4 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
475
A
artykuł
higiena i dezynfekcja
igłowym powinny mieć funkcję demontażu igły, bez koniecz-
ności przeciągania przez nie ostatniego elementu rękojeści – tej
części, którą trzymamy podczas pigmentacji. Dodatkowo, po-
winna być ona sterylizowana w autoklawie medycznym. Ko-
niecznością jest wyposażenie się w co najmniej kilka takich
elementów i autoklaw. W przeciwnym wypadku dojść może
do zakażeń krzyżowych. Krzesło, fotel zabiegowy czy lampa
do oświetlenia obszaru pracy powinny być traktowane z taką
samą uwagą. Wszystkie powyższe powinny być zabezpieczo-
ne specjalną folią ochronną, rękawami na przewód i zmieniane
każdorazowo przed kolejnymi zabiegami na oczach klienta.
Temat jednorazowej sterylnej igły zdaje się być oczywisty.
Wymiana na nową i umieszczenie jej w specjalnym pojem-
niku na odpady medyczne to rzecz bezdyskusyjna, ale wciąż,
na szczęście, nie tak często jak kiedyś słyszy się o sytuacjach,
gdy klientka dostaje do domu od linergistki „pakiecik” igiełek,
z którym ma się pojawić za rok na korektę.
Włożę kij w mrowisko, kiedy powiem, że używanie jednej
igły dla wielu klientów jest tak samo nieodpowiedzialnym
podejściem, jak kupowanie otwartych pigmentów od osób
trzecich po często wiele niższych niż rynkowe cenach, ale
proceder ten – bo tak właśnie tę sytuację nazwać należy –
dzieje się nagminnie niemal w każdej grupie poświęconej
makijażowi permanentnemu na Facebooku. Może okazać się,
że za niższą cenę pigmentu dodamy klientowi w gratisie nie-
bezpieczną chorobę. Dbałość o preparaty zabiegowe – znieczu-
lenia, pigmenty, pianki itp. wymaga, by każdorazowo, kiedy
je uzupełniamy podczas zabiegu, zdejmować rękawiczki czy
zabezpieczyć je folią w odpowiedni sposób. Brudne buteleczki
sprzedawanych w litrach pigmentów wskazują, że zastanowić
się należy nad tym, jaką mamy pewność, że osoba z nich ko-
rzystająca zachowała zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zakażenie HCV szerzy się pozajelitowo przez przetacza-
nie krwi oraz w związku z zabiegami medycznymi i innymi
czynnościami z naruszeniem ciągłości tkanek – „makijaż per-
manentny jest bez wątpienia takim zabiegiem”. Najczęstszą
przyczyną zakażenia są przypadkowe ukłucia igłą lub kontakt
z innymi przedmiotami zanieczyszczonymi zakażoną krwią.
Ekspozycja zawodowa
to m.in. narażenie na czynniki, wywo-
łujące zakażenia związane z wykonywaniem zawodu, to zda-
rzenia, do których dochodzi w trakcie wykonywania zabiegów.
„
Każda ekspozycja zawodowa może być
niebezpieczna w skutkach, prowadzić do trwałego
uszczerbku zdrowia oraz powstania choroby
zawodowej [2].
Przywołam jeszcze jedną czynność, popełnianą nagminnie
podczas szkoleń czy zabiegów – zabawa telefonami komórko-
wymi w rękawiczkach zabiegowych. Tu warto pomyśleć rów-
nież o własnym bezpieczeństwie i uświadomić sobie, że wy-
miana rękawiczek ochroni klientkę, ale zainfekowany telefon
może trafić do rąk czy ust naszych dzieci…
WirusemHCVzakażonych jest około 730 tys. Polaków. Jednak
zaledwie 2,6 proc. chorych znajduje się pod opieką lekarza. Pozo-
stali w ogóle nie zdają sobie sprawy z tego, że są nosicielami [3].
Każdego klienta traktować należy jako potencjalnego nosicie-
laWZW czy HIV. Przestrzeganie podstawowych zasad higieny
pozwoli nam dbać o klientów, ale przede wszystkim o siebie.
Podstawowym, przesiewowym testem diagnostycznym jest
oznaczenie swoistych przeciwciał anty HCV metodą ELISA.
Obecność materiału genetycznego wirusa (HCV RNA) w surowi-
cywskazuje na aktywne zakażenie orazmożliwość przenoszenia
zakażenia i/lub rozwinięcie się przewlekłej choroby wątroby [4].
Osoby, mające kontakt z igłami, dla własnego bezpieczeń-
stwa co najmniej raz w roku powinny wykonać badania krwi.
Jeśli natomiast dojdzie do zakłucia igłą, obowiązuje nas, liner-
gistów – tak jak pracowników służby zdrowia – ściśle określo-
na procedura. Dokument taki powinien być podpisany w fir-
mie przez wszystkich pracowników. W przypadku ekspozycji
zawodowej powinien być sporządzony raport.
Celem procedury jest określenie zasad postępowania w przy-
padkuwystąpienia ekspozycji namateriał potencjalnie zakaźny.
Ekspozycja – kontakt z krwią lub innym potencjalnie infekcyj-
nym materiałem (IPIM), mogącym zawierać HBV, HCV, HIV.
Najniebezpieczniejszym źródłem zakażenia wirusami HBV,
HCV, HIV jest krew i każda wydalina i wydzielina zawierająca
krew (w przypadku HBV wystarczy 0,00004 ml, a w przypad-
ku HIV potrzeba 0,1 ml krwi).
KONTAKT ZWW. MATERIAŁAMI BIOLOGICZNYMI
Kontakt zww. materiałami biologicznymi może nastąpić przez:
•
naruszenie ciągłości skóry poprzez: zakłucie, zadrapanie lub
skaleczenie narzędziem zabrudzonymmateriałem zakaźnym,
•
uszkodzoną wcześniej skórę – otwarta niezabezpieczona
rana, skaleczenie, pęknięcie, zadrapanie, otarcie naskórka,
•
zachlapanie błon śluzowych – jama ustna, spojówki oczu,
•
długotrwały kontakt nieuszkodzonej skóry z dużą ilością
materiału zakaźnego.
Mocz, kał ślina, plwocina, wymiociny, wydzielina z nosa, pot
i łzy (jeśli nie zawierają krwi) NIE są zakaźne! Kontakt z nimi
NIE wymaga zastosowania profilaktyki poekspozycyjnej!
SZCZEGÓŁOWE POSTĘPOWANIE
WZALEŻNOŚCI OD RODZAJU EKSPOZYCJI:
Szczegółowe postępowanie w przypadku ekspozycji zawodo-
wej w zależności od rodzaju ekspozycji:
Ekspozycja skóry nieuszkodzonej
Przemyć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody z mydłem
i zdezynfekować (wykonać higieniczne mycie rąk). Dalszej
profilaktyki poekspozycyjnej nie stosuje się po ekspozycji na
skórę nieuszkodzoną.
