4 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
403
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
można wykonać ok. 350 przyłożeń igły do skóry. Efektem poza-
biegowym jest lekki obrzęk oraz zaczerwienienie utrzymujące
się kilka dni. W zależności od ilości zmian naczyniowych na-
leży wykonać od 1 do 4 zabiegów z zachowaniem 14-dniowego
odstępu między nimi.
W przypadku teleangiektazji różnej wielkości znajdujących
się na twarzy i tzw. mniejszych naczyń, o średnicy poniżej
0,3 mm, zastosowanie metody termokoagulacji wydaje się być
dobrym rozwiązaniem [25-27].
Przeciwwskazaniem do zabiegu jest: ciąża, karmienie piersią,
uczulenie na nikiel, rozrusznik serca, stosowanie antykoagu-
lantów, tendencja do powstawania keloidów, świeża opaleni-
zna, zmiany melanocytarne, zastosowanie samoopalacza do
2 tygodni przed zabiegiem [25-30].
|
|
Elektrokoagulacja
Metoda, zwana termolizą lub diatermią chirurgiczną, zalecana
jest do niwelowania teleangiektazji umiejscowionych płytko
w skórze. Polega na koagulacji tkanek za pomocą zmiennego
prądu elektrycznego o wysokiej częstotliwości. Polega na ścię-
ciu białka za pomocą wytworzonego łuku elektrycznego.
Prąd przepływa przez odpowiednie elektrody, wytwarzając
ciepło dochodzące do 70°C, co powoduje ścięcie białka. Elektro-
dy mogą mieć różny kształt: igły zakończonej kulką, noża lub
elektrody niewymagającej nakłucia, stosowanej do bezinwa-
zyjnego zamykania naczynek.
W zabiegu wykorzystuje się dwie elektrody: elektrodę czyn-
ną stosowaną w miejscu zabiegowym i elektrodę bierną zamy-
kającą obwód. Elektrody umiejscawia się w niewielkiej odle-
głości od siebie, aby uniknąć przepływu prądu przez większe
części ciała. Zabieg zamykania rozszerzonego światła naczynia
krwionośnego polega na użyciu katody jako elektrody czynnej,
natomiast analogicznie anoda staje się elektrodą bierną. Do
światła naczynia wkłuwa się igłę i włącza dopływ prądu na
1 lub 2 s do momentu aż widoczne naczynie zniknie.
Zabieg jest bolesny, więc wymaga znieczulenia miejscowe-
go. Efektem niekorzystnym jest możliwość powstania blizn
w trakcie zabiegu, ponieważ prąd niszczy nie tylko naczynie,
ale także tkankę otaczającą [7, 31, 32].
Skóra po zabiegu jest lekko zaczerwieniona i podrażniona.
Proces gojenia jest niedługi, trwa od jednego do kilku dni w za-
leżności od wrażliwości skóry. Należy wtedy unikać ekspozycji
na słońce, korzystania z solarium oraz kąpieli w basenie.
Przeciwwskazaniem do zabiegu jest: ciąża, rozrusznik serca,za-
burzenia krążenia i krzepnięcia krwi oraz cukrzyca [3, 7, 31, 32].
|
|
Krioterapia
Jest to metoda leczenia zimnem, polegająca na miejscowym
silnym zamrożeniu tkanki za pomocą dwutlenku węgla, pod-
tlenku azotu lub ciekłego azotu. Zamrażanie tzw. suchym lo-
dem, czyli dwutlenkiem węgla, stosuje się w celu niwelowania
zmian naczyniowych umiejscowionych płytko. Podczas dzia-
łania niskiej temperatury w tkance dochodzi do „postępującego
szybkiego obniżenia temperatury powodującego powstawanie
kryształków lodu wewnątrz komórki, jej dehydratację, pękanie
błon komórkowych, zamknięcie drobnych naczyń, denaturację
białka oraz uszkodzenie organelli komórkowych, co w efekcie
prowadzi do martwicy tkanek” [3, 5]. Następnie tkanka podlega
powolnemu oczyszczaniu i gojeniu poprzez napływanie komó-
rek z obwodu. Głębokość penetracji zamrożenia dochodzi do
5 mm i trwa 15-40 s. W czasie jednego zabiegu miejsce pod-
dawane terapii wymraża się dwukrotnie, w celu zwiększenia
skuteczności. Po zabiegu występuje obrzęk, który trwa od 2 do
5 dni. Po 4 dniu tkanka staje się ciemniejsza, a po około 5-6 ty-
godniach dochodzi do zakończenia procesu gojenia. Przeciw-
wskazaniem do tej metody są: pokrzywka na zimno, choroba
zimnych aglutynin, rumień z zimna, zapalenie tkanki podskór-
nej z zimna, choroba i objawRaynauda, piodermia zgorzelinowa,
szpiczak mnogi, choroby tkanki łącznej i autoimmunologiczne,
immunosupresja i leczenie dializami, obniżenie trombocytów
PLT, agammaglobulinemia i krioglobulinemia [3, 9, 11].
Krioterapia jest stosunkowo prostą i bezpieczną metodą ni-
welowania płytkich zmian naczyniowych, stosowaną najczę-
ściej w przypadku występowania przeciwwskazań do elektro-
koagulacji [3].
|
|
Podsumowanie
Na przykładzie przeanalizowanej literatury dotyczącej pie-
lęgnacji cery naczyniowej oraz niwelowania zmian rumie-
niowych i naczyniowych w oparciu o mało inwazyjne i nie-
inwazyjne terapie, stosowane w gabinetach kosmetycznych
i lekarskich, należy wyciągnąć następujące wnioski.
Najlepsze efekty redukcji zmian można osiągnąć wówczas,
gdy specjaliści zajmujący się tymi terapiami:
––
będą mieli pełną wiedzę na temat przyczyn ich powstawania;
––
będą znać zasady działania technologii rekomendowanych
do niwelowania poszczególnych zmian;
––
zrozumieją zasadę działania wielopoziomowego i wielodyscypli-
narnego, a także zasadę współpracy pomiędzy kosmetologiem
a lekarzem, w celu uzyskania poprawy stanu cer naczyniowych.
|
|
LITERATURA
1.
M. Opalińska, K. Prystupa, W. Stąpól:
Dermatologia praktyczna część II
, Wyd. PZWL,
Warszawa 1996.
2.
F. Wąsik, E. Baran, J. Szepietowski:
Zarys dermatologii klinicznej
, Wyd. VOLUMED,
Wrocław 1995.
3.
Z. Adamski, A. Kaszuba:
Dermatologia dla kosmetologów
, Wydawnictwo Naukowe
Uniwersytetu Medycznego im. Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2010, 6, 11,
136, 235, 343-356, 426-427, 430-434.
