3 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
384
ARTYKUŁ NAUKOWY
KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA
N
Kluczowe przeciwwskazania do laseroterapii to: ciąża, cu-
krzyca, nowotwory (ze względu na wywoływanie różnych
procesów metabolicznych w komórkach), zaburzenia hormo-
nalne (ze szczególnym wskazaniem na problemy z tarczycą),
nieustabilizowana cukrzyca, problemy z sercem (w tym roz-
rusznik), epilepsja, stosowanie retinoidów, leków zawierają-
cych żelazo, srebro i bizmut, toczeń rumieniowaty, fotoalergia,
choroby grzybicze, bakteryjne i wirusowe.
Dzięki swoim właściwościom, laseroterapia znajduje szero-
kie zastosowanie w terapii wielu dermatoz i problemów natu-
ry estetycznej.
BUDOWA LASERÓW
I ICH ODDZIAŁYWANIE NA TKANKI
Do zasadniczych części lasera zalicza się:
•
Układ pompujący
, który ma za zadanie przenieść jak naj-
większą liczbę elektronów w substancji czynnej do stanu
wzbudzonego. Pompowanie może odbywać się na przykład
poprzez błysk flesza, innego lasera, wyładowanie w gazie,
reakcję chemiczną, zderzenia atomów, bądź wstrzelenie
wiązki elektronów do substancji.
•
Ośrodek czynny
to miejsce, w którym, w odpowiednich
warunkach, zachodzi akcja laserowa, czyli wzmacnianie
kwantowe fotonów.
•
Układ optyczny
, zwany też rezonatorem. Działa na zasadzie
dodatniego sprzężenia zwrotnego dla światła o wybranym
kierunku i określonej długości fali. Wyłącznie światło o pa-
rametrach ustalonych przez rezonator będzie wzmacniane
na tyle silnie, by doprowadzić do akcji laserowej.
Laser, dzięki swoim unikalnym cechom, działa na komórki za-
wierające pigment (chromatofory) takie jak: melanina, hemo-
globina czy kolagen, a w tkankach wywołuje zarówno efekty
fotochemiczne, jak i biostymulacyjne. Promień lasera wnikając
w głąb tkanek skóry traci swą energię – na skutek rozproszenia
i absorpcji energii przez poszczególne struktury. Toteż ze wzglę-
du selektywną transmisję promieniowania należy pamiętać, że
głębokość wnikania promieniowania wzrasta wraz z długością
fali. Długość fali jest również ściśle zależna od ośrodka, w któ-
rym promieniowanie jest wytwarzane, dlatego tak ważne jest
dobranie odpowiednich parametrów lasera. Fala o określonej
długości oddziałuje na konkretne cząsteczki – np. barwnika ta-
tuażu czy melaniny obecnej w strukturze włosów [2].
KLASYFIKACJA I TYPY LASERÓW
Podziału laserów można dokonać ze względu na:
•
moc lasera:
duża (powyżej 500 mW), średnia (do 500 mW),
mała (1-6 mW) i bardzo mała;
•
widmo promieniowania
, w którym laser pracuje: w pod-
czerwieni, światle widzialnym i nadfiolecie;
•
ośrodek czynny:
○
○
gazowe – CO
2
(10,6 µm), na parach miedzi, azotowy (337,1
nm), argonowy (458, 488 lub 514,5 nm), helowo-neonowy
(543 i 633 nm) i inne;
○
○
z ciałem stałym – rubinowy, aleksandrytowy, tytanowo-
-szafirowy, neodymowo yagowy (Nd-Yag), erbowo-yago-
wy (Er-yag) i inne;
○
○
z cieczą – barwnikowe, chelatowe, neodymowe;
oraz lasery pracy ciągłej i impulsowej.
Ośrodek czynny decyduje o kluczowych parametrach lasera
i możliwościach jego zastosowania. Jest to szczególnie istotne,
bowiem działanie urządzenia zaczyna się już na poziomie mo-
lekularnym. Dochodzi do przebudowy i zmian w funkcjono-
waniu makrocząsteczek, takich jak kwasy nukleinowe, lipidy,
polisacharydy i białka – co z kolei ma istotny wpływ na pracę
organelli komórkowych i samą komórkę, czyli w konsekwencji
tkankę, narządy i cały organizm.
Jeśli energia oddziaływująca na komórkę może być równowa-
żona przez mechanizmy wyrównawcze, wówczas laser działa
stymulująco na komórkę. Natomiast w przypadku, gdy efekt
termiczny przekracza możliwości kompensowania przez me-
chanizmy regulacyjne, dochodzi do zniszczenia komórki [2, 3].
Tabela 1
Efekty fotochemiczne i biostymulacyjne oddziaływania laserowego
Efekty fotochemiczne
Efekty biostymulacyjne
–
–
Skrócenie mitozy
–
–
Wzrost aktywności enzymów
–
–
Zwiększenie syntezy ATP i DNA
–
–
Zmiany w strukturach błon
biologicznych
–
–
Działanie antymutagenne
–
–
Wzrost szybkości wymiany
elektrolitów między komórką
a jej otoczeniem
–
–
Pobudzenie angiogenezy
i mikrokrążenia krwi
–
–
Działanie hipokoagulacyjne
i immunomodulacyjne
–
–
Wzrost amplitudy potencjałów
czynnościowych włókien nerwowych
–
–
Zwiększenie stężenia hormonów,
kinin i autokoidów
Źródło:
[1]
Rys. 1
Działanie promieniowania laserowego na skórę
Źródło:
[10]
