3 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
320
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
WPŁYW PODANIA DWUTLENKUWĘGLA NA
ELASTYCZNOŚĆ SKÓRY I ADIPOCYTY
Podanie dwutlenku węgla inicjuje lokalny „pozytywny” pro-
ces zapalny. W skórze okolicy objętej zabiegami karboksytera-
pii dochodzi do kontrolowanej reakcji zapalnej, rozpoczyna się
zwiększona synteza włókien kolagenowych i elastyny, dzięki
temu poprawia się elastyczność skóry. Przebudowa skóry za-
czyna się już po pierwszym zabiegu i narasta w trakcie seryj-
nej terapii. Włókna kolagenowe skóry ulegają obkurczeniu
i usystematyzowaniu, jak wspomniano powyżej, poprawia się
mikrokrążenie, następuje odbudowa i odżywienie komórek, co
daje wygładzenie powierzchni skóry [20, 23-25].
Dwutlenek węgla, poprzez penetrację w okolicy zabiegowej,
powoduje lokalne zwiększenie ciśnienia i działa niszcząco na
błonę komórkową adipocytów, która ulega rozerwaniu. Nie
niszczy on jednocześnie innych komórek oraz naczyń i ner-
wów [24]. Rozciągająca się podczas infuzji tkanka wywołuje
opisany subkliniczny stan zapalny, co powoduje uaktywnienie
się procesów regeneracji tkanek poprzez aktywację makrofa-
gów, fibroblastów i komórek śródbłonka, które stymulują no-
wotworzenie naczyń i przebudowę macierzy zewnątrzkomór-
kowej [15, 18, 26-30].
W badaniu Abramo i in. po podaniu CO
2
stwierdzono rów-
nież podniesienie się temperatury okolicy zabiegowej o 3,48
0
C
[31]. Wzrost temperatury wmiejscu podania dwutlenku węgla
wynikał z wystąpienia lokalnego stanu zapalnego oraz rozsze-
rzenia naczyń krwionośnychmikrokrążenia, co spowodowało
zwiększony przepływ krwi przez te naczynia. To samo bada-
nie wykazało, że średni wzrost średnicy naczyń mikrokrąże-
nia pod wpływem podania CO
2
wyniósł 3,24 mikrometra.
Biorąc pod uwagę wszystkie trzy teorie powstawania cellu-
litu można zastosować, w celach terapeutycznych, pozytywne
działania karboksyterapii na wymienione w teoriach natural-
ne procesy, toczące się w tkance tłuszczowej i jej otoczeniu,
oraz na włókna kolagenowe.
Praca Ferreira i in. z 2008 r. udowadnia poprzez badania
histologiczne, że podanie śródskórne i podskórne dwutlen-
ku węgla powoduje intensywną odnowę kolagenu zarówno
w dojrzałej, jak i młodej tkance szczurów (fot. 3, 4) [20].
Fot. 3
Mikrofotografia biopta-
tu skóry szczura Wistar przed
podskórnym podaniem CO
2
Źródło:
[20]
Fot. 4
Mikrofotografia
bioptatu skóry szczura Wistar
po podskórnym podaniu CO
2
z widocznym zwiększeniem
liczebności i mniejszym
rozproszeniem włókien
kolagenowych
Źródło:
[20]
Phineiro i in. w 2015 r. wykazał, że zabieg karboksyterapii jest
równie skuteczny, jak radiofrekwencja i powoduje przebudo-
wę włókien kolagenowych oraz zwiększenie ilości włókien
kolagenowych i elastyny [32].
Praca Brandi i in. z 2004 r. dokumentuje pozytywne efekty
włączenia zabiegu karboksyterapii jako zabiegu uzupełniają-
cego po liposukcji. Celem takiego działania była poprawa nie-
regularności skóry pacjentów poddanych liposukcji. Grupa
pacjentów liczyła 42 osoby, obszar objęty liposukcją i karbok-
syterapią to uda i kolana. Pacjenci otrzymywali 300 centyme-
trów sześciennych gazu na udo przy przepływie 100 centyme-
trów sześciennych na minutę.
Autorzy dokumentują, że ocena zabiegu łączonego liposukcji
z karboksyterapią była przez pacjentów lepsza niż tylko samej
liposukcji. Podyktowane było to tym, że terapia łączona dała
finalnie lepszą poprawę elastyczności skóry i zmniejszenie
depozytów tłuszczu niż liposukcja. Wykazano, że tego typu
terapia jest bezpieczna dla pacjenta i nie powoduje istotnych
efektów ubocznych [33].
Kolejne dowody na skuteczność karboksyterapii w terapii
cellulitu i redukcji lokalnej tkanki tłuszczowej przedstawiono
w pracy Georgia i in., opublikowanej w 2010 r.
Badaniem objęta była grupa 101 kobiet i 10 mężczyzn. Biorąc
pod uwagę dane z tej publikacji, zwraca uwagę fakt dużej sku-
teczności karboksyterapii, zwłaszcza w redukcji wymiarów,
u kobiet w grupach wiekowych 30-39 lat oraz 40-50 lat [24].
Autorzy dokumentowali redukcję tkanki tłuszczowej na
podstawie zdjęć ultrasonograficznych USG (
ultrasonography
),
wykonanych podczas terapii (fot. 5).
Dokumentującą skuteczność karboksyterapii w redukcji tkan-
ki tłuszczowej jest również praca Brandi i in. z 2001 r.
Autorzywswojej pracy przedstawiająwyniki terapii gazowym
dwutlenkiem węgla 48 pacjentek w wieku pomiędzy 24 a 51 lat,
z lokalnymi depozytami tłuszczowymi na udach, kolanach i/lub
brzuchu. Przepływ gazu ustawiony był na 50 ccm/min, ilość po-
danego gazu to 300 ccm na oba uda i 150 ccm na brzuch.
Wykazano istotne zmniejszenie obwodów u wszystkich pa-
cjentów we wszystkich badanych obszarach:
•
udo z 56,1 cm do 54,2 cm (p <0,01),
•
brzuch z 78,4 cm do 75,7 cm (p <0,01).
