327
Kosmetologia Estetyczna / 4 / 2014 / vol. 3
Dietetyka
/
artykuł
Otyłość
ukryta
Amerykańskie Towarzystwo Endokrynolo-
giczne definiuje otyłość jako stan, w którym
zawartość tkanki tłuszczowej przekracza 25%
u mężczyzn i 35% u kobiet. Otyłość stanowi bez-
pośrednie zagrożenie dla zdrowia, zwiększając
ryzyko wielu chorób, m.in. cukrzycy typu 2, nad-
ciśnienia tętniczego, miażdżycy, nowotworów.
Najczęściej stosowanym wyznacznikiem
prawidłowej masy ciała jest wskaźnik masy
ciała BMI (
Body Mass Index
). Niekiedy jednak
osoby pozornie szczupłe o prawidłowym BMI
mogą wykazywać zwiększony depozyt tkanki
tłuszczowej i w konsekwencji podobne pro-
blemy zdrowotne jak osoby otyłe z nadmierną
masą ciała. Wskaźnik masy ciała BMI nie jest
optymalną miarą oceny otyłości, ponieważ
nie uwzględnia zawartości tkanki tłuszczowej.
Dlatego bardziej przydatną metodą oceny oty-
łości z punktu widzenia praktyki klinicznej
jest analiza bioimpedancji elektrycznej.
O
cena miar otyłości
Podstawowym wskaźnikiem do oceny otyło-
ści jest BMI (
Body Mass Index
), który oblicza
się poprzez podzielenie masy ciała wyrażo-
nej w kilogramach przez kwadrat wysoko-
ści ciała w metrach. BMI stosuje się przede
wszystkim ze względu na prostotę obliczeń
i stosunkowo wysoką dokładność metody.
Wykazano korelację pomiędzy BMI a zawar-
tością tkanki tłuszczowej. Pozostaje jednak
margines błędu wynikający z faktu, że za po-
mocą BMI nie można odróżnić masy tkanki
tłuszczowej od beztłuszczowej masy ciała
ani ocenić poziomu tłuszczu wisceralnego.
W związku z tym sportowcy o zwiększonej
masie mięśniowej mogą być błędnie sklasy-
fikowani jako otyli, a osoby o małej ilości bez-
tłuszczowej masy ciała i ze zwiększonym de-
pozytem tkanki tłuszczowej mogą mieć BMI
w zakresie normy.
Takie osoby, podobnie jak otyli, są nara-
żone na zwiększone ryzyko rozwoju zespołu
metabolicznego, cukrzycy, zaburzeń lipido-
wych, nadciśnienia tętniczego. Określa się je
jako metabolicznie otyłe z prawidłową masą
ciała–MONW (
Metabolically Obese Normal-
-Weight
) bądź otyłych z prawidłową masą cia-
ła–NWO (
Normal-Weight Obese
).
Ze względu na ograniczenia BMI i zjawi-
sko „otyłości ukrytej” lepszą metodą oceny
otyłości jest ocena ilości tkanki tłuszczowej.
Ilość depozytu tłuszczu w organizmie można
oceniać za pomocą różnych metod: tomogra-
fii komputerowej CT (
Computed Tomography
),
rezonansu magnetycznego MRI (
Magnetic
Resonance Imaging
), densytometrii DXA (
Dual
Energy X-ray Absorptiometry
), pletyzmografii
powietrznej, impedancji bioelektrycznej BIA
(
Bioelectrical Impedance Analysis
), bliskiej pod-
czerwieni czy pomiarów antropometrycznych
i grubości fałdów skórno-tłuszczowych.
A
ngelika
Ś
midowicz
doktorantka na Wydziale Nauk
oŻywności iŻywieniuUniwersytetu
Przyrodniczego w Poznaniu,
wykładowca w Wyższej Szkole
Zdrowia, Urody i Edukacji
w Poznaniu, dietetyk w mobilnym
gabinecie dietetycznym:
mob. +48 695 413 329, e-mail:
Światowa Organizacja Zdrowia WHO (
World Health Organization
) definiuje otyłość jako
nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, przekraczające jego fizjolo-
giczne potrzeby i możliwości adaptacyjne i mogące prowadzić do niekorzystnych skutków
dla zdrowia. Za otyłość uważa się stan, w którym tkanka tłuszczowa stanowi więcej niż 25%
całkowitej masy ciała u mężczyzn oraz 35% u kobiet. Otyłości towarzyszy nadmierna masa
ciała, powyżej masy należnej.
Fot. 1.
Screen ekranu w analizatorze MC980 MA z informacją o wskaźniku
tkanki wisceralnej brzusznej
