1 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
58
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
jest odżywienie każdej komórki ciała. Dzięki niemu usunięte
zostają szkodliwe substancje przemiany materii, a dodatkowo
wzrasta ogólna odporność organizmu. Działanie ogólnoustrojo-
we przyczynia się do poprawy przemiany materii. Działa także
odprężająco i rozluźniająco [1-3, 5, 8-10].
Należy jednak pamiętać, aby z umiarem korzystać z leczni-
czych właściwości ciepłolecznictwa. Korzystanie z terapii cie-
płoleczniczej w okresie choroby może spowodować zaostrzenie
infekcji, uaktywnienie enzymów rozkładających chrząstki sta-
wowe oraz krwawienia. Występuje też prawdopodobieństwo
zaburzeń w układzie krążenia [8, 10].
|
|
ZABIEGI CIEPŁOLECZNICZE MIEJSCOWE
WSALONACH KOSMETYCZNYCH
Odczyn miejscowy występuje na obszarze, gdzie zostało zaapli-
kowane ciepło. Wówczas dochodzi do zmiany krążenia krwi
i chłonki. Pod wpływem podwyższonej temperatury naczynia
krwionośne rozszerzają się, czego powodem jest zwiększony
przepływ krwi w organizmie. Skutkiem tego procesu jest prze-
krwienie, dotlenienie i lepsze odżywienie tkanek. Ciepło działa
odprężająco i kojąco na organizm, doprowadza do rozluźnienia
mięśni, ma silne działanie przeciwbólowe. Należy pamiętać, aby
nie przekraczać granicy tolerancji temperaturowej tkanek, po-
nieważmoże dojść do ich uszkodzenia – poparzenia skóry [2, 8, 9].
Ciepłolecznictwo w gabinetach kosmetycznych stosuje się
w celu poprawy wyglądu skóry, nadania jej elastyczności i sprę-
żystości, walki z cellulitem, głębokiej relaksacji [2, 8, 9].
|
|
PARAFINA
Parafina to węglowodór alifatyczny występujący w postaci ciała
stałego. Otrzymywana jest z destylacji ropy naftowej. Jej tempe-
ratura topnieniamieści się wprzedziale od 42 do 54°C, natomiast
temperatura wrzenia to 250°C. Do głównych zalet parafiny na-
leżą przede wszystkim: duża pojemność cieplna, powolne odda-
wanie ciepła i słabe przewodnictwo cieplne. Pozwala to na stoso-
wanie wyższych temperatur w czasie zabiegu, bez odczuwania
niepożądanej wysokiej temperatury u pacjenta (w innych przy-
padkach działanie temperaturą powyżej 45°C na skórę doprowa-
dza do jej uszkodzenia). Dzięki temu dochodzi do intensywnego
przekrwienia tkanek. Podczas stygnięcia zmniejsza swoją obję-
tość i wywiera ucisk na tkanki. Parafina nie posiada w swoim
składzie wody. Jest substancją łatwopalną, dlatego nie powinna
mieć bezpośredniego kontaktu ze źródłem ognia. Do zabiegów
leczniczych i kosmetycznych używana jest mieszanina parafi-
ny stałej i płynnej. Ma ona kolor biały i jest bezwonna. Coraz
częściej do zabiegów kosmetycznych wykorzystuje się również
parafinę z domieszką olejków, co wpływa na dodatkowe efekty
zabiegowe i jednocześnie zmienia kolor parafiny [1-3, 7, 11].
Do podgrzania parafiny w gabinetach fizykoterapeutycz-
nych wykorzystuje się specjalne kuchenki parafinowe. W ga-
binetach kosmetycznych najczęściej używa się parafiniarek
(fot. 1). Działają one na zasadzie łaźni wodnej. Parafina jest
w nich podgrzewana do temperatury 60-70°C i roztapia się
przez kilka godzin. Kuchenka w swoim wyposażeniu powin-
na zawierać termometr, termostat dla utrzymania odpowied-
niej, niezmieniającej się temperatury oraz czujnik alarmowy.
Parafinę przygotowaną w kuchence parafinowej można uży-
wać wielokrotnie. Warunkiem jest dokładne jej oczyszczenie
i wyjałowienie w temperaturze 100°C. Parafina przygotowana
w parafiniarce ze względu na brak możliwości termicznego
i mechanicznego oczyszczenia parafiny jest wykorzystywana
jednorazowo. Należy pamiętać, że odstęp między kolejnymi za-
biegami powinien wynosić pół roku. Zbyt częste korzystanie
z parafinoterapii może skutkować odwapnieniem kości [1, 2, 11].
Fot. 1
Kuchenka parafinowa
Źródło:
Archiwum własne
Fot. 2
Zawijanie parafinowe
Źródło:
Archiwum własne
|
|
Rodzaje zabiegów z użyciem parafiny
•
Okłady parafinowe.
Zabieg najczęściej stosuje się na stawy i ple-
cy. Jeżeli partia ciała jest owłosiona, należy pokryć ją wazeliną,
aby w momencie ściągania okładu klient nie czuł dyskomfortu.
Parafinę podgrzaną do 60°C nakłada się warstwami na umytą
i suchą skórę. Pierwsza warstwa szybko stygnie, dlatego two-
rzy dobrą warstwę izolacyjną. Za pomocą szerokiego, płaskiego
pędzla nakłada się jednakowo i dokładnie kolejne warstwy mie-
szaniny, do momentu osiągnięcia grubości do 2 cm. W ten spo-
sób przygotowane miejsce należy zawinąć w folię i okryć ko-
cem. Zabieg trwa około 30 min. Po skończonym zabiegu skóra
powinna być zaczerwieniona w wyniku rozszerzenia naczyń
krwionośnych i pokryta potem [1, 2, 5, 8, 9].
•
Zawijania parafinowe.
Głównie stosowane na stopy, ręce i sta-
wy. Do zawijania parafinowego wykorzystujemy zanurzoną
w parafinie 2- lub 3-warstwową gazę (fot. 2). Temperatura takie-
go okładu sięga 50°C. Leczone miejsce owija się przesyconymi
parafiną warstwami gazy. Zabieg trwa od 30 do 60 min [1, 3, 8].
•
Skarpetki i rękawiczki parafinowe.
Stosowane są na stopy
i dłonie. Parafinę przechowuje się w specjalnym pojemni-
ku – parafiniarce (fot. 3). Zabieg ten polega na kilkukrotnym
zanurzaniu (od 6 do 12 razy) kończyny w parafinie, której
temperatura waha się od 55 do 60°C. Przestój między jed-
nym a drugim zanurzeniem mieści się w przedziale 15-30 s,
natomiast zanurzenie dłoni/stóp w parafiniarce nie powin-
no przekraczać 1 s. Gdy grubość okładu wyniesie około 2 cm,
rękawiczki lub skarpetki zawija się folią i wełnianą tkaniną.
Wiele gabinetów kosmetycznych zachęca do skorzystania
