1 / 2019 / vol. 8
Kosmetologia Estetyczna
54
ARTYKUŁ NAUKOWY
KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA
N
Obecność dodatków w postaci surowców roślinnych nie jest
częsta oraz różni się znacząco w kosmetykach profesjonalnych
i ogólnodostępnych, co zostało pokazane na rysunku 4. W ta-
beli 3 zostały zawarte konkretne ekstrakty roślinne, które są
wykorzystywane zarówno w preparatach ogólnodostępnych
jak i profesjonalnych poddanych analizie. Przeprowadzony
test statystyczny wykazał, że ekstrakty roślinnie znacznie
częściej wchodzą w skład preparatów drogeryjnych niż profe-
sjonalnych (p = 0,006).
Tabela 3
Surowce roślinne zawarte w preparatach kosmetycznych z kwasem migdałowym
Surowiec roślinny
Nazwa INCI
Działanie
Ekstrakt z liści oliwki
Olea Europea Leaf Extract
Nawilżające
Wyciąg z klonu srebrzystego
Acer Saccharinum Extract
Kojące
Wyciąg z owoców i liści
borówki czarnej
Vaccinium Myrtillus Fruit/Leaf
Extract
Tonizujące
Ściągające
Ekstrakt z cytryny
Citrus Medica Limonum Fruit Extract
Rozjaśniające
Chrząstnica kędzierzawa
Chondrus Crispus (Carrageenan)
Przeciwstarzeniowe
Ekstrakt z nasion lnu
Linum Usitatissimum Seed Extract
Odżywcze
Ekstrakt z aloesu
Aloe vera
Kojące
Ekstrakt z korzeni traganka
błoniastego
Astragalus Membranaceus Root
Extract
Przeciwzapalne
Ekstrakt z korzeni lukrecji
Glycyrrhiza Glabra Root Extract
Przeciwzapalne
Wyciąg z kory Anogeissus
Leiocarpus
Anogeissus Leiocarpus Bark
Extract
Przeciwstarzeniowe
Ekstrakt z liści manuki
Leptospermum Scoparium Leaf
Extract
Antybakteryjne
Źródło:
Opracowanie własne na podstawie [I]
DYSKUSJA
Preparaty kosmetyczne z kwasem migdałowym występują
w wielu, czasem bardzo różnorodnych formach fizykoche-
micznych. W niniejszej pracy wykazano, że najczęstsze formy
to: krem, żel, tonik, peeling oraz serum. Formy te występo-
wały równie często wśród produktów profesjonalnych i dro-
geryjnych. To pokazuje, że przemysł kosmetyczny rozwija się
w sposób elastyczny, a klienci indywidualni oraz pracownicy
specjalistycznych placówek mają możliwość wyboru spośród
dużej ilości różnorodnych produktów. Wśród kosmetyków
ogólnodostępnych występują produkty o różnorodnej formie,
stworzone do podstawowej pielęgnacji skóry typu: tonik, krem,
czy żel. Obserwuje się trend, że dla grupy preparatów profe-
sjonalnych różnorodność form jest jeszcze większa, czego nie-
stety (prawdopodobnie ze względu na wielkość próby badanej)
nie udało się udowodnić i uzyskać różnic istotnych statystycz-
nie. Preparaty te używane są wyłącznie do profesjonalnych
zabiegów kosmetycznych i są dostępne tylko dla specjalistów.
Analiza informacji umieszczonych przez producentów na
opakowaniach produktów kosmetycznych dotycząca stęże-
nia stosowanego kwasu migdałowego wskazała na duże róż-
nice pomiędzy poszczególnymi kosmetykami. Informacje na
temat stężenia częściej podawane są w składzie preparatów
profesjonalnych, gdyż są one w przeważającej części wyso-
kie, co wymaga aby były używane przez wykwalifikowanego
specjalistę np. kosmetologa czy dermatologa [6]. Najwyższe
stężenie kwasu migdałowego używane w kosmetykach pod-
danych badaniu wynosiło 40%.
Jak pokazują wyniki niniejszej pracy, kwas migdałowy rów-
nie często łączony jest z innymi składnikami aktywnymi w pre-
paratach profesjonalnych oraz ogólnodostępnych. Celem takie-
go działania jest uzyskanie silniejszego efektu i/lub szerszego
spektrum działania całego preparatu kosmetycznego. Choć do-
brze zaprojektowane badania kliniczne (z kontrolowanym pla-
cebo) są w tym zakresie nieliczne [2, 7], a łączenie składników
w większości wypadków stosowane jest zgodnie z uznanymi
tradycyjnie rolami niektórych surowców kosmetycznych, w li-
teraturze przedmiotu wskazuje się dowody naukowe wskazują-
ce większą skuteczność pewnych kompilacji kilku składników
kosmetycznych. Pokazały to między innymi badania przepro-
wadzone na grupie 44 osób z trądzikiem pospolitym i przebar-
wieniami. Porównano działanie 35% kwasu glikolowego i połą-
czenie 10% kwasu migdałowego z 20% kwasem salicylowym.
Analiza otrzymanych wyników wskazała, że peeling złożony
przynosił szybsze oraz bardziej zadawalające efekty (ocena
subiektywna klientów), niż peeling kwasem glikolowym. Sku-
teczność proponowanych zabiegów oceniana w sposób obiek-
tywny była taka sama: doszło do zmniejszenia nasilenia zmian
skórnych oraz nie odnotowano niepożądanych skutków terapii
(oprócz delikatnego wysuszenia skóry) [7].
Do skóry dojrzałej z oznakami starzenia, stosuje się połą-
czenie kwasu migdałowego z kwasem azelainowym. Ma to
kumulatywne działanie przeciwstarzeniowe, reguluje od-
powiednie wydzielanie sebum oraz niweluje suchość i prze-
barwienia w obrębie skóry [8]. Połączenie to okazuje się także
skutecznie niwelować widoczność zmian pigmentacyjnych, co
wskazano w pracy Mazurek i Pierzchały [9]. W badaniu tym,
grupa 60 kobiet z rozpoznaniem ostudy, została podzielona
na podgrupy, każdej przypisano produkt dermokosmetyczny
(z pojedynczym składnikiem aktywnym lub kombinacją skład-
ników). Przez 24 tygodnie pacjentki stosowali produkt dwa
razy dziennie. Poziom barwnika w obrębie przebarwienia,
nawilżenie skóry oraz rumień oznaczono przed rozpoczęciem
oraz po pierwszym, trzecim i szóstym miesiącu terapii. Ana-
liza uzyskanych wyników wskazała, że wszystkie preparaty
znacząco przyczyniły się do zmniejszenia ilości pigmentu, jed-
nak największą skutecznością charakteryzował się preparat
z kombinacją kwasu migdałowego, azelainowego, fitynowego,
4N-butylo rezorcynolu i kwasu ferulowego. Do innych czę-
stych połączeń kwasu migdałowego zalicza się: witaminę B5,
kwas hialuronowy oraz kwas laktobionowy. Takie kombinacje
nie były jednak nigdy badane w dobrze zaprojektowanych, za-
ślepionych i kontrolowanych badaniach klinicznych.
W kosmetykach z kwasem migdałowym można znaleźć
różnorakie ekstrakty roślinne, jednak w składzie preparatów
profesjonalnych występują one bardzo rzadko. Jest to naj-
prawdopodobniej spowodowane wysokimi stężeniami kwasu
migdałowego. Surowiec roślinny traci w takich warunkach
