Page 60 - KE - 4.2013

286

vol. 2 \ 4 \ 2013 \ Kosmetologia Estetyczna

jak ta utracona. Odtworzenie wyniosłości piersi nie

kończy całego procesu rekonstrukcyjnego. Jest to proces

wieloetapowy, cykl następujących po sobie mniejszych

lub większych zabiegów. W celu uzyskania

zadowalającego rezultatu może zaistnieć po-

trzeba przeprowadzenia zabiegu symetryzacji

drugiej piersi. Proces rekonstrukcji kończy

odtworzenie kompleksu brodawki i otoczki [1].

Operacje mające na celu odtworzenie ampu-

towanej piersi można przeprowadzić w trakcie

tego samego zabiegu, bezpośrednio po ma-

stektomii. Ten rodzaj zabiegu może być sto-

sowany u pacjentek, które nie kwalifikują

się do leczenia oszczędzającego, a choroba

nie jest zaawansowana, lub gdy są obar-

czone nosicielstwem mutacji genowych,

które predysponują do powstania raka

gruczołu sutkowego. Lekarz podskór-

nie usuwa chory gruczoł, zaoszczędzając

skórę, i w miejscu po gruczole wszczepia

implant. Metoda ta ma wiele zalet. Jedno-

czesne wykonanie amputacji i re-

konstrukcji wiąże się z jedną ho-

spitalizacją, jedną narkozą, jednym

usprawnianiem pooperacyjnym

i rehabilitacją. Nie zmniejsza szans

na wykrywanie wznów, nie wpływa

na przeżycie oraz nie utrudnia ba-

dań diagnostycznych. Nie zakłóca

również rozpoczęcia chemioterapii

i hormonoterapii. Przeciwwskaza-

na jest tutaj jednak radioterapia. Ten rodzaj zabiegu re-

konstrukcyjnego jest niestety obarczony większą liczbą

powikłań i paradoksalnie kobiety częściej wyrażają nie-

zadowolenie z efektu kosmetycznego, jaki został uzyska-

ny w wyniku tej operacji.

Rekonstrukcję piersi można także wykonywać w try-

bie odroczonym. Do tej metody kwalifikują się zarów-

no kobiety, które przebyły zabieg mastektomii wiele lat

temu, jak i te, u których minęło nie mniej niż 6 miesięcy

od zakończenia leczenia uzupełniającego – radioterapii

i/lub chemioterapii. Jest to spowodowane koniecznością

wygojenia się ran, uelastycznienia się i zmięknięcia blizn

pooperacyjnych oraz wykluczenia nawrotu procesu no-

wotworowego. Przy zabiegach odroczonych stosowane są

takie same metody jak przy zabiegach jednoczasowych,

ale kobiety bardzo rzadko wyrażają niezadowolenie

z efektów przeprowadzonej operacji [1].

Dzięki rozwojowi chirurgii plastycznej i technik ope-

racyjnych istnieje duży wybór metod rekonstrukcji piersi.

W

szczepienie

implantu

(R

ys

. 2)

To najprostsza i najmniej obciążająca metoda. Implant

(endoproteza) to rodzaj poduszeczki z polimeru siliko-

nowego o profilu owalnym albo kroplowym (anatomicz-

nym), wypełnionej żelem silikonowym lub solą fizjolo-

giczną. Wyróżnia się dwa rodzaje implantów: podskórny

i wszczepiany pod mięsień piersiowy i skórę.

Implant podskórny stosuje się przy rekonstrukcji jed-

noczasowej, przy wycięciu całego gruczołu lub jego części.

Wszczepia się go w miejsce usuniętego gruczołu i pokry-

wa zaoszczędzoną skórą. Zaletą tego typu zabiegu rekon-

strukcyjnego jest szybki i zadowalający efekt kosmetyczny.

Istnieje jednak ryzyko zachowania pojedynczych komórek

raka w brodawce lub otoczce, może wtedy dojść do wzno-

wy lub rozsiewu choroby nowotworowej. Wadą tej metody

jest też to, że implant umieszczony tylko pod skórą jest ła-

two wyczuwalny i nienaturalny w dotyku.

