Page 62 - KE - 4.2013 - Calosc flip
Basic HTML Version
288
vol. 2 \ 4 \ 2013 \ Kosmetologia Estetyczna
po rekonstrukcji i ewentualnej symetryzacji może dojść do
podskórnych zmian kształtu, dlatego należy odczekać kilka
miesięcy, by piersi nabrały oczekiwanego kształtu. Wów-
czas łatwiej jest określić optymalne położenie kompleksu
brodawka-otoczka i umieścić go we właściwymmiejscu.
Istnieje wiele sposobów odtworzenia takiego kompleksu.
Od najprostszych, takich jak tatuaż, po przeszczep fragmen-
tu brodawki i otoczki z drugiej piersi, przeszczep skóry z po-
wiek, warg sromowych, pachwiny lub chrząstki z małżowiny
usznej. Pobrany płatek skóry jest nacinany w odpowiedni
sposób i wszywany tak, by powstała imitacja brodawki. Naj-
lepsze efekty dają przeszczepy pobrane z pachwiny i powiek
(dwie korzyści dla kobiety), gdzie skóra jest bardziej wysyco-
na pigmentem. Można też zdecydować się na silikonową pro-
tezę (gotową lub wykonaną na zamówienie), która zostanie
przyklejona do odtworzonej piersi (Rys.8) [4].
Rys. 8 Po lewej:
Rekonstrukcja kompleksu brodawka i otoczka;
po prawej:
silikonowa proteza brodawki
Źródło:
[13]
M
ożliwe powikłania
Każdy zabieg operacyjny obciążony jest ryzykiem, zatem
również przy zabiegach rekonstrukcyjnych mogą pojawić się
problemy związane ze znieczuleniem ogólnym: zaburzenia
krążenia, oddychania, krwawienia, infekcja czy rozejście się
rany. W rekonstrukcji może dojść do częściowej lub całkowitej
martwicy płata, zbierania się płynówpodpłatemlubwokolicy
rany. Do najpoważniejszych powikłań we wczesnym okresie
pooperacyjnym zalicza się krwawienie do płata lub drenów
i wymaga topilnej reoperacji.Wpóźniejszymokresiemogą też
pojawić się powikłania, które w istotny sposób są powiązane
z rodzajemzastosowanej metody rekonstrukcyjnej [6].
Zabiegi z użyciem implantów piersiowych, ekspanderów
lub ekspanderoprotez, mimo że są najprostsze i najbez-
pieczniejsze, obarczone sąwiększą liczbą powikłań. Implant
piersiowy zwykle nie powoduje efektów ubocznych, jednak
dla ciała kobiety jest obcym obiektem i czasami, z niewia-
domych przyczyn, może spowodować przykurcz torebki
łącznotkankowej otaczającej implant. Torebka zbytnio
twardnieje i zaciska się na wszczepionym implancie, próbu-
jąc się go „pozbyć”. Powikłanie to może się rozwinąć zaraz
po zabiegu lub wiele lat później, powodując przewlekły ból
piersi. Leczenie polega na chirurgicznym przecięciu toreb-
ki, a czasami na usunięciu implantu i zastąpieniu go nowym.
Kolejnym powikłaniem może być przemieszczenie im-
plantu, co należy skorygować chirurgicznie. Infekcje im-
plantu zdarzają się niezwykle rzadko i jeśli już do nich doj-
dzie, najlepszym wyjściem jest usunięcie go, a po sześciu
miesiącach - założenie nowego. Niezwykle rzadko może
dojść do pęknięcia implantu lub ekspandera (gdy jest zaci-
śnięty w torebce łącznotkankowej), sól fizjologiczna ulega
wchłonięciu, a pierś wygląda jak pęknięty balonik. W obu
przypadkach konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Rekonstrukcja wykorzystująca tkanki własne przynosi
lepsze efekty kosmetyczne, ale też nie jest wolna od wad.
