5 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
616
ARTYKUŁ
KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA
A
PIELĘGNACJA PROFESJONALNA
W pielęgnacji profesjonalnej wszelkie zabiegi kosmetologicz-
ne mają na celu złagodzenie skórnych objawów choroby Ha-
shimoto. Ze względu na nieprawidłową odpowiedź ze strony
układu immunologicznego oraz toczący się w organizmie
stan zapalny skóra staje się nadreaktywna i możliwe są liczne
działania niepożądane przeprowadzanych zabiegów kosme-
tologicznych. W ramach planowania profesjonalnej terapii
należy kierować się zasadą przeprowadzania zabiegów niein-
wazyjnych bądź małoinwazyjnych. Ewentualne zastosowanie
zabiegów bardziej inwazyjnych rozważa się u osób pod stałą
opieką lekarską oraz z ustabilizowaną chorobą. Należy pamię-
tać, że do każdego klienta należy podchodzić w sposób indywi-
dualny i zgodny z zaleceniami lekarza prowadzącego [17].
Główne zasady
Tak samo jak i w pielęgnacji domowej, główne działanie pielęgna-
cji profesjonalnej będzie opierało się na intensywnymnawilżaniu
i natłuszczaniu skóry. W tym przypadku sprawdzą się zabiegi
przeprowadzone w oparciu o składniki takie jak: masło shea, d-
-panthenol, kwas hialuronowy, allantoina, mocznik, ceramidy,
polisacharydy, proteiny jedwabiu czy mleczne oraz oleje: arachi-
dowy, awokado, migdałowy, z orzechów macadamia [18]. Z kolei
wykluczyć należy wszelkie kosmetyki zawierające w swoim skła-
dzie jod (np. sól wpeelingach) oraz algi morskie (np. maski algowe).
Zabiegi z zastosowaniem aparatury kosmetycznej u osób z Hashi-
moto, zgodnie z dzisiejszym stanem wiedzy, nie są bezwzględnie
zabronione. Brak jest jednak niepodważalnych danych, co do
wpływu i szkodliwości bodźców fizykalnych na zaburzenia im-
munologiczne w Hashimoto. Większość zaleceń i prowadzonych
terapii opiera się na doświadczeniach i obserwacjach kosmetolo-
góworaz lekarzy. Aktualnie wiadome jest, że nie należy stosować
aparatury kosmetologicznej w czynnej fazie chorób autoimmu-
nologicznych. W tej fazie układ immunologiczny jest w ciągłej
destabilizacji i pobudzeniu, dlatego nie powinien być dodatkowo
stymulowany lub naruszany poprzez bodźce fizykalne, ciała obce
(implanty, pigmenty, substancje aktywne) czy spowodowanie
urazu (np. przerwanie ciągłości naskórka). Takie działania mogły-
by doprowadzić do nasilenia procesów autoimmunologicznych.
Dlatego w tym okresie zalecane są manualne zabiegi regeneracyj-
ne. Stosowanie aparatury, przy zachowaniu odpowiedniej ostroż-
ności lub nawet konsultacji z lekarzem, jest możliwewprzypadku
remisji lub ustabilizowaniu choroby. W takiej sytuacji dozwolone
jest użycie: ultradźwięków – peelingu kawitacyjnego i sonoforezy,
mezoterapii bezigłowej, prądów d’Arsonvala, elektrostymulacji,
jonoforezy, mikrodermabrazji czy fal radiowych. Ważne jest, by
w czasie zabiegu, zarówno manualnego jak i tego z użyciem pro-
fesjonalnego sprzętu, omijać obszar tarczycy [17].
Hirsutyzm
U kobiet chorujących na Hashimoto często występuje problemhir-
sutyzmu, czyli nadmiernego owłosienia typu męskiego u kobiet.
W celu jego zniwelowania można zastosować depilację woskową
lub nowocześniejszą depilację enzymami. Oprócz tych dwóch
metod dozwolone jest stosowanie specjalnie do przeznaczonych
laserów, ale tylko pod warunkiemunormowania procesu leczenia.
Oprócz hirsutyzmu kobietom może towarzyszyć problem prze-
rzedzenia brwi. W takiej sytuacji można zaproponować klientce
wykonanie korekty brwi henną lubmakijażempermanentnym [9].
