2 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
165
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
Histopatologia
Obraz kliniczny rozstępów może się różnić w zależności od
pobranego wycinka i etapu rozwoju zmiany, w którym został
pobrany. Na początku pierwszej fazy rozstępy charakteryzu-
je stan zapalny z obrzękiem skóry oraz skupienie limfocytów
wokół naczyń. W późniejszym etapie obserwuje się zanik na-
skórka i jego ścieńczenie. Dochodzi również do odgraniczenia
między skórą zdrową a rozstępami oraz zaniku mieszków wło-
sowych i przydatków skóry. W obrazie histopatologicznym
rozstępy mają dużo cech wspólnych z blizną. Różnica polega
jednak na etiopatogenezie każdej ze zmian. Blizna jest poprze-
dzona uszkodzeniem skóry właściwej lub tkanki podskórnej,
a powstanie rozstępów wiąże się ze zmianą w strukturze
tkanki łącznej, która nie była spowodowana zewnętrznym
urazem mechanicznym. Rozstępy dotyczą najczęściej skóry
młodej, gdyż najistotniej zostaje uszkodzony kolagen typu III.
Następnie dominuje kolagen typu I [1, 2].
TERAPIA KOSMETOLOGICZNA
Terapia rozstępów nie należy do łatwych, gdyż obraz defektu
skórnego wykazuje wiele cech wspólnych z blizną. Działanie
terapii i wybór metody zwalczania uzależnione jest od stanu,
w którym znajdują się rozstępy. Najlepsze efekty uzyskuje się
w fazie zapalnej, czyli wmomencie pojawienia się ich na skórze.
W tym okresie skuteczna jest zarówno terapia kosmetologiczna,
jak i leczenie dermatologiczne, a także wspomagająca pielęgna-
cja domowa. Rozstępy w fazie zanikowej stają się bardzo trudne
do leczenia, gdyż dochodzi do całkowitego uszkodzenia włókien
kolagenowych. Efektywność terapii jest ograniczona i można ją
porównać do osiąganych wyników podczas leczenia blizn [7, 16].
Do metod kosmetologicznych najczęściej stosowanych podczas
tej fazy zalicza się: mikrodermabrazję [17], peelingi chemiczne
[18, 19], mezoterapię igłową [20] i bezigłową [21], masaż [22], kar-
boksyterapię [23, 24, 25], radiofrekwencję [16], preparaty kosme-
tyczne zwiększające elastyczność skóry [5, 7].
ZABIEGI DERMATOLOGICZNE
W gabinetach lekarskich istnieje wiele metod, które mogą
wpłynąć na wygląd skóry. Działanie zabiegów uważa się za
skuteczne wwalce z rozstępami w fazie zapalnej, lecz również
wykazują dużą efektywność w przypadku rozstępów w fazie
zanikowej. Najczęściej stosowane metody dermatologiczne
to: dermabrazja [6], lasery [26], wycięcie rozstępów [7], terapia
miejscowa tretynoiną [27].
ZABIEGI KOSMETOLOGICZNE
ZASTOSOWANE WBADANIU
Mikrodermabrazja diamentowa
Zabieg polega na mechanicznym złuszczeniu warstw na-
skórka. Mikrodermabrazja diamentowa polega na złuszcze-
niu martwych komórek naskórka za pomocą diamentowych
końcówek. Efektywność zabiegu zależy od, gradacji końcówki
ściernej, ilości powtórzeń w danym miejscu (powinna być do-
stosowana do rodzaju skóry, jej grubości i wrażliwości) oraz
od dokładnego przylegania głowicy do powierzchni skóry [17].
Chemiczne złuszczanie
Kwasy organiczne zastosowane w odpowiednich stężeniach
różnią się mechanizmem i mocą złuszczania skóry. W zależno-
ści od rodzaju kwasu, jego pKa, pH oraz stężenia procentowego
może on złuszczać od powierzchownych warstw naskórka do
głębiej położonych powłok skóry właściwej.
W przypadku występowania rozstępów w kosmetologii jed-
nym z najczęściej stosowanych jest kwas glikolowy. Ma małą
cząsteczkę, dzięki czemu łatwo penetruje warstwę rogową na-
skórka. Moc jego działania zależy od liczby nałożonychwarstw
i stężenia kwasu. Stosowany jest do usuwania zmian barwni-
kowych skóry, wypłycania blizn potrądzikowych i blizn po-
urazowych, leczenia trądziku pospolitego, likwidacji zaskór-
ników, w rogowaceniu starczym. Nekroza powierzchownych
warstw skóry powoduje uaktywnienie odnowy naskórka i po-
działów fibroblastów oraz syntezy kolagenu i elastyny [18, 19].
METODOLOGIA BADAŃ
Cel badań
Celem badań było porównanie skuteczności działania zabiegu
z wykorzystaniem kwasu glikolowego o stężeniu 20% i 30% oraz
mikrodermabrazji diamentowej na rozstępy w fazie zanikowej.
Charakterystyka grupy badawczej
W przeprowadzonym badaniu wzięły udział 32 kobiety za-
mieszkujące województwo pomorskie, wybrane losowo, de-
klarujące posiadanie rozstępów w fazie zanikowej. Badane
były w wieku 18-35 lat. Wśród badanych było 16 kobiet (50%)
w wieku 18-25, 11 (34,4%) w wieku 25-30 oraz 5 (15,6%) w wie-
ku 30-35 lat. Badane podzielono na dwie grupy po 16 osób.
U wszystkich probantek autorki przeprowadzające badania
rozpoznały na ciele rozstępy w fazie zanikowej. Najczęstszym
umiejscowieniem była zewnętrzna strona ud (tabela 1).
Tabela 1
Liczba i % badanych oraz miejsce występowania rozstępów zanikowych
Wiek probantek
Liczba i % badanych
18-25
16 (50%)
25-30
11 (34,4%)
30-35
5 (15,6%)
Umiejscowienie rozstępów
Brzuch
11 (34,4%)
Zewnętrzna strona ud
13 (40,6%)
Pośladki
3 (9,4%)
Wewnętrzna strona ud
5 (15,6%)
Źródło:
Opracowanie własne
