4 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
419
ARTYKUŁ NAUKOWY
KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA
N
ABSTRACT
One of the main causes of hyperpigmentation is
excessive exposure to ultraviolet radiation. However,
the problem is very complex and is associated with
complex biochemical reactions in epidermal cells.
The aim of the study was to present the factors
and substances that affect melanogenesis.
Inadequate prevention of discoloration may have
a negative effect on skin condition in the long term.
In turn, the right combination of tyrosinase inhibi-
ting activity can significantly improve skin condition
and be an important element in effective home care.
Keywords:
melanogenesis, tyrosinase, free radicals,
oxidative stress, melanin, kojic acid, arbutin, hyper-
pigmentation
STRESZCZENIE
Za jedną z głównych przyczyn powstania przebar-
wień wymienia się nadmierną ekspozycję na pro-
mieniowanie ultrafioletowe. Problem ten jest jednak
bardziej złożony i związany ze skomplikowanymi
reakcjami biochemicznymi w komórkach naskórka.
Celem pracy było przedstawienie czynników
oraz substancji mających wpływ na melanogenezę.
Nieodpowiednia profilaktyka przebarwień może
wpłynąć negatywnie na stan skóry w dłuższej
perspektywie czasowej. Z kolei odpowiednie po-
łączenie działania hamującego tyrozynazę, może
w znaczący sposób poprawić stan skóry i stanowić
istotny element skutecznej pielęgnacji domowej.
Słowa kluczowe:
melanogeneza, tyrozynaza, wolne
rodniki, stres oksydacyjny, melanina, kwas kojowy,
arbutyna, przebarwienia, hiperpigmentacja
»
419
otrzymano / received
13.04.2019
poprawiono / corrected
29.04.2019
zaakceptowano / accepted
15.05.2019
Wpływ melanogenezy na
powstawanie przebarwień
The effect of melanogenesis on the formation of hyperpigmentation
Ewa Kilian-Pięta
1
Mateusz Hoppe
2
1.
Centrum Dermatologii
Symbiosis
ul. Piękna 4
60-591 Poznań
M:
+48 502 189 324
E:
2.
BBHBiotechPolskasp.zo.o.
ul. Rubież 46H
61-612 Poznań
M:
+48 666 026 256
E:
WSTĘP
Przebarwienia skórne stanowią często spotykany de-
fekt estetyczny. Wśród przyczyn powstawania prze-
barwień, obok nadmiernej ekspozycji na światło UV,
wyróżnia się m.in. przesuszanie skóry, zmiany hor-
monalne czy działanie niektórych leków [1]. Wszyst-
kie te czynniki prowadzą do wzmożonej produkcji
barwników z grupy melanin. Zjawisko to związane
jest z podwyższoną aktywnością tyrozynazy, czyli
kluczowego enzymu dla tego procesu biochemiczne-
go. Hamowanie tego enzymu jest celemdziałania wie-
lu kosmetyków przeznaczonych do profilaktyki lub
redukcji przebarwień skórnych. Kosmetyki o takich
właściwościach zawierają różne składniki aktywne,
w zależności od mechanizmu hamowania tyrozyna-
zy, np. kwas kojowy, kwas szikimowy czy arbutynę [1].
Skóra człowieka jest wyposażona w mechanizm
naturalnej fotoochrony, jakim jest melanogenza,
dzięki czemu negatywne efekty oddziaływania np.
nadmiernego nasłonecznienia zostają złagodzone.
Proces melanogenezy mogą jednak w znacznym
stopniu modyfikować substancje przyjmowane
w postaci doustnej lub aplikowane na skórę, powo-
dując zarówno pojawienie się przebarwień jak rów-
nież ich rozjaśnienie oraz regulację tego procesu [1].
Najczęstszą przyczyną powstawania przebar-
wień, prawdopodobnie nie jest wyłącznie nad-
mierna ekspozycja na promieniowanie UV, ale to-
warzysząca temu dysfunkcja regulacji gradientu
pH bariery naskórkowej. Gradient ten zmienia się
podczas proliferacji komórek naskórka, na którą
wpływ ma przyjmowanie lub aktywność substan-
cji mogących wywołać odczyn fototoksyczny lub
fotoalergiczny, wiek, płeć oraz niewłaściwa pie-
lęgnacja cery [2]. Istotnym elementem, wydaje się
być również wydolność bariery naskórkowej oraz
aplikowane na skórę produkty kosmetyczne, któ-
re mogą bezpośrednio wpływać na powstawanie
miejscowych zmian skórnych [3].
WOLNE RODNIKI I STRES OKSYDACYJNY
Melanogeneza jest procesem związanym z ochro-
ną komórek przed stresem oksydacyjnym, spo-
wodowanym przez wolne rodniki (WR). Jednym
z czynników zewnętrznych, odpowiedzialnych za
powstawanie wolnych rodników oraz stres oksyda-
cyjny jest promieniowanie UV. To jedno z nielicz-
nych źródeł WR, które można kontrolować [4, 5].
