Page 64 - KE - 2014.2 - Calosc

Basic HTML Version

138

vol. 3 \ 2 \ 2014 \ Kosmetologia Estetyczna

łącznej, w szczególności na komórki tłuszczowe. W wy-

niku tego procesu dochodzi do zaburzeń metabolicznych

w obrębie adipocytów i nagromadzenia toksyn, co w kon-

sekwencji może prowadzić do powstania ognisk miejsco-

wego stanu zapalnego. Na bazie stanu zapalnego tworzą

się zrosty i zwłóknienia, które pogłębiają utrwalenie się

zmian patologicznych charakterystycznych dla cellulitu.

Kolejnym istotnym czynnikiem decydującym o wy-

stępowaniu cellulitu głównie u kobiet jest specyficzna

budowa tkanki łącznej. Włókna kolagenowe i elastyna

układają się równolegle (inaczej niż u mężczyzn), co uła-

twia komórkom tłuszczowym swobodną migrację między

rusztowaniem z tkanki łącznej. Adipocyty u kobiet mają

kształt sferyczny, co również wpływa na ułatwienie ich

migracji w kierunku skóry.

azy rozwojowe cellulitu

W procesie rozwoju zmian patologicznych charaktery-

stycznych dla cellulitu wyróżnia się 4 fazy:

–

obrzęk;

–

obrzęk i zmiany

naczyniowe;

–

utrwalanie się obrzęku,

tworzenie się drobnych

włókienek – zwłóknienie;

–

tworzenie się mikro- i ma-

krogrudek – stwardnienie.

Różnice w budowie anato-

micznej skóry zdrowej i skóry

objętej cellulitem przedsta-

wiono na rysunku 2.

(a)

(b)

Rys. 2 a)

skóra zdrowa,

skóra objęta

cellulitem

ellulit

–

diagnostyka

Postawienie rozpoznania naj-

częściej odbywa się na podsta-

wie oceny wzrokowej i badania

palpacyjnego. W trakcie bada-

nia oceniane są nierówności

i pofałdowania skóry w okolicy

pośladków, brzucha i ud. Pal-

pacyjnej ocenie podlegają mi-

kro- i makroguzki, świadczące

o zrostach powstałych w na-

stępstwie procesów zapalnych.

Oceniamy też zmiany ocieple-

nia skóry w badanych miej-

scach. Badanie to wykonujemy

przy rozluźnionych mięśniach,

a następnie powtarzamy przy

pełnym napięciu mięśni bada-

nej okolicy.

Już w 1956 roku dr Roger

Ricoux opisał objawy patolo-

giczne stwierdzane w bada-

niu fizykalnym cellulitu. Na-

zwano je tetradą Ricoux:

–

zwiększenie grubości skóry i tkanki podskórnej,

–

zwiększenie spoistości skóry,

–

zwiększona czułość – nadwrażliwość,

–

zwiększona ruchomość skóry względem podłoża.

Obecnie coraz częściej w ocenie cellulitu wykorzysty-

wane są nowoczesne metody diagnostyczne.

•

USG – badanie ultrasonograficzne

pozwala na ocenę

stopnia zaawansowania cellulitu oraz nasilenie zmian

patologicznych w postaci mikro- i makroguzków. Ul-

trasonografia jest również bardzo pomocna w ocenie

efektów leczenia cellulitu.

(a)

(b)

Rys. 3

Obraz ultrasonograficzny

(a)

skóry objętej cellulitem,

(b)

po stosowaniu kosmetyku antycellulitowego

Źródło:

Materiały firmy dr Irena Eris

Fotografia 3a przedstawia ocenę ultrasonograficzną

skóry objętej cellulitem. Na fotografii 3b zaprezentowano

obraz skóry po 2 tygodniach kuracji dermokosmetykami

antycellulitowymi z linii Pharmaceris C (2).

•

Termografia

– to metoda wykorzystywana obecnie

w medycynie do określenia różnic w temperaturze ciała.

