wy-
korzystywane do wykonania peelingu oddzia-
łującego na różne warstwy naskórka i skóry.
Historia peelingów jako substancji poprawiających strukturę, gładkość i wygląd skóry sięga
czasówstarożytnych.Pierwszeproceduryprzypominającepeelingznanebyłyjużstarożytnym
EgipcjanomiopisywałjeEbers,któryznalazłdanenaichtematwpapirusachzroku1550p.n.e...
[1]. Kleopatra używała do kąpieli zsiadłego mleka, które zawiera kwas alfa-hydroksylowy
(AHAs), a kobiety we Francji - starego wina, zawierającego kwas tartarowy [2].
W czasach nowożytnych peelingi kosmetyczne były bardzo popularne w XVIII wieku.
Leczniczo zaczęto je stosować w XIX wieku W 1874 r. wWiedniu Ferdinand von Hebra używał
ich do leczenia melazmy, skórnych powikłań choroby Addisona oraz piegów.
Z kolei wHamburguw 1882 r. Paul G. Unna opisywał działanie na skórę kwasu salicylowego,
rezorcynolu, kwasu trójchlorooctowego (TCA).
W pierwszej połowie XX wieku rozpowszechnione było używanie fenolu i TCA w wielu
ośrodkach. Natomiast kwas alpha-hydroksylowy (AHAs) był dostępny przy powierzchownych
peelingach w późnych latach 80. i na początku lat 90. XX wieku [3].
Peeling, nazywany również abrazją, ablacją, to zabieg usunięcia
defektów kosmetycznych lub zmian chorobowych zlokalizowanych
w obrębie naskórka lub naskórka i skóry właściwej.