Implant wszczepiony pod mięsień przykrywający klatkę

piersiową i skórę umożliwia odtworzenie piersi niewiel-

kich rozmiarów. Nie można stosować go u kobiet, u któ-

rych przeprowadzono radykalną mastektomię z usunię-

ciemmięśnia włącznie. Przebyta radioterapia również jest

przeciwwskazaniem, ponieważ skóra i mięsień nie są wy-

starczająco rozciągliwe, aby pomieścić implant.

Implanty silikonowe nie zużywają się i mogą pozo-

stać na stałe. Po wielu latach mogą wymagać wymiany

z powodu zmiany masy ciała, zakażenia powstałego jako

reakcja obronna organizmu na obce ciało, powstania to-

rebki łącznotkankowej oraz uszkodzenia lub pęknięcia,

do którego może dojść na skutek poważnego urazu klatki

piersiowej. Kobieta posiadająca endoprotezę może swo-

bodnie wykonywać wszystkie czynności, uprawiać sport

i bez obaw podróżować samolotem [4].

R

ozprężanie tkanek

(R

ys

. 3)

Kolejna metoda rekonstrukcji piersi to pomysł niezwykle

prosty, a zarazem skuteczny. Przez stopniowe powolne

rozciąganie mięśnia i skóry można wytworzyć przestrzeń

zdolną pomieścić endoprotezę. W tym celu pod mięsień

i skórę wszczepia się pustą torebkę silikonową (ekspan-

der) zaopatrzoną na końcu cienkiego przewodu w spe-

cjalny port. Po wygojeniu się rany pooperacyjnej przez

ten port rozpoczyna się wypełnianie ekspandera solą fi-

zjologiczną. Metoda ta polega na regularnym podawaniu

odpowiedniej porcji płynu w określonym czasie (1-3 ty-

godnie), aż do osiągnięcia oczekiwanej wyniosłości piersi.

Proces ten może potrwać kilka miesięcy. Następnie usu-

wa się ekspander, a w wytworzoną przestrzeń wszczepia

się implant wypełniony żelem silikonowym. W trakcie tej

wymiany można dokonać ewentualnej korekty ułożenia

implantu, co poprawi kształt i wygląd rekonstruowanej

piersi. Metodę tę można stosować zarówno w zabiegach

jednoczasowych, jak i odroczonych [5].

Istnieje też inny rodzaj rozprężania – ekspandero-

proteza. Jest to pojemnik zbudowany z dwóch komór:

jednej wypełnionej żelem silikonowym i drugiej pustej,

zaopatrzonej w port podobny do tego przy ekspanderze.

Po wygojeniu się rany rozpoczyna się stopniowe wypeł-

nianie pustej komory, aż do osiągnięcia oczekiwanej wy-

niosłości. Po zakończeniu rozprężania wszczep pozostaje

w loży wytworzonej pod mięśniem i skórą i nie wymaga

wymiany na endoprotezę, ale nie ma już możliwości do-

konania korekty ułożenia wszczepu, chyba że wykona się

dodatkowy zabieg operacyjny.

Niezbędnym warunkiem zastosowania protez i ekspan-

derów jest dobra jakość skóry w okolicy operowanej oraz

obecność mięśnia piersiowego. Kobiety, u których skóra

jest przebarwiona, a mięsień zwłókniały, lub u których

planowana jest radioterapia, nie mogą być poddane za-

biegowi z zastosowaniem tej metody. Rozprężanie tkanek

może powodować nieprzyjemne uczucie rozpierania, pierś

staje się napięta i twarda, co zwykle mija po kilku dniach.

Zaletą zabiegu jest jego stosunkowo niski stopień trudno-

ści, krótki okres hospitalizacji i szybka rehabilitacja [3].

Rys. 2

Silikonowe protezy piersi

Źródło:

[9]

Rys.3

Ekspandery okrągłe przeznaczone do

rekonstrukcji piersi

Źródło:

[10]

Rys. 1

Typowy wygląd po

mastektomii

Źródło:

[8]

Page 60 - KE - 4.2013 - Calosc flip