4 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
386
A
artykuł
mikropigmentacja
Bielactwo nabyte (vitiligo), zazwyczaj pojawia się około
10. roku życia. Jest to sygnał, że produkcja melaniny została
zaburzona, a melanocyty zaczynają wymierać. Obecnie z albi-
nizmem nabytym zmaga się ok 1-2% populacji. Przyczyny cho-
roby nie są dokładnie znane, jednak przypuszcza się, że może
być ona efektem niesprawnie działających mechanizmów
oksydacyjnych: produkty metabolizmu syntezy melaniny wy-
wołują uszkodzenia barwnika skóry bądź reakcji autoimmuno-
logicznej, problemy w układzie immunologicznym wywołują
uszkodzenie melanocytów. Są to np. niedokrwistość złośliwa
czy łysienie plackowate. Podobnie zaburzenia funkcji układu
nerwowego, gdzie zmiany skórne mogą pojawić się po przeży-
ciu dużego stresu czy wstrząsu psychicznego (bardzo rzadko),
urazów mechanicznych skóry, np. zadrapaniu.
Człowiek dotknięty bielactwem zazwyczaj odczuwa duży
dyskomfort. Zdarza się, że prowadzi on do problemów psy-
chospołecznych a nawet depresji. Plamy są widoczne, trudno
je ukryć, a do tego rozprzestrzeniają się. Ponadto nie powinno
się ich wystawiać na promieniowanie słoneczne. Same plamy
nie są zagrożeniem dla zdrowia chorego, ale niebezpieczne jest
wystawianie ich na działanie promieni ultrafioletowych.
Pozbawiona melanocytów skóra jest całkowicie bezbronna
wobec promieni UV, łatwo więc o oparzenia słoneczne i zmiany
nowotworowe. Wszystkie odbarwione miejsca powinny być za-
wsze dobrze chronione przed słońcem, dlatego koniecznie trzeba
używać specjalnych kremów i balsamów z wysokim filtrem UV.
|
|
LECZENIE A KAMUFLAŻ
Zanim podejmiemy się prób kamuflowania plam bielaczych,
musimy powiadomić naszą klientkę o możliwościach leczenia.
Pomimo postępów medycyny, nie wynaleziono skutecznej me-
tody. Bardzo często stosuje się naświetlania lampami w połą-
czeniu z lekami uczulającymi na światło tzw. fotochemiotera-
pia. Jest to łączona forma leczenia światłem ultrafioletowym
oraz specjalnych substancji chemicznych, będących fotouczu-
laczami, czyli substancji zwiększających wrażliwość skóry na
nadfiolet.. Taka terapia trwa około roku.
Innym sposobem jest autoprzeszczep, metoda pobierania na-
skórka ze zdrowych obszarów skóry chorego i przeszczepiania
go na miejsce chorobowo zmienione. Mimo to stosunkowo czę-
sto występują reakcje odrzucenia przeszczepu. Nowszą metodą
jest aplikowanie choremu sterydów, na początku choroby moc-
niejszych, później słabszych. Metody te zalicz się do skutecz-
nych, jednak żadna z nich nie daje 100% wyleczenia.
Zanim rozpoczniemy zabieg mikropigmentacji, musimy mieć
pewność, że nasza klientka ma świadomość wielu możliwości.
Pamiętajmy, że my, linergistki, nie leczymy. My kamuflujemy.
Pracę utrudnia nam p tzw. efekt Kobnera. Polega on na roz-
przestrzenianiu się zmian chorobowych w miejscu naruszenia
naskórka przy bielactwie typu A. Dlatego przy pigmentacji mu-
simy pamiętać, by podrażnienie skóry było jak najmniejsze.
Do najczęściej stosowanych sposobów leczenia należy na-
świetlanie lampami w połączeniu z lekami uczulającymi na
światło, Substancje te należą do grupy psoralenów. Metoda ta
ma za zadanie pobudzić nieaktywne melanocyty do wytwa-
rzania ciemnego pigmentu.
|
|
KAMUFLAŻ
|
|
Pigmenty
Na rynku, nie tylko polskim, jest wiele rodzajów pigmentów
kamuflujących, i wciąż pojawiają się nowe. Skąd możemy mieć
pewność, że dany barwnik zostanie w skórze? Pigmenty dzielą
się na hydrofilowe oraz hydrofobowe, w zależności od tego, jak
reagują z wodą. Te hydrofobowe mają tendencję do szybszego
Fot. 1.
Pigmentacja bielactwa: a) przed zabiegiem, b) efekt po wygojeniu.
Fot. 2.
Pigmentacja bielactwa, pół roku po zabiegu
