Page 83 - KE - 3.2013 - calosc flip
Basic HTML Version
225
Kosmetologia Estetyczna / 3 / 2013 / vol. 2
Medycyna
estetyczna
/
artykuł
A
rkadiusz
S
amojedny
e-mail:
H
istoria
Pierwsze zabiegi liposukcji kończyły się nie-
kiedy dość niefortunnie. W opracowaniu Ral-
pha W. Aherna „Historia liposukcji” opisany
został zabieg usunięcia zbędnego tłuszczu
z łydki i modelowania kończyny dolnej tan-
cerki. Zabieg wykonał w roku 1929 francuski
chirurg Charles Dujarrier przy pomocy kirety
urologicznej (narzędzia w kształcie łyżeczki).
Niestety, w trakcie zabiegu doszło do uszko-
dzenia naczyń. Powikłania z tym związane
zakończyły się amputacją kończyny.
Zabiegi liposukcji z lat 20. XX wieku były
na tyle niebezpieczne i obarczone dużym ry-
zykiem powikłań oraz uszkodzeń istotnych
struktur biologicznych, że nie zdobyły po-
wszechnego grona zwolenników. Wykorzy-
stywane podczas zabiegu narzędzia i techni-
ki pozostawiały wiele do życzenia.
Następnym krokiem w rozwoju liposukcji
była technika wykonywania małych nakłuć,
opracowana w latach 60. XX wieku. Wprowa-
dzona została przez amerykańskiego lekarza
Wilkinsona. Klilka lat później, w 1972 roku
niemiecki chirurg Schrudde pierwszy opisał
kiretę do aspiracji. Metody te były bardziej
bezpieczne i mniej inwazyjne niż stosowana
przez Dujarriera, jednak nadal pozostawiały
zbyt dużo niechcianych uszkodzeń i zranień
w porównaniu ze współczesnymi metodami.
Następna technika wykonywania liposukcji
została wprowadzona w 1976 roku. Polegała na
odsysaniu maszynowym przy pomocy kaniuli
z umieszczonymwewnątrz ostrzem. Technika
ta, zwana czasami suchą liposukcją, opraco-
wana została przez Giorgio i Arpada Fisherów.
Metoda Fisherów była o wiele bardziej bez-
pieczna niż poprzednie, jednak nadal nie do
końca bezpieczna. Częstymi powikłaniami
była hematoma i seroma, czyli odpowiednio
zbieranie się krwi lub płynu surowiczego
poza naczyniami i zaleganie pod skórą.
Niemal wtymsamymczasiepojawiły się inne
podobne metody, jak na przykład duża ostra
kireta zbierająca tkankę tłuszczową wcześniej
odcinaną parą długich nożyc. Metodę tę opisali
Meyer i Kesselring, jednak podobnie jak u Fi-
sherów nadal obarczona była ona stosunkowo
dużym niebezpieczeństwem powikłań.
Dopiero na początku lat 80. ubiegłego wie-
ku Ivez-Gerard Illouz wprowadził istotną
zmianę umożliwiającą przekształcenie lipo-
sukcji w bezpieczną i powszechną procedurę
chirurgiczną. Iliouz zastąpił ostro zakończo-
ną kiretę z ostrzem mniej inwazyjną kaniulą.
W rzeczywistości był to znany w ginekologii
system próżniowy do usuwania ciąży – tzw.
system Karmana. Umożliwiło to populary-
zację liposukcji. Przed zabiegiem do tkanki
tłuszczowej wprowadzano sól fizjologiczną
z hialuronidazą. To ulepszenie metody zna-
cząco zredukowało niepożądane zmiany po
zabiegach. Ze względu na wprowadzany roz-
twór powodujący obrzmienie tkanki tłusz-
czowej zabieg nazwano mokrą liposukcją.
Kolejnym pionierem nowoczesnej lipo-
sukcji był Pierre Fournier. Zaproponował on
„technikę krzyżową” (criss-cross) wprowa-
dzania kaniuli na różnych poziomach i pod
różnym kątemw każdym z nich. Aby osiągnąć
efekt krioanestetyczny, wstrzykiwał schło-
dzoną, wspomnianą wcześniej mieszaninę
soli fizjologicznej z hialuronidazą. W połowie
lat 80. ubiegłego wieku Fournier opubliko-
wał swoje prace opisujące techniki transferu
tłuszczu autologicznego jako sposobu na po-
większanie i ujędrnianie innych fragmentów
ciała. Zarekomendował ręczne aspirowanie
tłuszczu do strzykawki, a następnie użycie
go do korekcji konturów ciała
– body shaping.
Zarówno Illouz, jak i Fournier odegrali
kluczową rolę w rozpropagowaniu na skalę
światową wiedzy o liposukcji i jej zastosowa-
niu w chirurgii kosmetycznej.
Zabieg liposukcji obecnie wydaje się prostym i popularnym zabiegiem chirurgii ko-
smetycznej. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z powagi tego zabiegu i ewentual-
nych konsekwencji zdrowotnych w wypadku jego niepowodzenia. Pomimo upły-
wu czasu, rozwoju procedur i sprzętu medycznego ryzyko powikłań zawsze jest
obecne, dlatego decyzję o poddaniu się takiej procedurze powinno poprzedzać
dobre poinformowanie zarówno o zaletach, jak i potencjalnych zagrożeniach wy-
nikających z takiego zabiegu.
Liposukcja
jako zabieg
chirurgii
kosmetycznej
P
rzełom w liposukcji
chirurgicznej
Kluczowym momentem w historii
liposukcji był rok 1982, w którym
po raz pierwszy w Paryżu odbył
się warsztat chirurgii kosmetycz-
nej. Zaraz potem miał on miejsce
w USA. W 1983 zostało powołane
Amerykańskie Towarzystwo Lipo-
sukcji Chirurgicznej ASLS (
Ameri-
can Society of Liposuction Surgery
).
Wprowadzenie tak zwanej TLA
- anestezji tumescencyjnej (
Tu-
mescent Local Anaesthesia
) przez
Jeffreya Kleina w 1985 roku było
przełomem w anestezji tego typu
zabiegów. Technika ta umożliwi-
ła przeprowadzanie liposukcji na
większych obszarach, jednocze-
śnie zwiększając bezpieczeństwo
zabiegu. Wprowadzanie dużej
ilości soli fizjologicznej wraz z lo-
kalnie działającym anestetykiem
minimalizowało ryzyko związa-
ne z ogólnym znieczuleniem. Ze
względu na niski procent powi-
kłań oraz bardzo dobre wyniki
kosmetyczne ta metoda liposuk-
cji stała się metodą podstawową.
Opublikowane przez Hankego
w 1994 roku badania dotyczące
przeprowadzonych przy tej me-
todzie znieczulenia liposukcji na
15.336 pacjentach wykazały, że
żaden z pacjentów nie wymagał
transfuzji krwi czy hospitalizacji
na skutek powikłań po zabiegu.
