5 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
660
N
ARTYKUŁ NAUKOWY
KOSMETOLOGIA I MEDYCYNA ESTETYCZNA
W każdej z powyższych metod laserowej redukcji owłosienia
zastosowanie ma teoria selektywnej fototermolizy, gdzie doce-
lowym chromoforem jest melanina, znajdująca się w mieszku
włosowym.
Zgodnie ze przytoczoną teorią, celem jest zniszczenie miesz-
ka włosowego oraz brodawki włosa dla uniemożliwienia proce-
su jego wzrostu. W tym procesie ważne jest, aby zastosowana
długość impulsu laserowego była równa lub większa niż czas
relaksacji termicznej TRT (
thermal relaxation time
), który jest de-
finiowany jako czas potrzeby na przekazanie 50% ciepła z chro-
moforu do docelowej tkanki. W tym przypadku określany jest
TRT melaniny, która znajduje się w mieszku włosowym [1].
Wmiędzynarodowym piśmiennictwie wielokrotnie znaleźć
można porównanie działania laserów diodowych w technice
aplikacji HR w odniesieniu do SHR, gdzie autorzy wskazują na
większą tolerancję bólową i lepsze lub porównywalne rezulta-
ty po stronie terapii metodą SHR [2-7].
Omawiając szerzej metodę HR należy nadmienić, iż jest ona
klasyczną techniką aplikacji lasera polegającą na umiejscowie-
niu plamki zabiegowej na obszarze zabiegowym, uruchomieniu
pulsu laserowego i przeniesieniu jej na sąsiednią powierzchnię
okolicy zabiegowej, a następnie na ponownym uruchomieniu
pulsu laserowego przy jednoczesnym 10% nakładaniu. Sekwen-
cję tę powtarza się do czasu pokrycia całego obszaru zabiego-
wego. W tej technice wykorzystywane są urządzenia laserowe
o wysokiej mocy, a parametry zabiegowe, takie jak użyta ener-
gia (J/cm
2
) i długość pulsu (ms), oraz powtórzenia wyrażane
w Hz dostosowuje się według potrzeb i reakcji osobniczych
klienta, jego fototypu i rodzaju owłosienia (kolor włosów, gę-
stość) i zaleceń protokołu zabiegowego producenta.
W technice SHR potocznie nazwanej „w ruchu” lub „prze-
suwanej” specjalista wykonujący zabieg utrzymuje aplikator
w ciągłym kontakcie ze skórą klienta i intensywnie, wielo-
krotnie przesuwa po wydzielonym obszarze okolicy zabiego-
wej zgodnie z protokołem zabiegowymw czasie uzależnionym
od wielkości obszaru i ilości dostarczanej energii dostosowanej
do fototypu klienta. W ten sposób opracowywane są kolejne
obszary w całym polu zabiegowym. Należy zwrócić tu wy-
raźną uwagę, aby rozkład energii był taki sam we wszystkich
obszarach i nie kumulować jej w jednym obszarze kosztem
innych. We wspomnianej technologii zazwyczaj używane są
lasery o niskiej mocy, o ustalonej długości pulsu, gdzie praktyk
dostosowuje ilość energii zgodnie z fototypem skóry klienta.
Warto zaznaczyć, że lasery diodowe są uznawane za złoty
standard w usuwaniu owłosienia i są uważane za bezpieczne,
dające niewielki odsetek działań niepożądanych [1, 8-14].
CEL PRACY
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie obiektywnej
i subiektywnej oceny skuteczności i komfortu zabiegowego
przy użyciu lasera diodowego 800 nm o mocy szczytowej
2400 W z zastosowaniem największej plamki zabiegowej o po-
wierzchni 7 cm
2
i poziomie powtórzenia 1-4 Hz, gdzie istnieje
możliwość użycia energii 4-20 J/cm
2
z jednoczesnym dosto-
sowaniem długości trwania pulsu 12-170 ms przy użyciu obu
technik zabiegowych na dwóch różnych obszarach ciała.
ANALIZA PRZYPADKU
Do kliniki w Londynie zgłosił się mężczyzna w wieku 34 lat.
W dokumentacji historii medycznej mężczyzny nie rozpozna-
no żadnych z przeciwwskazań do zabiegu laserowego usuwa-
nia owłosienia. Wyraził on dobrowolną zgodę na zabieg. Bada-
ny nie korzystał wcześniej z zabiegów redukcji owłosienia przy
użyciu lasera czy technologii IPL. Uzyskano zgodę na wykorzy-
stanie fotografii do celów naukowych i niniejszej publikacji.
Zabiegi oraz testy przedzabiegowe przeprowadził specjalista
z pełnymi uprawnieniami i kwalifikacjami oraz doświadcze-
niem do przeprowadzania zabiegów z wykorzystaniem lasera.
Podczas konsultacji, za pomocą testu
Fitzpatrick SkinTypeQuiz
określono fototyp mężczyzny na typ III. Zaplanowano wykona-
nie dwóch zabiegów, w 6-tygodniowych odstępach, umożliwia-
jących dokonanie wstępnej oceny dla potrzeb niniejszej pracy.
Zabiegi przeprowadzono w obrębie klatki piersiowej i brzu-
cha mężczyzny wydzielając pole zabiegowe wzdłuż środka
ciała, jednocześnie określając cztery obszary zabiegowe: klatka
piersiowa strona lewa, klatka piersiowa strona prawa, brzuch
strona lewa, brzuch strona prawa.
Na prawą stronę zabiegową dla brzucha i klatki piersiowej
zaaplikowano metodę HR (pulsową), na lewą stronę zabiego-
wą dla brzucha i klatki piersiowej zaaplikowano metodę SHR
(w ruchu). Dla potrzeb udokumentowania efektów pozabie-
gowych, przed pierwszym zabiegiem i 4 tygodnie po drugim
z zaplanowanych zabiegów owłosienie zostało przycięte elek-
tryczną maszynką do golenia (trymerem), a na obszar zabiego-
wy przyklejono specjalnie przygotowane szablony o wymia-
rach 5 x 5 cm, efekty udokumentowano za pomocą fotografii
oraz, dokładnie przeliczono (z wykorzystaniem szkła powięk-
szającego 20-krotnie) włosy na każdej ze stron zabiegowych.
Co jest bardzo ważne dla prawidłowości prowadzonej terapii,
każdorazowowpokoju zabiegowympanowała temperatura 18°C.
PROTOKÓŁ ZABIEGOWY
W przedstawionym przypadku na ciele badanego wyznaczo-
no cztery obszary zabiegowe, zastosowano jedno urządzenie,
w którym możliwe jest użycie dwóch metod aplikacji: HR (pul-
sowej) i SHR (w ruchu). Zastosowano parametry zabiegowe,
które dały zbliżone efekty końcowe podczas próby laserowej.
Zastosowano protokół zabiegowy producenta i zmieniono ilość
przejść odpowiednio do metody. Dodatkowo w metodzie SHR
urządzenie dostosowywało długość pulsu pozwalając na „bu-
dowanie” ciepła w mieszku włosowym zgodnie z założeniami
metody SHR. Zachowano identyczne parametry otoczenia
i chłodzenia skóry.
Podczas konsultacji klient wypełnił kartę historii medycz-
nej, w której wykluczono przeciwwskazania do wykonywania
zabiegu zgodne z zaleceniami producenta.