Umożliwia obrazowanie w paśmie średniej podczerwie-

ni (długość fali od około 0,9 do 14 mikrometrów). Do ba-

dania wykorzystywane są kamery termowizyjne, które

umożliwiają ocenę zmian temperatury na odległość, lub

specjalne folie termograficzne – termografia kontaktowa.

Ze względu na koszty urządzeń, folie termograficzne

znalazły zastosowanie w ocenie i diagnostyce cellulitu.

Obraz tworzony jest za pomocą specjalnej powłoki z ter-

moczułych, ciekłych kryształów. Za jej pomocą możemy

zobaczyć rozkład różnic temperatur w tkance. Otrzyma-

ny obraz pomaga nam w prawidłowym rozkładzie inten-

sywności niektórych zabiegów, widać gołym okiem, gdzie

należy się skupić np. przy masowaniu obszarów objętych

zmianami cellulitowymi. Folia jest doskonałym uzupeł-

nieniem diagnozowania zmian cellulitowych przy za-

biegach endermology, bodymix, terapii uderzeniową falą

akustyczną oraz liposukcji ultradźwiękowej itp.

Fot. 1(a-d) przedstawiają możliwość obrazowania zmian

patologicznych, w zależności od stopnia nasilenia cellulitu.

•

Fotopletyzmografia

to nieinwazyjna metoda oceny wydol-

ności układu żylnego. Polega na zastosowaniu specjalnej son-

dyzakończonejczujnikiemoptycznymiźródłaświatła.Sondę

i źródło światła umieszcza się na skórze i na podstawie oce-

ny natężenia światła oblicza się zawartość krwi w tkankach.

Natężenie światła odbitego zależy od liczby krwinek czerwo-

nychw skórzewłaściwej. Pochłanianie światła przez krwinki

czerwone jest maksymalne wówczas, gdy pacjent siedzi lub

stoi, ciśnienie jestwysokie i żyły są poszerzone. Gdy ciśnienie

w żyłach obniża się na skutek wysiłku fizycznego, sploty żyl-

ne się opróżniają i absorpcja światła się zmniejsza.

Na podstawie fotopletyzmografii możliwa jest ocena

czynnościowa zmian związanych z obrzękiem i zastojem

płynów, charakterystycznych dla cellulitu.

•

Laserowa przepływometria dopplerowska

to no-

woczesna metoda diagnostyczna stosowana głównie

w angiologii i chirurgii naczyniowej. Dzięki zastoso-

waniu niskoenergetycznego lasera diodowego umożli-

wia dynamiczną ocenę mikrokrążenia krwi w naczy-

niach kapilarnych położonych pod skórą. Interpretacja

Stadium 0 – brak cellulitu

Stadium 1 cellulitu

Stadium 2 cellulitu

Stadium 3 cellulitu

Fot. 1

Obrazowania zmian patologicznych

w zależności od stopnia nasilenia cellulitu

Źródło:

www.gabinetspa.pl

l. \ 2 \ 2014 \ Kosmetol gia Estetyczna

� �

�

AZY ROZWOJOWE CELLULITU

�

ELLULIT

DIAGNOSTYKA

�

� �

�

� �

�

Ricoux opisał objawy patolo-

� �

�

� �

��

�

j j

Źródło:

�

� �

��

�

��

�

��

�

� � �

�

��

�

w angiologii i chirurgii naczyniowej. Dzięki zastoso-

�

w zależno i

Rysunek 3a przedstawia ocenę ultrasonografi czną sk�ry

objętej cellulit m. Na rysunku 3b zaprezentowa o obraz

sk�ry po 2 t g dniach kur ji dermokosmety a i antycel-

lulitowym z linii Pharmaceris C (2).

Page 65

Page 63

1...,54,55,56,57,58,59,60,61,62,63 65,66,67,68,69,70,71,72,73,74,...80