5 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
614
ARTYKUŁ
KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA
A
ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto głównym problemem
jest nadmierna suchość skóry, a tym samym utrata jej barie-
ry ochronnej, dlatego zabiegi oraz pielęgnacja domowa w tych
jednostkach opierają się na nawilżaniu, łagodzeniu i odży-
wianiu skóry. Częstą dolegliwością jest także trądzik, którego
przyczyną jest przede wszystkim przewlekły stan zapalny to-
czący się w organizmie [4].
OBJAWY SKÓRNE WHASHIMOTO
Choroba Hashimoto jest autoimmunologiczną chorobą, która
w większości dotyka kobiet. W trakcie jej przebiegu dochodzi
do zachwiania gospodarki hormonalnej, zaburzeń funkcjono-
wania układu odpornościowego oraz niedoborów antyoksydan-
tów.Wszystkie te czynniki mają bardzo dużywpływnawygląd
skóry. U osób ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto staje się
ona blada, szorstka, sucha i zimna, co wynika z ogólnoustrojo-
wego spowolnienia przemian metabolicznych. Często zabarwia
się ona na kolor żółtawy, co spowodowane jest nadmiernym
odkładaniem się w skórze karotenu. Kolejnym objawem jest
obrzęk, który w Hashimoto przyjmuje formę obrzęku śluzowa-
tego. Obrzęk ten jest następstwem nadmiernego gromadzenia
się glikozaminoglikanów, może być uogólniony, ale zazwyczaj
obejmuję twarz, okolice ust, oczu oraz nosa. Obrzęknięta twarz
charakteryzuje się pogrubionymi rysami i utrudnioną mimiką.
Często spuchnięte są również kończyny, co wraz z nadmierną
hiperkeratozą daje objaw tzw. brudnych łokci i kolan [5].
Rozregulowana odporność oraz brak równowagi hormonal-
nej w Hashimoto wpływa także na rozwój trądziku. Dotyczy
to w szczególności dorosłych kobiet, u których hormony powo-
dujące trądzik w wieku dojrzewania (estrogen czy testosteron)
zostały już unormowane, a problem trądziku występuje nadal.
Aktualne badania wykazały, że na współwystępowanie chorób
autoimmunologicznych z trądzikiem prawdopodobnie wpływa
nieprawidłowa sygnalizacja interleukiny-1, prowadząca do kli-
nicznie istotnego stanu zapalnego. Dlatego w przypadku wy-
stępowania trądziku u kobiet dorosłych, którego przyczyną nie
jest zła pielęgnacja czy inne czynniki zewnętrzne warto zlecić
zbadanie przeciwciał przeciwko tarczycy [4].
Najpoważniejszymi i długotrwałymi zaburzeniami skórny-
mi jakie mogą pojawić się u osób chorujących na Hashimoto są
zaburzenia pigmentacji. Najczęściej występują one w formie
ostudy, na której rozwój wpływa występowanie przeciwciał
przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) oraz przeciw-
ko tyreoglobulinie (anty-TG), zwłaszcza gdy ostuda rozwija się
w trakcie ciąży, bądź po przyjęciu doustnych środków anty-
koncepcyjnych [7]. Z Hashimoto silnie powiązane jest także
bielactwo, które często ma swój początek już przed autoimmu-
nologicznymi chorobami tarczycy [8].
Objawy obejmujące przydatki skóry
Choroba wpływa również na wzrost i wygląd włosów oraz
paznokci. Włosy są suche, łamliwe, a ich wzrost jest spowol-
niony. Występuje nadmierna utrata włosów, która może mieć
charakter uogólniony lub ogniskowy. Dosyć charakterystycz-
nym objawem jest przerzedzenie brwi. Niekiedy można zaob-
serwować objaw Hertoghe’a, w którym dochodzi do zaniku
zewnętrznej części brwi. Paznokcie także rosną powoli, są łam-
liwe i kruche. Na ich płytce pojawiają się podłużne bruzdy. Czę-
stą przypadłością u kobiet cierpiących na Hashimoto jest także
hirsutyzm, czyli nadmierne owłosienie typu męskiego [9].
PIELĘGNACJA DOMOWA
Głównym celem pielęgnacji domowej w chorobie Hashimoto
jest przywrócenie prawidłowego poziomu nawilżenia skóry
oraz odbudowa jej bariery lipidowej. Takie działanie przyczynia
się do zmniejszenia nadmiernej wrażliwości oraz wzrostu ela-
styczności i napięcia skóry. Ze względu na zaburzenia w funk-
cjonowaniu warstwy rogowej, która chroni skórę przed nad-
mierną utratą wody oraz wnikaniem alergenów i czynników
podrażniających, pielęgnacja będzie opierała się na składnikach
łagodzących oraz silnie nawilżających i natłuszczających [10].
Oczyszczanie
Prawidłowa pielęgnacja domowa powinna rozpoczynać się
od oczyszczenia skóry. W tym celu najlepiej stosować deli-
katne preparaty do demakijażu bez dodatku alkoholu, mydła
i silnych detergentów, które jedynie dodatkowo podrażnią
już uszkodzony naskórek. Woda stosowana do mycia twarzy
powinna być letnia, najlepiej przefiltrowana. Na tym etapie
pielęgnacji najlepiej sprawdzą się emulsje zawierające alkohole
tłuszczowe lub inne substancje renatłuszczające np. ceramidy,
panthenol czy skwalan. Są to głównie mleczka oraz kremo-
we żele zawierające emolienty, czyli substancje natłuszczające
skórę [11]. Dobrą alternatywą są również syndety, które zawie-
rają delikatne, syntetyczne detergenty oraz emolienty i cha-
rakteryzują się pH zbliżonym do pH skóry, czyli ok. 5,5 [12].
Złuszczanie
Kolejnym etapem jest złuszczanie naskórka, które w przypad-
ku skóry suchej będzie o wiele delikatniejsze niż przy skórach
tłustych i grubych. Należy podkreślić, że ten etap wprowa-
dza się do pielęgnacji w ilości około dwóch razy w tygodniu.
Powierzchowne pozbycie się martwych komórek naskórka,
umożliwi lepsze wnikanie substancji aktywnych z kremów
i masek użytych w kolejnej fazie pielęgnacji. Zaleca się sto-
sowanie peelingów enzymatycznych zawierających enzymy,
takie jak: papaina, bromelina czy enzym z dyni, które będą
działały o wiele łagodniej niż zawarte w peelingach mecha-
nicznych cząsteczki ścierające. Dodatkowo w celu zmniejsze-
nia potencjału drażniącego i uzyskania większej stabilności
enzymy łączy się z glikanami (np. z betaglukanem, który ma
działanie gojące i łagodzące) [13]. Drugim rodzajem peelingów
są peelingi chemiczne, inaczej zwane kwasami. Najistotniejszą
kwestią w ich użyciu jest dobór rodzaju kwasu i jego stężenia
do potrzeb skóry. Kurację należy zacząć od bardzo delikatnych
preparatów o niskim stężeniu, które będą działały nie tylko
