6 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
596
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
|
|
WYNIKI
Przed pierwszą aplikacją badanego kremu nie stwierdzono
istotnych statystycznie różnic (p=0,0713) pomiędzy pomiarem
wyjściowym na stronie badanej (mediana 49,75 g/m
2
/h) i kon-
trolnej (mediana 42,95 g/m
2
/h). Różnica między stroną, na którą
aplikowano krem, a kontrolną pogłębiała się w miarę przebiegu
badania (rys. 1). Przeciętny poziom utraty wody wynosił w po-
miarze I po stronie badanej 49,75 g/m
2
/h, a po stronie kontrolnej
42,95 g/m
2
/h. W pomiarze II poziom ten wynosił 37,6 g/m
2
/h po
stronie badanej i 44,25g/m
2
/h po stronie kontrolnej. Wpomiarze
III istotne różnice w pomiarze TEWL wskazały na wynik 27,85
g/m
2
/h po stronie badanej oraz 43,9 g/m
2
/h po stronie kontrolnej
oraz w pomiarze IV na 22,85 g/m
2
/h po stronie badanej i 44,75
g/m
2
/h po stronie kontrolnej. Zatem w pomiarze III i IV poziom
utraty wody był istotnie niższy po stronie badanej, po której za-
stosowano krem (tabela 1, rys. 1). Na rys. 1 przedstawiono wyniki
kolejnych pomiarów TEWL po dwóch stronach (badanej i kon-
trolnej). Punkt środkowy oznaczał wartość mediany, a punkty
krańcowe wartości minimalne i maksymalne. W teście Anova
Friedmana wykazano istotne statystycznie różnice pomiędzy
wartościami z kolejnych czterech pomiarów (p<0,001). W teście
post-hoc potwierdzono obecność istotnych statystycznie różnic
pomiędzy każdym pomiarem względem kolejnego, czyli pomię-
dzy pomiarem I a II (p<0,001), I a III (p=0,001), I a IV (p<0,001),
II a III (p=0,001), II a IV (p<0,001) oraz II a III (p <0,001). W każ-
dym kolejnym pomiarze przeciętny poziom utraty wody istot-
nie zmniejszał się (tabela 2). Porównano także wyniki pomiaru
TEWL w kolejnych pomiarach po stronie kontrolnej. W teście
Anova Friedmana wykazano obecność istotnych statystycznie
różnic pomiędzy wartościami uzyskiwanymi w kolejnych czte-
rech pomiarach (p=0,0451). W teście post-hoc potwierdzono
obecność istotnej statystycznie różnicy jedynie pomiędzy po-
miarem I a IV (p=0,0225). Wkażdym kolejnym, następującym po
sobie pomiarze (I–II, II–III, III–IV) przeciętny poziom utraty wody
nie zmieniał się istotnie (tabela 3).
|
|
DYSKUSJA
Pomiar przeznaskórkowej utraty wody (TEWL) jest szeroko
stosowany w ocenie kosmetyków. Im niższa wartość TEWL,
tym lepszy jest efekt zatrzymania wody w skórze i jej nawilże-
nie. Prawidłowa wartość tego parametru nie powinna przekra-
czać 25 g/m
2
/h i jest wyższa na twarzy niż w innych okolicach
ciała, co wynika z grubości naskórka, a także różnic w mikro-
krążeniu [9, 10]. W niniejszych badaniach obniżenie poziomu
TEWL, między pomiarem I i IV, po zastosowaniu kremu zaob-
serwowano u 87% badanych. W kolejnych tygodniach stoso-
wania preparatu różnice w poziomie TEWL wynosiły około
10 g/m
2
/h. Mogło to być efektem obecności kwasu lakto-
bionowego i kwasu hialuronowego w badanym kosmetyku.
Zaskakujący okazał się wynik po stronie kontrolnej. Między
pierwszym a ostatnim pomiarem zaobserwowano również
różnicę w pomiarach. Przyczyną tego mogły być zmiany wa-
runków atmosferycznych (temperatura i wilgotność) w okre-
sie badania.
Po zastosowaniu preparatu z kwasem laktobionowym i hia-
luronowym zahamowanie utraty wody było jednak wyraźnie
większe, natomiast w obszarze kontrolnym było ono nieznaczne.
Reasumując, podjęte badania wykazały, że regularne sto-
sowanie dermokosmetyku z kwasem laktobionowym i hia-
luronowym na twarzy powoduje zahamowanie utraty wody
z naskórka.
|
|
WNIOSKI
Dermokosmetyki, zawierające w składzie kwas laktobionowy
i hialuronowy, powodują obniżenie przeznaskórkowej utraty
wody.
|
|
LITERATURA
1.
M.J. Cork, S.G. Danby, Y. Vasilopoulos, J. Hadgraft, M.E. Lane, M. Moustafa, R.H. Guy,
A.L. Macgowan, R. Tazi-Ahnini, S.J. Ward:
Epidermal Barrier Dysfunction in Atopic
Dermatitis
, Journal of Investigative Dermatology, 2009, 1892-1908.
2.
B. Dreno, E. Araviiskaia, E. Berardesca, T. Bieber, J. Hawk, M. Sanchez-Viera, P. Wol-
kenstein:
The science of dermocosmetics and its role in dermatology. Journal of the Euro-
pean Academy of Dermatology and Venereology
, 2014, 1409-1417.
3.
E. Schnetz, O. Kuss, J. Schmitt, T.L. Diepgen, M. Kuhn, M. Fartasch:
Intra- and inter–
individual variations in transepidermal water loss on the face: facial locations for bioengi-
neering studies
, Contact Dermatits, 1999, 243-247.
4.
F. Gioia, L. Celleno:
The dynamics of transepidermal water loss (TEWL) from hydrated
skin
, Skin Research and Technology, 2002, 178-186.
5.
M. Kucia:
Właściwości i zastosowanie kwasu hialuronowego w kosmetologii i medycynie
estetycznej
, Kosmetologia Estetyczna, 6(4), 329-335.
6.
M. Tasic-Kostov, S. Savic, M.Lukic, S. Tamburic, M. Pavlovic, G. Vuleta:
Lactobionic
acid in a natural alkylpolyglucoside-based vehicle: assessing safety and efficacy aspects in
comparison to glycolic acid
, Journal of Cosmetic Dermatology, 2010, 3-10.
7.
-150-ml/638 (dostęp z dnia 03.08.2017 r).
8.
S. Sakai, R. Yasuda, T. Sayo, O. Ishikawa, S. Inoue:
Hyaluronan exists in the normal
stratum corneum
, Journal of Investigative Dermatology, 2000, 1184-1187.
9.
-
g/155-parameterspos#ppos7 (dostęp z dnia 02.08.2017 r.).
10.
F. Addor, V. Aoki:
Skin barrier in atopic dermatitis
,
Anais Brasileiros de Dermatologia,
2010, 184-194.
