5 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
472
N
artykuł naukowy
biochemia
pozyskany od ryb hodowanych w ściśle określonych warun-
kach klimatycznych. Leczenie pacjentek z licznymi przebar-
wieniami przez sześć tygodni dwa razy na dobę spowodowało
redukcję części zmian barwnikowych [47].
|
|
Resweratrol
Związek z grupy polifenoli, znany ze
swych właściwości przeciwnowotwo-
rowych, jak i przeciwmiażdżycowych.
Zastosowany w preparatach depigmen-
tacyjnych działa także jako środek rozja-
śniający. Mechanizm działania polega na
hamowaniu ekspresji białek TRP-1 oraz
TRP-2 związanych z enzymem tyrozyna-
zą. Ponadto wpływa blokująco na czynnik
transkrypcyjny MITF w hormonie alfa-
-melanotropowym, co chroni przed roz-
wojem nowotworów skóry. MITF uwa-
żany za jeden z głównych onkogenów
czerniaka, powoduje zamianę komórek
macierzystych w komórki barwnikowe
oraz tyrozyny w melaninę. Badania do-
wodzą, że w komórkach czerniaka docho-
dzi do jego amplifikacji, potwierdzając tym
samym, że hamując jego działanie, możli-
wa jest ochrona przed zachorowaniem.
Resweratrol zawarty jest w produktach
naturalnych, głównie w winogronach, ja-
godach i orzechach [5, 48, 49].
|
|
Gastrodia elata
Wykazuje działanie niwelujące wolne
rodniki. Pod wpływem długotrwałej
ekspozycji na promieniowanie ultrafio-
letowe, dochodzi do zwiększenia w or-
ganizmie reaktywnych form tlenu. Jest
to czynnik patogenny wielu stanów cho-
robowych. Melanina zaś pełni rolę natu-
ralnej tarczy ochronnej przed działaniem
promieni UV. Ekstrakt wyizolowany
z kłączy Gastrodia Elata jest konkuren-
cyjnym inhibitorem dla tyrozynazy. Badania potwierdziły
bezpieczeństwo jego stosowania na myszach. Brak toksycz-
ności oraz zdolność zmniejszania melanogenezy potencjalnie
pozwalają na zastosowanie tej substancji w preparatach kosme-
tycznych, jak i środkach farmakologicznych [50, 51].
Tabela zbiorcza przedstawia wybrane składniki aktywne po-
chodzenia roślinnego o właściwościach rozjaśniających (tabela 1).
Hydroksykwasy to związki chemiczne coraz bardziej po-
pularne w świadomości pacjentów, a od lat często stosowane
wśród profesjonalistów. Nazwa hydroksykwasy odnosi się do:
•
alfa-hydroksykwasów – kwas glikolowy, mlekowy, winowy,
migdałowy, jabłkowy, cytrynowy oraz azelainowy;
•
beta-hydroksykwasów – kwas salicylowy;
•
poli-hydroksykwasów – wykorzystywanych przy przebar-
wieniach glukonolakton.
Najczęściej wykorzystywane hydroksy-
kwasy w kosmetologii to:
•
kwas glikolowy,
•
kwas mlekowy,
•
kwas pirogronowy,
•
kwas migdałowy,
•
kwas cytrynowy,
•
kwas salicylowy,
•
glukonolakton,
•
kwas laktobionowy (połączenie gluko-
nolaktonu z galaktozą).
Hydroksykwasy są związkami do-
brze przebadanymi i od lat stosowanymi
w zabiegach medycyny estetycznej oraz
w leczeniu hiperpigmentacji. Poprzez za-
kwaszenie środowiska hamują tworzenie
melaniny, która powstaje w środowisku
zasadowym. Ponadto normalizują procesy
złuszczania martwych komórek naskórka,
co ułatwia penetrację przedstawionych
w powyższym artykule substancji biolo-
gicznie czynnych. Działają na zmiany ko-
lorytu skóry zlokalizowane w naskórku.
Stosowane są powszechnie w preparatach
kosmetycznych, zarówno do użytku profe-
sjonalnego, jak i terapii domowej, w odpo-
wiednich stężeniach [54, 55].
|
|
PODSUMOWANIE
Rynek konsumencki zaopatrywany jest
w produkty pielęgnacyjne zawierające
różnorodne kombinacje rozjaśniające
substancje aktywne. Wachlarz innowa-
cyjnych receptur zwiększa tym samym
możliwości redukcji przebarwień metodami farmakologicz-
nymi. W piśmiennictwie naukowym znajdują się informacje
potwierdzające skuteczność stosowania preparatów zawiera-
jących hydrochinon, arbutynę, niacynamid, kwas azelainowy
czy wyciągi z lukrecji jako jeden z elementów terapii przebar-
wień. Istotnym, a w kontekście często stosowanych ostatnio
terapii łączonych, nieodzownym środkiem leczniczym są hy-
droksykwasy. Zyskały one dużą popularność ze względu na
efektywność działania. Badania
in vitro
i
in vivo
prowadzone
nad wieloma substancjami biologicznie czynnymi udowadniają
coraz częściej skuteczność ich stosowania w leczeniu hiperpig-
mentacji. Dotychczas uznawane za tzw. „złote środki” w terapii
Tabela 1.
Ekstrakty roślinne stosowane
w preparatach rozjaśniających
SKŁADNIKI PREPARATÓW ROZJAŚNIAJĄCYCH
Arbutyna
(Arbutin)
Malwa czarna
(Althaea rosea)
Truskawka
(Fragaria ananasa)
Cytryna
(Citrus Limon)
Grejpfrut
(Citrus grandis)
Żurawina błotna
(Oxycoccus quadripetalus)
Mandarynka japońska
(Citrus unshiu)
Ananas
(Ananas comosus L.)
Malpigia granatolistna
(Malpighia punicifolia)
Winogrono
(Vitis vinifera L.)
Mięta pieprzowa
(Mentha piperita)
Trzcina cukrowa
(Saccharum officinarum)
Ogórek
(Cucumis sativus)
Krokosz barwierski
(Carthamus tinctorius)
Brzoza biała
(Betula verrucosa, Betula
pubescens)
Krwawnik pospolity
(Achillea millefolium)
Korkowiec amurski
(Phellodendron amurense)
Tamaryndowiec indyjski
(Tamarindus indica)
Jałowiec pospolity
(Juniperus communis)
Tarczyca bajkalska
(Scutellaria baicalensis)
Mydlica lekarska
(Saponaria officinalis)
Janowiec barwierski
(Genista tinctoria)
Kokoryczka wielokwiatowa
(Polygonum multiflorum)
Krwiściąg lekarski
(Sanguisorba officinalis)
Glistnik jaskółcze ziele
(Chelidonium majus)
Drzewo balsamowe
(Myroxylon balsamum)
Pietruszka pospolita
(Petroselinum sativum)
Szczaw
(Rumex acetosa,
Rumex crisous)
Piwonia drzewiasta
(Paeonia suffruticosa)
Źródło:
[52, 53]
