3 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
258
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
końcowego efektu terapeutycznego – w zależności od zastosowa-
nej w danym przypadku metody. Każdy respondent odpowiadał
na pytania samodzielnie i zgodnie z własną wiedzą oraz sumie-
niem. Czas wypełnienia kwestionariuszy był nielimitowany.
Jakkolwiek grupa badana była niejednorodna pod wzglę-
dem płci, priorytetem metodologicznym planowanych badań
było, aby w obrębie grupy ankietowanych taka sama liczba
osób była poddana terapii zabiegowej poszczególnymi pięcioma
metodami redukcji przebarwień. Innymi słowy, zadbano, aby
poszczególne metody redukcji przebarwień zostały zastosowa-
ne u takiej samej liczby osób w obrębie grupy badanej (rys. 2).
Równomierne rozłożenie zastosowanych metod redukcji prze-
barwień miało na celu ułatwienie oraz uwiarygodnienie ewen-
tualnych porównań dokonywanych pomiędzy poszczególnymi
podgrupami respondentów – innymi technikami.
0%
5%
10%
15%
20%
Mikrodermabrazja
TCA
Kwas glikolowy + TCA
20%
20%
20%
20%
20%
Metoda redukcji przebarwień
Rys. 2
Odsetek ankietowanych, u których do terapii przebarwień skóry twarzy zastosowano
poszczególnych pięć metod
Źródło:
Opracowanie własne
U respondentów włączonych do badań występowały różne
typy przebarwień skóry twarzy. Na potrzeby badań zanotowa-
no jedynie te, które były powodem konsultacji w gabinecie ko-
smetologicznym, a zarazem te, które były poddawane redukcji.
U większości respondentów redukowano plamy starcze (40%)
oraz przebarwienia potrądzikowe (30%). Pozostałe grupy repre-
zentowali klienci, którzy zgłosili się z plamami posłonecznymi
(16%), piegami (10%) lub innymi typami przebarwień (4%).
0%
10%
20%
30%
40%
Piegi
Plamy
posłoneczne
Plamy
powstające
z wiekiem
Plamy
potrądzikowe
Inne
przebarwienia
10%
16%
40%
30%
4%
Typy przebarwień poddawane terapii
Rys. 3
Typy przebarwień skóry twarzy poddawane terapii u grupy badanej
Źródło:
Opracowanie własne
W badaniach skupiono się nie tylko na samej skuteczności
wybranych metod redukcji przebarwień twarzy, ale również
na potencjalnie towarzyszącym im działaniom niepożądanym
oraz na ewentualnych skutkach ubocznych. Respondenci
wskazywali w sześciopunktowej skali, czy objawy niepożąda-
ne, które u nich wystąpiły, były bardzo dokuczliwe (1 punkt
w zaproponowanej skali) czy może nie wystąpiły (6 punktów
w zaproponowanej skali). Ankietowani zostali poproszeni, aby
w analogiczny sposób ocenili inwazyjność zastosowanej me-
tody (gdzie 6 oznaczało, że zabieg w ogóle nie był inwazyjny,
natomiast 1, że był bardzo inwazyjny).
POSTĘPOWANIE WCZASIE ZABIEGU
Przed przystąpieniem do pierwszego zabiegu przeprowadzo-
no z każdym klientem wywiad. Konsultacja miała na celu
wizualną ocenę stanu skóry, określenie rodzaju zmian barw-
nikowych oraz dobranie metody redukcji przebarwień. Każdy
respondent został poinformowany o charakterze działania
dobranej danej metody. Klient wypełniał kwestionariusz za-
biegowy, zawierający informacje odnośnie do przeciwwska-
zań do zabiegu, pielęgnacji skóry po zabiegu oraz mogących
wystąpić skutkach ubocznych. Przekazano również klientom
następujące zasady postępowania przed zabiegami:
1.
Minimum na 4 tygodnie przed zabiegiem należy unikać eks-
pozycji na promieniowanie UV, dodatkowo stosować kremy
fotoprotekcyjne ze wskaźnikiem SPF 50+.
2.
Co najmniej tydzień przed planowanym zabiegiem należy
zaprzestać stosowania preparatów złuszczających naskórek,
a podczas trwania serii zabiegów jest całkowity zakaz stoso-
wania peelingów domowych.
3.
W przypadku zabiegów z wykorzystaniem IPL nie stosować
leków światłouczulających i ziół, takich jak np., dziurawiec.
Badaną grupę poproszono o wyrażenie pisemnej zgody na wy-
konanie zabiegu.
Mikrodermabrazja diamentowa u respondentów była wy-
konywana diamentową głowicą dedykowaną średnicą do
twarzy o gradacji 150, liczba powtórzeń od 4 do 5 w zależności
od wrażliwości skóry, w liniach krzyżujących się. Siła zassania
nie przekraczała 20 inHg. Częstotliwość zabiegów co 10-12 dni.
Do zabiegów z wykorzystaniem peelingu glikolowego został
zastosowany preparat w stężeniu 40%, pH 1,5. Ilość warstw
nie przekraczała 2, a czas ekspozycji peelingu na skórę wyno-
sił 5-7 min. Częstotliwość zabiegów co 12-14 dni.
Wzabiegach z użyciem kwasu trójchlorooctowego nałożono
trzy warstwy preparatu, którego stężenie wynosiło 15%, a pH
< 1. Czas ekspozycji wynosił 1 min na każdą z warstw. Podczas
zabiegu zawsze pojawiało się bardzo mocne uczucie pieczenia,
w tym samym czasie można było obserwować zbielenie skó-
ry, tak zwane zjawisko frostu, czyli koagulacji białek naskór-
ka. Pożądanym efektem po zabiegu było mocne złuszczanie
naskórka, proces ten trwał ok. 7 dni. Częstotliwość zabiegów
wynosiła od 3-4 tygodni.
Zabieg z wykorzystaniem intensywnego światła impul-
sowego IPL polegał na równomiernym naświetleniu lampą
powierzchni twarzy. Głowica przylegała do skóry prosto-
padle. Parametry zostały dobrane pod względem fototypu
