6 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
664
N
artykuł naukowy
marketing i zarządzanie
W ujęciu encyklopedycznym menedżer to osoba zarządza-
jąca organizacją bądź wydzielonym obszarem jej działania [2].
Termin wywodzi się z języka angielskiego
management
i ozna-
cza dyrekcję, kierownictwo oraz zarządzanie i kierowanie
przedsiębiorstwem [3].
Na rynku usług kosmetycznych działa kilkadziesiąt tysięcy
gabinetów kosmetycznych, są to małe, średnie i duże przedsię-
biorstwa o zróżnicowanych metodach zarządzania.
Obecnie większość dużych przedsiębiorstw w branży ko-
smetycznej kierowanych jest przez menedżerów. Zawód ten
pojawił się wraz z nastaniem przedsiębiorstw, w których od-
dzielono własność od zarządzania, kiedy właściciel nie pano-
wał nad wszystkimi problemami związanymi z funkcjonowa-
niem organizacji i dlatego zlecał kierowanie nią menedżerowi
lub grupie profesjonalnych osób [4].
•
Menedżer to osoba zatrudniona na stanowisku kierowni-
czym, mająca wielostronną wiedzę i umiejętności, niezbęd-
ne do kierowania organizacjami w warunkach niepewności
i stałej zmienności otoczenia, w którym te organizacje dzia-
łają [5]. To osoba, która zarządza organizacją albo jej częścią,
nadzoruje środki pieniężne i wydatki [6].
•
Menedżer to autorytet wiedzy – jest profesjonalistą, ma umie-
jętność adaptacji do zmian, rozwiązuje problemy i jest skutecz-
ny w działaniu, cechuje go praktycyzm, racjonalizm i stanow-
czość. Osoba, która zarządza powierzonym kapitałem [7].
•
Menedżer to osoba, która jest odpowiedzialna za funkcjono-
wanie danej struktury organizacyjnej, tj. za realizację jej celów.
W związku z tym jest uprawniony do planowania, organizo-
wania i kontrolowania pracy zespołu, którym kieruje, oraz do
zarządzania środkami, jakimi dysponuje do realizacji poszcze-
gólnych zadań [8]. Menedżer to ktoś, kto wnosząc swój wkład
w finalne rezultaty firmy, bierze za nie odpowiedzialność [7].
W branży kosmetycznej działa wiele podmiotów gospodar-
czych o różnych wielkościach, tak więc terminu menedżer
zgodnie z definicją używa się jednak zarówno w odniesieniu
do najemnych pracowników na stanowiskach kierowniczych,
jak i do właściciela organizacji, bezpośrednio zaangażowanego
w zarządzanie nią [9].
|
|
PODZIAŁ KOMPETENCJI MENEDŻERSKICH
Skuteczny menedżer powinien mieć odpowiednie umiejętno-
ści. Trzy podstawowe umiejętności menedżerskie: techniczne,
społeczne, koncepcyjne według J. Stonera i Ch. Wankela to:
•
Umiejętności techniczne; są to zdolności posługiwania się
metodami, technikami i wiedzą w określonej branży.
•
Umiejętności społeczne; to zdolności współpracowania z in-
nymi ludźmi, rozumienia ich i motywowania zarówno indy-
widualnie, jak i grupowo.
•
Umiejętności koncepcyjne; zdolność koordynowania i inte-
growania wszystkich interesów i działań organizacji [15].
M. Armstrong wyszczególnia następujące rodzaje kompetencji:
|
|
Kompetencje ogólne i szczegółowe
•
kompetencje ogólne, wymagane od wszystkich, którzy wy-
konują dany zawód, lub od wszystkich pracujących na po-
dobnych stanowiskach,
•
kompetencje szczegółowe, odróżniające konkretne stanowi-
sko pracy lub konkretną rolę organizacyjną od innych.
W przypadku firm kosmetycznych kompetencje ogólne me-
nedżerów zawierają zakres wiedzy o branży, trendach rynko-
wych, zabiegach i specjalistycznych usługach świadczonych
przez zarządzane jednostki.
|
|
Kompetencje progowe i dotyczące działania
•
Kompetencje progowe, pozwalające na podstawowe spełnia-
nie wymagań stanowiska pracy.
•
Kompetencje dotyczące działania, dzielące pracowników na
osoby lepiej i gorzej wykonujące swoje zadania.
•
Kompetencje różnicujące, gdzie dla menedżerów charakte-
rystyczne są kompetencje zarządcze, marketingowe, czyli
wiedza, w jaki sposób zarządzać jednostką, aby zapewnić
jej płynne funkcjonowanie. W przypadku pracowników to
umiejętności wykonywania zabiegów, wiedza o produktach,
trendach, umiejętności w zakresie obsługi sprzętu.
•
Kompetencje różnicujące określają cechy behawioralne widocz-
ne u osób uzyskujących dobre wyniki, a niewystępujące u osób
o mniejszej skuteczności wwykonywanych zadaniach [10].
Wbranży kosmetycznej to umiejętności pracy z klientem, umie-
jętności techniczne, kompetencje społeczne, takie jak łatwość
nawiązywania relacji, umiejętność pracy w zespole, szybkość
podejmowania decyzji, umiejętność pracy pod presją czasu.
A. Pocztowski dzieli kompetencje na podstawowe i wyróżniające na:
•
Kompetencje podstawowe (
tres hold competiences
) – mające
ważne znaczenie dla prawidłowego wykonywania pracy.
•
Kompetencje wyróżniające (
differentiating competiences
)
– kompetencje wyróżniające pracowników efektywnych od
innych [11].
Inny podział kompetencji proponuje G. Filipowicz, dzieląc kom-
petencje na kompetencje bazowe oraz wykonawcze. W skład
kompetencji bazowych wchodzą: kompetencje poznawcze,
kompetencje społeczne oraz kompetencje osobiste.
Kompetencje wykonawcze związane są z wykonywanymi
wmiejscu pracy określonymi działaniami – są to kompetencje biz-
nesowe, kompetencje firmowe i kompetencje menedżerskie [12].
Według M. Sidor-Rządkowskiej najbardziej użyteczny w prak-
tyce organizacyjnej bywa podział kompetencji na: kompetencje
firmowe (zwane też korporacyjnymi czy organizacyjnymi), fa-
chowe (zwane też zawodowymi) oraz społeczne. Poszczególne
grupy kompetencji można scharakteryzować następująco:
•
Kompetencje firmowe (korporacyjne), wspólne dla pracow-
ników danej organizacji. Powinny je mieć wszystkie osoby
pracujące dla firmy, niezależnie od stanowiska, które zajmu-
ją. To kultura organizacyjna, spójność prowadzenia działań
