294
vol. 2 \ 4 \ 2013 \ Kosmetologia Estetyczna
K
lasyfikacja powierzchni w gabinecie
W celu ułatwienia wyboru odpowiedniego preparatu do
określonych obszarów stworzono podział powierzchni na
kilka grup. Generalnie powierzchnie w salonie kosme-
tycznym i fryzjerskim można podzielić na powierzchnie
krytyczne i małego ryzyka (Tabela 1).
Tabela 1
Podział powierzchni w salonie kosmetycznym ze względu na poziom
zanieczyszczeń mikrobiologicznych
Powierzchnie w salonie kosmetycznym
Obszary specjalne
- blaty stolików
- fotele
- łóżka
- brodziki do pedicure
- łóżka opalające
Obszary minimalnego ryzyka
- ściany
- podłogi
- meble
Źródło:
Opracowanie własne
Pierwsza grupa – powierzchnie krytyczne – to wszyst-
kie obszary, które znajdują się w bezpośrednim i bliskim
kontakcie z klientem, np.: fotele i łóżka zabiegowe, stoliki
do manicure, brodziki do pedicure oraz łóżka samoopala-
jące. Wszystkie te powierzchnie muszą być bezwzględnie
myte i dezynfekowane po każdym kliencie, podobnie jak
powierzchnie o charakterze użytkowym w salonie fry-
zjerskim (stanowiska fryzjerskie, pomocniki fryzjerskie,
pomieszczenia sanitarne). Przy stanowisku fryzjerskim
muszą być dezynfekowane te miejsca, które mają kon-
takt z narzędziami i przyborami fryzjerskimi, oraz lustro.
W razie potrzeby dezynfekcję tych miejsc należy przepro-
wadzać częściej, np. przy zabrudzeniu śliną (kaszel, kicha-
nie). Jeżeli powierzchnia zostanie zabrudzona plwociną,
konieczne jest zastosowanie preparatu o szerokim spek-
trum działania, z uwzględnieniem działania bakterio-
bójczego. Jeżeli fryzjer zauważy u klienta objawy choroby
skórnej, wówczas również niezbędne jest zdezynfekowa-
nie wszystkich miejsc, z którymi klient miał kontakt [3].
Szczególnie należy zwracać uwagę na te obszary, gdzie
wykonywane są zabiegi przebiegające z naruszeniem cią-
głości tkanek i które są w głównej mierze zanieczyszczone
substancjami pochodzenia organicznego. Również na po-
wierzchni aparatury używanej w trakcie zabiegów kosme-
tycznych i fryzjerskich mogą znajdować się zanieczysz-
czenia pochodzenia organicznego, np. na powierzchni
rękojeści pistoletu do przekłuwania uszu, urządzenia do
makijażu permanentnego lub na innych sprzętach. Pozo-
stające na takich urządzeniach, często niewidoczne gołym
okiem resztki organiczne stanowią doskonałą pożywkę
dla rozwoju różnorodnych mikroorganizmów, zwłaszcza
bakterii, które w takich warunkach łatwo tworzą biofilm
na powierzchniach. Aby zapobiec tym procesom, należy
bardzo dokładnie myć i dezynfekować opisane strefy.
Obszary niskiego ryzyka przeniesienia zakażenia to
wszystkie powierzchnie oddalone od klienta - podłogi,
ściany i sufity. Takie powierzchnie również powinny być
myte i okresowo dezynfekowane za pomocą preparatów
do dezynfekcji niskiego poziomu.
Inny podział powierzchni w salonie kosmetycznym to po-
wierzchnie: małe i duże oraz wrażliwe i odporne (Tabela 2).
Tabela 2
Podział użytkowy powierzchni w salonie kosmetycznym
Powierzchnie w salonie kosmetycznym
Duże
Małe
- ściany
- fotele
- podłogi
- łóżka
- meble
- stoliki
Odporne
Wrażliwe
- szklane
- fotele
- metalowe
- łóżka zabiegowe
- inox
- pasy do masażu
- ceramika
- aparatura
Źródło:
Opracowanie własne
Powierzchnie małe, takie jak fotele czy łóżka zabiegowe,
mogą być skutecznie i szybko dezynfekowane za pomocą
wygodnych preparatów w aerozolu lub w postaci pianki,
bądź za pomocą chusteczek nasączonych odpowiednim
preparatem. Powierzchnie duże natomiast, takie jak
ściany, podłogi, sufity, warto myć i dezynfekować prepa-
ratami, które łączą obie te funkcje. Za pomocą jednego
środka można jednocześnie umyć i zdezynfekować po-
wierzchnie w salonie. Preparaty do dużych powierzchni
mają zwykle postać koncentratów, z których należy przy-
gotować odpowiednie stężenia roztworów roboczych.
W trakcie tworzenia planu higieny dla salonu kosme-
tycznego i fryzjerskiego warto również pamiętać o po-
dziale powierzchni na wrażliwe i odporne. Powierzchnie
wrażliwe charakteryzują się wykonaniem z delikatnych
materiałów, np. skóra naturalna lub ekologiczna, z któ-
rej sporządzone są obicia foteli i łóżek zabiegowych - tu
należy zastosować odpowiedni preparat, który jest kom-
patybilny z danym materiałem. Nie mogą być to prepara-
ty alkoholowe, które niszczą delikatne powierzchnie; co
najwyżej mogą posiadać niewielką domieszkę alkoholu
i potwierdzoną przez producenta kompatybilność z deli-
katnymi powierzchniami [3, 4].
Na efektywność procesu dezynfekcji ma wpływ wiele
czynników, między innymi wybór odpowiedniego pre-
paratu do dezynfekcji o dostosowanym do spodziewane-
go zagrożenia mikrobiologicznego spektrum działania
biobójczego. Ryzyko wystąpienia zakażenia w salonie
kosmetycznym i fryzjerskim jest związane z występo-
waniem w środowisku zakładu na powierzchniach nie-
ożywionych wirusów, bakterii oraz grzybów. Stosunko-
wo najkrócej na powierzchniach nieożywionych mogą
utrzymywać się wirusy (Tabela 3).
Tabela 3
Czas przetrwania wirusowych cząstek zakaźnych na powierzchniach
nieożywionych
Gatunek
Czas przeżycia
HIV
Do 7 dni
HBV
Do 7 dni
Wirus grypy
1-2 dni
Wirus opryszczki
4,5 godziny – 8 tygodni
Źródło:
[12]
1...,58,59,60,61,62,63,64,65,66,67 69,70,71,72