2 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
165
A
artykuł
Medycyna Estetyczna
W przypadku schorzeń miejscowych, dwutlenek
węgla aplikowany jest na obszary ciała ze zlokalizowa-
ną dysfunkcją przepływu tętniczego, organicznego lub
limfatycznego [4]. Gazowane łaźnie wodne są stosowa-
ne z pełnym zanurzeniem pacjenta w wodzie gazowa-
nej o temperaturze 34 °C. Gazowe prysznice stosuje się
zazwyczaj w leczeniu kończyn dolnych i dystroficznych
owrzodzeń. Gaz CO
2
jest uwalniany przez otwór na koń-
cu rury prysznicowej. Prysznice gazowe stosowane są
do średnio 20-30 minut dziennie w cyklach 20-30 dni.
Kąpiele CO
2
i prysznice (zarówno woda gazowana, jak
i gaz) są stosowane w balneoterapii, natomiast wtrysk
CO
2
w przypadku wymienionych schorzeń powinien
być podawany w warunkach ambulatoryjnych [3].
|
|
Iniekcje CO
2
Dwutlenek węgla jest gazem wytwarzanym naturalnie
przez organizm, zarówno pozostającymw spoczynku, jak
i podczas wysiłku. Za pomocą iniekcji igłowej CO
2
można
podawać podskórnie, śródskórnie oraz przezskórnie.
•
W obszarach
iniekcji podskórnej
CO
2
zaobserwowa-
no zmniejszanie ilości tkanki tłuszczowej, co zostało
potwierdzone badaniami klinicznymi [2-5]. Zastrzy-
ki podskórne wykonywano w obszarze uda, poniżej
płaszczyzny stycznej do wierzchołka trójkąta Scar-
pa dla kończyn dolnych oraz w obszarze pępowiny,
obustronnie, w okolicy brzucha. Histologiczne ba-
danie pacjentów, leczonych za pomocą CO
2
w otyło-
ści, nie wykazały uszkodzenia tkanki łącznej, łożysk
naczyniowych czy struktur nerwowych. Iniekcje
podskórne wpłynęły na mikrokrążenie, co potwier-
dziło badanie z zastosowaniem sygnału laserowego
przepływomierza Dopplera. W dłuższej perspekty-
wie stosowania CO
2
zauważono wzrost śródbłonka,
komórek fibro oraz białka, które stymuluje wzrost
nowych naczyń krwionośnych – angiogeniny. Krótki
termin regulacji perfuzji tkankowej przez CO
2
i ade-
nozyny zwiększał wazomotorykę naczyń. W zabie-
gach krótkookresowych regulacji uległy przepływy
wzmagające ekspansję mikrokrążenia. Krótki termin
regulacji przepływu CO
2
„nadzoruje” głównie stężenia
takich czynnikówmiejscowych, jak: adenozyny, kwas
mlekowy fosforany, histaminy, potasu, jonów wodo-
rowych. Regulacja ta następuje za pośrednictwemme-
taarterioli, a tętniczki wzmacniają wazomotorykę [3].
•
Wstrzyknięcie śródskórne
dwutlenku węgla wy-
wołuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwięk-
szenie lokalnego, regionalnego przepływ krwi oraz
ciśnienia tlenu. Zmniejszeniu ulega powinowactwo
hemoglobiny do tlenu, co skutkuje większą dostęp-
nością tlenu w tkankach skórnej oraz łącznej. Hi-
stologiczne badanie wycinków nie wskazało zmian
parametrów genetycznych i hormonalnych.
•
Przezskórna iniekcja
jest
stosowana, gdy głównymi
wskazaniami do terapii są zastoje tętnic obwodo-
wych, niewydolność żylna, owrzodzenia kończyn
dolnych, nagromadzenie tkanki tłuszczowej, stłu-
czenia. Większość CO
2
reaguje z wodą z osocza krwi,
w efekcie czego powstaje kwas węglowy w czasie
1-3 minut. Katalizowany z osocza enzym anhydrazy
węglanowej przyspiesza tę reakcję około 5000 razy.
Stan równowagi reakcji osiąga się w mniej niż sekun-
dę. Dlatego duża część CO
2
jest transformowana do
kwasu węglowego, który uwolniony z krwinek czer-
wonych opuszcza kapilary w splocie naczyń włoso-
watych. Następnie kwas węglowy traci proton, osią-
gając postać wodorowęglanu: H
2
CO
3
→
H+ + HCO
3
-,
po czym łączy się z hemoglobiną. Na poziomie ka-
pilarnym, kwas węglowy powstały z dysocjacji CO
2
obniża pH krwi. Oddziaływanie pośrednich postaci
kwasu zapobiega nadmiernemu wzrostowi proto-
nów we krwi, co pozwala na uniknięcie kwasicy [3].
|
|
Zaburzenia krążenia
i mikrokrążenia a karboksytErapia
Schorzenia skóry oraz procesy starzenia, spowodowane
utratą stanu homeostazy oraz zmniejszoną zdolnością
regeneracji, często mają podłoże w zaburzeniach krążenia
obwodowego. Dlatego właściwe i skuteczne stosowanie
karboksyterapii w leczeniu schorzeń oraz w kosmetyce
estetycznej musi być poparte znajomością podstawowych
praw hemodynamicznych oraz biochemicznych, zwią-
zanych z mikrokrążeniem w organizmie. Rolą układu
krążenia obwodowego jest dostarczanie komórkom tlenu,
składników odżywczych i hormonów, a także usuwanie
z nich dwutlenku węgla oraz pozostałych produktów
metabolizmu, czyli utrzymanie homeostazy ciała przez
regulację stężenia poszczególnych substancji czynnych
w komórkach, temperatury, objętości oraz poziomu pH.
Funkcje poszczególnych rodzajów naczyń krwionośnych,
takich jak: arterii, tętniczek, metaarterioli, naczyń kapilar-
nych, żyłek i żył, są zróżnicowane. Ciśnienie tętnicze krwi
zapewnia podtrzymanie odpowiedniego przepływu krwi
z serca do tkanek. Funkcjami tętniczek i metaarterioli jest
regulacja przepływu krwi przez splot naczyń kapilarnych,
czyli podtrzymywanie mikrokrążenia. Główną funkcją
naczyń kapilarnych jest umożliwienie wymiany wody,
elektrolitów, substancji odżywczych, hormonów między
tkankami a krwią. Wspólną cechą wszystkich rodzajów
naczyń układu krążenia jest ich rozszerzalność. Elastycz-
ność tętnic ma duże znaczenie funkcjonalne – podczas
skurczu, aorta i elastyczne tętnice rozszerzają się, a w cza-
sie rozkurczu stopniowo powracają do swojej pierwotnej
wielkości. Rytmiczne skurcze i rozkurcze ściany tętniczek
są źródłem siły, która napędza i reguluje przepływ krwi
wmikrokrążeniu naczyń kapilarnych i włosowatych.