Obrzęki
KolejnymobjawemwchorobieHashimoto są obrzęki orazwzrost
masy ciała wraz z powstaniem lub pogłębieniem problemu cellu-
litu. Zabiegi, które mogą złagodzić takie objawy to: drenaż limfa-
tyczny, endermologia, zabieg z użyciem bandaży, masaż bańką
chińską, krioterapia, zabiegi z profesjonalną aparaturą wykorzy-
stującą np. fale radiowe, podciśnienie lub ultradźwięki [19].
ZAKOŃCZENIE
Występowanie licznych objawów w Hashimoto, takich jak:
obrzęki, przebarwienia, suchość skóry, łamliwe paznokcie czy
hirsutyzm sprawiają, że terapia dobierana w gabinecie musi być
wielokierunkowa. Ważne jest również uwzględnienie wystę-
powania zaburzeń immunologicznych, które mogą wpływać
na reaktywność skóry klientek. Dlatego też pielęgnację należy
rozpoczynać stosując najłagodniejsze preparaty i stopniowo
wprowadzać te o silniejszym działaniu. Ta sama zasada dotyczy
zabiegów, od nieinwazyjnych lub małoinwazyjnych, po bardziej
zaawansowane wykonywane we współpracy z lekarzem.
LITERATURA
1.
Przybylik-Mazurek E, Hubalewska-Dydejczyk A, Huszno B. Niedoczynność tarczy-
cy na tle autoimmunologicznym. Alergologia i Immunologia 2007, vol. 4(3/4): 64-66.
2.
Milewicz A. Endokrynologia kliniczna, t. II. Polskie Towarzystwo Endokrynologicz-
ne, Wrocław 2012.
3.
Strzępa A, Szczepanik A. Wpływ naturalnej flory jelitowej na odpowiedź immuno-
logiczną. Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 2013, vol. 67: 914-915.
4.
Stewart TJ, Bazergy C. Thyroid autoimmunity infemale post-adolescent acne: A ca-
se-control study. Dermato-Endocrinology 2017, vol. 9(1): e1405198.
5.
Maj J, et al. Skin changes in endocrinopathies. Family Medicine & Primary Care
Review 2015, vol. 15(3): 458-461.
6.
Stewart TJ, Bazergy C. Thyroid autoimmunity infemale post-adolescent acne: A ca-
se-control study. Dermato-Endocrinology 2017, vol. 9(1): e1405198-3.
7.
Lutfi R, et al. Association of melasma with thyroid autoimmunity and other thyro-
idal abnormalities and their relationship to the origin of the melasma. The Journal
of Clinical Endocrinology and Metabolism 1985, vol. 61(1): 28-31.
8.
Gong Q, et al. Hashimoto’s thyroiditis could be secondary to vitiligo: the possibility
of antigen crossover and oxidative stress between the two diseases. Archives of
Dermatological Research 2016, vol. 308(4): 277-281.
9.
Tłoczek K. Wpływ chorób tarczycy na skórę. Kosmetologia estetyczna 2015, vol.
4: 436-437.
10.
Wilczyński S. Etiopatogeneza suchej skóry. Aesthetica 2014, vol. 3: 42.
11.
Noszczyk M. Kosmetologia pielęgnacyjna i lekarska. Wyd. PZWL, Warszawa 2013.
12.
Kacalak-Rzepka, et al. Sucha skóra jako problem dermatologiczny i kosmetyczny.
Roczniki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie 2008, vol. 54(3): 54-57.
13.
Czarnecka-Operacz M. Sucha skóra jako aktualny problem kliniczny. Postępy Der-
matologii i Alergologii 2006, vol. XXIII(2): 49-56.
14.
(dostęp: 19.04.2019).
15.
(dostęp: 20.02.2019).
16.
Olszański R, Pilarski B. Emolienty – klasyfikacja oraz konsekwencje kliniczne.
Aesthetica 2017, vol. 22: 27.
17.
/
(dostęp: 23.04.2019).
18.
(dostęp: 23.04.2019).
19.
Janda K, Tomikowska A. Cellulit – przyczyny, profilaktyka, leczenie. Roczniki Po-
morskiej Akademii Medycznej w Szczecinie 2014, vol. 60(1): 29-38.
