296
vol. 2 \ 4 \ 2013 \ Kosmetologia Estetyczna
również ich formy przetrwalnikowe oraz prątki gruźlicy.
Stabilność preparatów sporobójczych musi być spraw-
dzana za pomocą odpowiednich wskaźników, natomiast
preparat do dezynfekcji musi być wymieniany zawsze,
gdy skończy się czas jego przydatności do użycia deklaro-
wany przez producenta dla roztworu roboczego. Sprzęt
stosowany do mycia – mopy, zmywaki, ściereczki – musi
być czyszczony i suszony zaraz po zakończeniu procedur
sanityzacyjnych, ponieważ wilgotne środowisko sprzyja
rozwojowi mikroorganizmów.
Podłogi, blaty mebli i inne powierzchnie poziome po-
winny być myte i dezynfekowane codziennie po zakoń-
czonym dniu pracy, natomiast parapety, ściany, drzwi,
glazura – co najmniej raz w tygodniu. Jeżeli w czasie za-
biegu dojdzie do przerwania ciągłości tkanek i wystąpi
zanieczyszczenie powierzchni krwią, wydzielinami lub
wydalinami organicznymi, należy bezwzględnie zasto-
sować preparaty o rozszerzonym spektrum działania,
najlepiej chlorowe. Plamę pochodzenia organicznego na-
leży zalać preparatem dezynfekcyjnym i po określonym
czasie zebrać za pomocą ręczników papierowych lub li-
gniny. Powierzchnię oczyszczoną i wstępnie zdezynfeko-
waną należy zdezynfekować ponownie, ponieważ dopiero
takie postępowanie daje nam pewność uniknięcia ryzyka
zakażenia [3, 4, 11].
Ważnym aspektem codziennej higieny powierzchni jest
mycie i dezynfekcja umywalek, brodzików do pedicure,
sanitariatów i innego wyposażenia będącego w bliskim
kontakcie z klientem. W powyższych przypadkach należy
stosować preparaty chlorowe w odpowiednim stężeniu
i procedury przeprowadzać po każdym kliencie lub nawet
częściej, w zależności od potrzeb.
Preparaty chlorowe również doskonale sprawdzają się
do namaczania bielizny, ręczników i innych tekstyliów
używanych w salonie kosmetycznym lub fryzjerskim
przed przekazaniem ich do prania.
Równie ważnym jak stężenie parametrem procesu de-
zynfekcji jest czas ekspozycji zalecany przez producenta.
Samowolne skrócenie czasu dezynfekcji może skutkować
niezachowaniem pełnego spektrum działania preparatu.
Spektrum biobójcze środka musi być dobrane do realne-
go zagrożenia mikrobiologicznego w salonie kosmetycz-
nym lub fryzjerskim.
P
odsumowanie
Ze względu na potwierdzony fakt, iż zanieczyszczone po-
wierzchnie mogą stanowić rezerwuar niebezpiecznych mi-
kroorganizmów należy bardzo dokładnie przeprowadzać
procedury mycia i dezynfekcji, wybierając odpowiednie
środki myjące, dezynfekujące lub dezynfekująco-myjące
o odpowiednim spektrum działania oraz zgodne z obowią-
zującymi normami i zaleceniami.
L
iteratura
1.
A. Jabłońska-Trypuć, E. Szumska:
Skuteczność i bezpieczeństwo w pie-
lęgnacji rąk i skóry
, Kosmetologia Estetyczna, 3(2), 2013, 193-196.
2.
B. Meyer:
Dezynfekcja powierzchni zmywalnych w nieożywionym śro-
dowisku pacjenta – czy dzięki temu można zmniejszyć częstość wystę-
powania zakażeń szpitalnych?
Zakażenia, 3, 2009, 23-28.
3.
Z. Sumirska:
Bezpieczeństwo i higiena pracy w zawodzie fryzjera
, Wyd.
PPHU Suzi Lesznowola, 2002.
4.
E. Murawska-Ciałowicz, M. Zawadzki:
Higiena. Podręcznik dla studen-
tów wydziałów kosmetologii
, Górnicki Wyd. Medyczne, Wrocław, 2011.
5.
M.T. Brady, J. Evans, J. Cuartas:
Survival and disinfection of parain-
fluenza viruses on environmental surfaces
, Am J Infect Control, 18(1),
1990, 18-23.
6.
D.A. Goldmann:
Blood-borne pathogens and nosocomial infections
,
J Allergy Clin Immunol, 110(2), 2002, 21-26.
7.
H. Fey, X. Petsitis:
Słownik kosmetyczny
, Wyd. MedPharm Polska 2011.
8.
D.J. Weber, W.A. Rutala, M.B. Miller i wsp.:
Role of hospital surfaces in
the transmission of emerging health care-associated pathogens: norovi-
rus, Clostridium difficile, and Acinetobacter species
, Am J Infect Control,
38(5), 2010, 25-33.
9.
W.N. Fawley, M.H. Wilcox:
Molecular epidemiology of endemic Clostri-
dium difficile infection
, Epidemiol Infect, 126(3), 2001, 343-350.
10.
A.N. Neely, M.M. Orloff:
Survival of some medically important fungi on
hospital fabrics and plastics
, J Clin Microbiol, 39(9), 2001, 3360-3361.
11.
M. Ciuruś:
Procedury higieny w placówkach ochrony zdrowia
, Wyd. In-
stytut Problemów Ochrony Zdrowia Sp. z o.o., Warszawa, 2013.
12.
A. Kramer, I. Schwebke, G. Kampf:
How long do nosocomial pathogens
persist on inanimate surfaces? A systematic review
, BMC Infect Dis, 16(6),
2006, 130.
1...,60,61,62,63,64,65,66,67,68,69 71,72