5 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
506
N
artykuł naukowy
okulistyka
Fot. 5
Cysty Acanthamoeba sp. barwione eozyną
Źródło
[5]
Cysty, w przeciwieństwie do trofozoitów, są forma-
mi odpornymi na różne czynniki fizyczne i chemiczne,
w tym na niską temperaturę, wysychanie, promienio-
wanie UV, zmienne ciśnienia osmotyczne oraz zmiany
stężenia związków organicznych i nieorganicznych.
Zdolność cyst do przeżywania w tak ekstremalnych
warunkach środowiska jest związana z celulozową bu-
dową ścian cyst. Oznacza to, że trudno się je zwalcza.
|
|
LECZENIE
Leczenie pełzakowego zapalenia rogówki często bywa
opóźnione wskutek braku prawidłowego rozpoznania.
Leczenie musi być bardzo intensywne i polega na miej-
scowym podawaniu preparatów z dibromopropamidy-
ną. Najskuteczniejsze jest leczenie w pierwszej fazie
leczenia, gdy
Acanthamoeba
zajmuje nabłonek. Zaleca
się jego mechaniczne usunięcie oraz stosowanie sko-
jarzonego leczenia dwoma lekami: 0,1% propamidyną
(Brolene) z 0,02% biguanidem poliheksametylenowym
(0,02%
polyhexamethylene biguanide
) [2]. 0,02% PHMB
działa zarówno na trofozoidy, jak i na cysty, wykazuje
także bardzo niską toksyczność w stosunku do nabłon-
ka rogówki, przy stosowanej dawce od 6 do 24 razy na
dobę [3]. Skuteczny jest także brolene skojarzony z neo-
mycyną lub klotrimazolem.
Cała terapia trwa od 6 do 12 miesięcy. Kojarzy się ją
z doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi, np. ketokona-
zolem. Leczenie przeciwbólowe prowadzi się z użyciem
doustnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
jak i silnych leków opioidopochodnych.
Istnieją sprzeczne doniesienia na temat czasu wyko-
nania przeszczepienia drążącego rogówki. Wprzypadku
gdy zakażenie nie zostało zahamowane
Acanthamoeba
może nawrócić w obrębie przeszczepionej rogówki. Ke-
ratoplastyka powinna być zatem zarezerwowana dla
przypadków z zagrażającą perforacją albo ze znacznym
zmętnieniem rogówki po zakończonym leczeniu farma-
kologicznym [3]. Keratoplastyka jest konieczna, aby usu-
nąć pozostałości bliznowacenia [2].
Fot. 6
Rogówka przed przeszczepem
Źródło
[5]
Fot. 7
Rogówka po przeszczepie
Źródło
[6]
Keratoplastyka, inaczej przeszczepienie rogówki, jest
wykonywana ze względów:
•
optycznych, w których nieprzejrzystą rogówkę bior-
cy zastępuje się prawidłową rogówką, w celu popra-
wy ostrości wzroku;
•
terapeutycznych, w przypadkach usunięcia zajętej
przewlekłym procesem zapalnym tkanki rogówko-
wej po wyczerpaniu możliwości leczenia zachowaw-
czego;
•
tektonicznych, w przypadkach głębokich ubytków
tkanki rogówki;
•
kosmetycznych, gdy bielmo na niewidzącym zacho-
wanym oku jest szpecące [1].
Obecnie stale prowadzone są badania kliniczne
– okulistyczne, mikrobiologiczne i parazytologiczne,
mające na celu szybsze rozpoznawanie, jak i skutecz-
niejsze leczenie pełzakowego zapalenia rogówki.
Innym problemem, który występuje w Polsce, jest
brak leków na akantaamebę. Leki dostępne są tylko za
granicą.
|
|
ZAPOBIEGANIE CHOROBIE
Najistotniejszym aspektem postępowania w pełza-
kowym zapaleniu rogówki jest zapobieganie infek-
cji
Acanthamoeba
dzięki prawidłowemu posługiwa-
niu się soczewkami kontaktowymi, ich zakładaniu
