Page 77 - KE - 3.2013 - calosc flip
Basic HTML Version
219
Kosmetologia Estetyczna / 3 / 2013 / vol. 2
Rys. 9
Porównanie nici typu DS, TWIN i MONO
N
ici haczykowe
MGB
Obecnie najbardziej zaawansowanym systemem nici PDO
są nici haczykowe MGB. Jest to system zbliżony swoimi
możliwościami do nici podwieszających tkanki w sposób
mechaniczny. Nić zawiera szereg drobnych haczyków, które
otwierają się w jedną stronę po zaimplantowaniu w tkankach.
Sprawia to, że nici MGB są w stanie unieść i utrzymać w no-
wej pozycji opadające tkanki. Dzięki prostocie implantacji nici
MGB stanowią najbezpieczniejszą i najmniej obciążającą dla
pacjenta alternatywę spośród wszystkich dostępnych na ryn-
ku nici haczykowych czy stożkowych – porównanie w tabeli 1.
Nici MGB stanowią pomost pomiędzy ideą implantacji
nici PDO (prostota procedury, brak powikłań, pobudzenie
naturalnych procesów naprawczych i regeneracyjnych)
a nićmi liftingującymi tkanki w sposób mechaniczny (moż-
liwość liftingu zbliżonego do procedur chirurgicznych). Bu-
dowę nici MGB przedstawiono na rysunkach 10a i 10b.
a)
b)
Rys. 10
Budowa nici MGB,
a)
nić MGB w powiększeniu – widoczne haczyki,
które po wprowadzeniu w odpowiednią warstwę w sposób mechaniczny po-
wodują uniesienie tkanek;
b)
porównanie długości nici MGB
Dzięki zastosowaniu 8 do 12 nici MGB jesteśmy w sta-
nie wykonać lifting całej twarzy z uniesieniem powiek
i liftingiem czoła włącznie (opatentowany zabieg HILO
Lift). W terapii łączonej nici MGB wykorzystuje się przede
wszystkim jako stelaż utrzymujący mechanicznie skó-
rę, wspierany dodatkowo przez pozostałe rodzaje nici
(MONO, TWIN, SCREW i DS).
P
odsumowanie
Nici PDO stanowią ciekawą alternatywę dla zabiegów chirur-
gicznego liftingu twarzy. Metoda nie jest w stanie zmniejszyć
nadmiaru skóry, jednak w znaczący sposób może wpłynąć
na poprawę jej jakości oraz napięcia. Jest to również pierwszy
zabieg w zakresie medycyny estetycznej umożliwiający pro-
wadzenie skutecznej terapii opadniętych powłok skórnych
bez konieczności zwiększania objętości struktur położonych
poniżej (w odróżnieniu do zabiegu liftingu wolumetryczne-
go). Procedura implantacji nici PDO jest szybka i bezpiecz-
na, a efekty widoczne są zaraz po zabiegu. Dodatkowo należy
pamiętać, że, jak każdy stymulator tkankowy, również po-
lidioksanon wywołuje nasilenie efektu estetycznego odro-
czone w czasie – pierwsze widoczne zmiany pojawiają się po
około 14 dniach. Pacjenci, u którychwykonywane były zabiegi
z zastosowaniem nici PDO, twierdzili, iż dyskomfort towa-
rzyszący procedurze jest mniejszy niż w przypadku podania
kwasu hialuronowego czy mezoterapii. Dlatego stosowanie
powszechnie dostępnych kremów znieczulających jest w zu-
pełności wystarczającym przygotowaniem pacjenta.
Kolejną zaletą nici PDO jest czas utrzymywania się
efektu estetycznego – średnio około 24 miesięcy. Oczy-
wiście musimy pamiętać o konieczności uwzględnienia
ilości fibroblastów, których liczba zmniejsza się wraz
z wiekiem pacjenta. Aby uzyskiwać zbliżone efekty w róż-
nych grupach wiekowych, wystarczające jest zastosowa-
nie większej ilości nici u osób w starszym wieku i dzięki
temu wywołanie intensywniejszej odpowiedzi tkankowej
pod postacią produkcji nowego kolagenu.
Włókno zbudowane z polidioksanonu nie posiada wła-
ściwości pirogennych, nie indukuje również odpowiedzi
ze strony układu odpornościowego. Może więc być bez-
piecznie stosowane u osób ze skłonnością do alergii.
Szeroka gama rozmiarów, różnorodnośćnici (MONO, TWIN,
DS, SCREW, MGB) oraz bezpieczeństwo i długotrwałe efekty
estetyczne zwiastują, iż najbliższe lata będą zdominowane
przez zabiegi wykonywane w oparciu o nici liftingujące PDO.
Autor artykułu składa podziękowanie firmie
HILO PHARMA Sp. z o.o., wyłącznemu dystrybutorowi
nici PDO na terenie Polski, oraz właścicielowi patentu
HILO Lift za udostępnienie zdjęć (Rys. 2-10) oraz nici
HILO Lift niezbędnych do opracowania artykułu.
L
iteratura
1.
J. Middleton, A. Tipton:
Synthetic biodegradable polymers as medical devi-
ces
, Medical Plastics and Biomaterials, 1998,
.
2.
E.D. Boland, B.D. Coleman, C.P. Barnes, D.G. Simpson, G.E. Wnek, G.L.
Bowlin:
Electrospinning polydioxanone for biomedical applications
,
Acta Biomaterialia, 1(1), 2005, 115-123.
3.
E.Lerwick:
Studiesontheefficacyandsafetyofpolydioxanonemonofilament
absorbable suture
, Surg Gynecol Obstet., 156(1), 1983, 51-55.
4.
A.M. Rath, J.P. Chevrel:
Healing of laparotomies
, Hernia Springer Ver-
lag, 2, 1998, 145-149.
5.
N. Tiberiu:
Concepts in biological analysis of resorbable materials in oro-
-maxillofacial surgery
, Rev. chir. oro-maxilo-fac. implantol, 2(1), 2011, 33-38.
6.
A.Kępa:
BezoperacyjnyliftingzzastosowaniemniciPDO
,
7.
M.D. Paul:
Complications of barbed sutures
, Aesthetic Plast Surg., 32(1),
2008, 149.
8.
M.A.Sulamanidze,T.G.Paikidz,G.M.Sulamanidze,J.M.Neigel:
Faciallifting
with “APTOS” threads: Featherlift
, Otolaryngol Clin., 38, 2005, 1109-1117.
9.
A. Kępa:
Nici PDO – nowa jakość w zabiegach estetycznych
, wyd. Hilo
Pharma, Warszawa, 2013.