Okupiona jest długą i czasami wielokrotną hospitalizacją
i dłużej utrzymującymi się dolegliwościami. Jest zabiegiem
wieloetapowym, rozciągniętym w czasie. Do powikłań za-
licza się utratę czucia (całkowitą lub częściową) zarówno
w miejscu zrekonstruowanej piersi, jak i w miejscu pobra-
nia płata. Z powodu niewystarczającego ukrwienia płata
(wolny płat) może dojść do częściowej lub całkowitej mar-
twicy. Może też pojawić się przepuklina brzuszna. Przy
zabiegach z wykorzystaniem mięśnia grzbietu istnieje ry-
zyko ograniczenia ruchomości ręki po stronie operowanej,
utrudniające wykonywanie niektórych czynności (wsta-
wanie z podparciem, jazda na nartach). Może też pozostać
wgłębienie wmiejscu pobrania mięśnia. Czynnikami, które
mają wpływ na występowanie powikłań, są m.in.: radiote-
rapia uzupełniająca, palenie tytoniu, współistnienie chorób
układowych, otyłość, a także doświadczenie i sprawność
manualna chirurga oraz opieka pielęgniarska po zabiegu [4].
P
odsumowanie
Badania jakości życia kobiet po zabiegu rekonstrukcyjnym
piersi pokazują, że kobiety z odtworzoną piersią wracają
do aktywności zawodowej i społecznej, są zainteresowa-
ne otaczającym je światem, chętnie nawiązują kontakty
z ludźmi. Przebyta rekonstrukcja pomaga im powrócić
do równowagi psychicznej, którą utraciły w wyniku cho-
roby i przebytej amputacji. Samopoczucie oraz ich stan
psychiczny jest porównywalny do tego sprzed choroby.
Mają poczucie pełnego komfortu w sferze psychicznej,
fizycznej i społecznej. Muszą jedynie pamiętać o wyko-
nywaniu zaleconych ćwiczeń, nie powinny trzymać rąk
w górze lub pozycji z mocno zgiętym stawem łokciowym.
Noszenie torebki, biżuterii i zegarka, wycinanie skórek
na dłoni po stronie operowanej też jest nie wskazane. Po-
winny także unikać skaleczeń, oparzeń i przekłuwania
ciała, ucisku (iniekcje, mierzenie ciśnienia tętniczego RR),
przeciążeń, nadmiernego chłodu i odmrożeń. Uprawia-
nie sportów wymagających dużych obciążeń fizycznych
i napięcia mięśni kończyn górnych (np. wspinaczka skał-
kowa) i całego organizmu (np. maratony, kolarstwo) jest
zabronione. Mogą natomiast latać samolotem, pływać
i uprawiać wiele innych, mniej obciążających sportów [7].
L
iteratura
1.
M. Pawicki:
Rak piersi – nowe nadzieje i możliwości leczenia
, Wyd. Alfa
Medica Press, Bielsko Biała, 2011.
2.
T. Popiela:
Chirurgia – podręcznik dla studentów
, Wyd. ELSEVIER
Urban & Partner, Wrocław, 2009.
3.
J. Fibak:
Chirurgia
, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2002.
4.
M. Trybuś:
Podstawy chirurgii plastycznej
, Wyd. Medycyna Praktyczna,
Kraków, 2005.
5.
J. Szmidt, J. Kużdżała:
Podstawy chirurgii
, Tom I, Wyd. Medycyna
Praktyczna, Kraków, 2010.
6.
A. Jezierski, A. Szawłowski, E. Towpik:
Chirurgia onkologiczna
, Tom
III, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa, 2009.
7.
M. Woźniewski, J. Kornafel:
Rehabilitacja w onkologii
, Wyd. Urban &
Partner, Wrocław, 2011.
8.
9.
10.
/
11.
/
rekonstrukcja_piersi_po_amputacji_z_powodu_raka_gruczolu-90
12.
13.
-PO-MASTEKTOMII/silikonowe_protezy_piersi_pelne_contana_sy-
metryczna_comfort_plus.php
