3 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
344
N
ARTYKUŁ NAUKOWY
ZDROWIE
0%
20%
22%
58%
0%
10%
20%
30%
40%
50%
60%
70%
substancje zawarte w
kosmetykach do
twarzy/ciała
substancje dezynfekujące
i odkażające
substancje zawarte
w preparatach do paznokci
(zmywacze, lakiery, żele,
itp)
lateks i inne substancje
syntetyczne
substancje zawarte w kosmetykach do twarzy/ciała
substancje dezynfekujące i odkażające
substancje zawarte w preparatach do paznokci ( zmywacze, lakiery, żele, itp)
lateks i inne substancje syntetyczne
Rys. 3
Pytanie numer 15. Które z czynników (Twoim zdaniem) najbardziej zwiększa ryzyko
wystąpienia choroby alergicznej u kosmetologa?
Źródło:
Opracowanie własne
DYSKUSJA
Z przeprowadzonego badania wynika, że świadomość wśród
kosmetologów na temat podstawowych pojęć dotyczących aler-
gii jest wysoka. W niniejszej pracy wykazano, że zdecydowana
większość respondentek chociaż raz podczas pracy zawodowej
spotkała się ze zjawiskiem alergii skórnej na skutek użytko-
wanych urządzeń, materiałów lub preparatów. Na podstawie
udzielonych odpowiedzi można wnioskować, że w opinii kosme-
tologów zjawisko alergii jest spotykanym problemem w gabine-
cie kosmetologicznym. Ponad połowa badanych kosmetologów
w swoim środowisku życia odnotowuje wysoką częstotliwość
występowania alergii. Znacząca większość badanych kosme-
tologów zachowałaby się prawidłowo przy wystąpieniu alergii
w gabinecie kosmetologicznym. Przykładami postawionej tezy
są satysfakcjonujące odpowiedzi dotyczące zachowania kosme-
tologów w gabinecie kosmetologicznym w przebiegu objawów
alergii. Zdecydowana większość respondentek jest za przerwa-
niem zabiegu, w trakcie którego wystąpiła reakcja uczuleniowa
oraz za niewykorzystaniem substancji uczulających ponownie
u tego samego klienta. Zadowalający wynik uzyskano również
w odpowiedzi na pytanie o słuszność korzystania z pomocy le-
karzy specjalistóww przypadku widocznych objawów alergii na
skórze. Kwestionariusz wykazał, że ponad ¾ badanych uważa
alergię za czynnik pogarszający jakość życia. Ponad połowa ba-
danych kosmetologów (52%) jest zainteresowana czytaniem skła-
dów chemicznych kosmetyków pod kątem potencjalnych alerge-
nów. Porównując uzyskany wynik do badań przeprowadzonych
w 2016 roku przez zespół K. Tobiś oraz M. Frontczak-Baniewicz
na temat negatywnego wpływu wybranych składników pre-
paratów kosmetycznych na skórę a świadomości klientek gabi-
netów kosmetologicznych, wynika, że 42% badanych klientek
również decyduje się na wybór preparatu ze względu na jego
skład. Zestawienie tych danych umożliwia przypuszczenie, że
średnio tylko 10% więcej kosmetologów analizuje składy w po-
równaniu do swoich klientek. Z tych samych badań ankietowych
wynika, że stan wiedzy klientek gabinetów kosmetologicznych
na temat szkodliwych reakcji wywołanych przez kosmetyki jest
prawidłowy oraz świadczy o potencjalnie dużym zainteresowa-
niu społecznym aspektami stosowanych kosmetyków. Zdaniem
przebadanych klientek gabinetów kosmetologicznych substancje
w kosmetykachmogą wywołać kontaktowe alergiczne zapalenie
skóry (87%), wysypki (85%) oraz przesuszenie skóry (79%) [23].
Choroba zawodowa to poważny problem wśród personelu
medycznego i chemicznego, gdzie stosuje się szeroki zakres
substancji chemicznych, zabezpiecza skórę za pomocą jed-
norazowych rękawiczek oraz dezynfekuje sprzęt i inne po-
wierzchnie. Można przypuszczać, że zawód kosmetologa znaj-
duje się w grupie ryzyka, a znacząca większość respondentek
(98%) świadoma jest ewentualnych następstw zawodowych.
Badani kosmetolodzy w zdecydowanej większości typują la-
teks jako potencjalny alergen o wysokiej istotności w zawodzie,
zaś żaden z nich nie upatruje przyczyny alergii w przypadku
stosowanych kosmetyków. Według danych statystycznych
zebranych przez Centralny Rejestr Chorób Zawodowych za-
padalność na choroby zawodowe w latach 2016-2017 wyniosła
1942 zarejestrowane przypadki. Wśród chorób zawodowych,
które teoretycznie mogłyby dotyczyć kosmetologów znajdują
się: 63 zgłoszenia chorób skóry, 415 przypadków pylicy płuc
oraz 4 ostre uogólnione reakcje alergiczne. Według podziału
sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD, wśród zarejestro-
wanych chorób zawodowych w latach 2016-2017 na opiekę
zdrowotną i pomoc społeczną przypadało 119 przypadków,
a co intersujące w tym 104 przypadki dotyczyły kobiet [24].
Omawiając alergię w kontekście choroby zawodowej warto za-
uważyć, że już w latach 90. zespół T. A. Chave oraz A. P. Warin
opisał przypadek kliniczny objawów alergii skórnej u 21-let-
niej kosmetyczki. W swoich doniesieniach, wyżej wymie-
nieni badacze upatrywali przyczynę w stosowanych żelach
galwanicznych zawierających kobalt wykorzystywanych do
masażu twarzy oraz do jonoforezy [25]. Na podstawie badań
R. Śpiewaka przeprowadzonych na temat związku alergii kon-
taktowej z atopią wykazano nieistotną korelację w populacji
ogólnej [26]. Profesor R. Śpiewak podjął się wykonania badań
klinicznych za pomocą punktowych testów skórnych z zasto-
sowaniem typowych i specyficznych dla gospodarstwa aler-
genów u 136 studentów rolnictwa jako osób silnie narażonych
zawodowo. Przeprowadzone badania wykazały, że 41% stu-
dentów skarżyło się na objawy związane z pracą, w tym świąd
i rumień skóry, a u prawie 9% z nich zawód rolnika był prze-
ciwskazany [27]. Z badań ankietowych przeprowadzonych
wśród pracowników salonów kosmetycznych przez zespół
pod kierownictwem R. Śpiewaka wynika, że 20% badanych
zaobserwowało u siebie problemy skórne, a 67% zauważyło je
u swoich klientów. To samo źródło podaje, iż co piąty pracow-
nik salonu kosmetycznego posiada problemy skórne wywo-
ływane na skutek wykonywanej pracy, a co dziesiąty z tego
powodu potrzebuje pomocy lekarza [28]. Problemy badawcze
związane z alergią i chorobą zawodową według EAACI (
The
European Academy of Allergy and Clinical Immunology)
to głów-
nie luki wmonitorowaniu chorób zawodowych na przestrzeni
czasu oraz ich wpływ na zdrowie publiczne. Według EAACI
nieprawidłowo obserwuje się ekspozycję na alergeny w miej-
scu pracy, z tego powodu istnieje potrzeba nadania priorytetu
badań naukowych w dziedzinie alergii, aby osiągnąć trwałe
wyniki w zakresie zapobiegania, diagnozowania i leczenia
