3 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
257
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
jest szybkie uzyskanie efektów, natomiast bezpośrednio przy
zabiegu dochodzi do kontrolowanego poparzenia skóry. Wy-
kazuje szerokie spektrum działania, umożliwia złagodzenie
takich zaburzeń pigmentacji skóry, jak: plamy soczewicowate,
melazma, ostuda, przebarwienia pozapalne. Peeling TCA do-
datkowo pobudza do działania fibroblasty, stymuluje produk-
cje kolagenu i elastyny [22]. Aktywność stosowanych kwasów
organicznych zależy przede wszystkim od stężenia i wartości
pH preparatu. Cząsteczki kwasóww postaci wolnej, niezjonizo-
wanej charakteryzują się większą biodostępnością. Preparaty
o niskiej wartości pH wykazują większą skuteczność działa-
nia ze względu na przewagę postaci niezjonizowanej kwasu
w roztworze. Także rozmiar cząsteczki kwasu decyduje o jego
biodostępności. Warstwa rogowa naskórka nie stanowi sku-
tecznej bariery dla cząstek o rozmiarach nieprzekraczających
1000 daltonów [23]. Istotnym parametrem w ocenie aktywno-
ści kwasu jest także jego moc, definiowana za pomocą wartości
pKa, czyli ujemnego logarytmu dziesiętnego ze stałej dysocjacji
kwasu (Ka) [24]. Na skuteczność działania kwasów organicz-
nych wpływa również podłoże, w którym zawarty jest kwas.
Dla kwasów dobrze rozpuszczalnych w wodzie, jak kwas gli-
kolowy, należy dobierać preparaty kosmetyczne, zawierające
w swoim składzie dużo wody, np. żele, emulsje typu olej w wo-
dzie. Stopień i czas kontaktu kwasu ze skórą ma istotny wpływ
na skuteczność wykonywanego zabiegu [25].
Jedną z najbardziej zaawansowanych oraz skutecznych me-
tod redukcji przebarwień jest terapia intensywnym światłem
impulsowym IPL. Technika ta sprowadza się do wykorzystania
selektywnej fototermolizy, która w konsekwencji doprowadza
do emisji niespójnych fal świetlnych. Redukcja zmian barw-
nikowych poprzez zastosowanie IPL polega na skierowaniu
wiązki światła na melanocyty, dzięki czemu zachodzi szereg
następujących procesów. Wiązka światła kierowana jest do
melanosomów. Melanina znajdująca się wewnątrz melanoso-
mów pochłania światło o długości fal w zakresie od 400 nm do
1200 nm. Energia świetlna jest absorbowana przez określone
chromofory zawarte w tkankach (w tym przypadku melaniny)
i przekształcane w energię cieplną, wskutek tego ogrzana tkan-
ka ulega uszkodzeniu i rozpadowi, a przebarwienie przestaje
być widoczne. Efekt ten wykorzystuje różnice w absorpcji świa-
tła o określonych barwach przez różne struktury skóry [26-28].
Zaburzenia barwnikowe skóry mogą mieć charakter wro-
dzony lub nabyty i ze względu na mechanizm ich powstawania
mogą być wynikiem zmiany liczby melanocytów, zaburzeń bio-
syntezy melaniny bądź też zaburzeń transportu malanosomów
[29]. Wystąpienie ich może być spowodowane nieuregulowaną
gospodarką hormonalną, ciążą lub nieprawidłową pracą wątroby
[30]. Bardzo często niedobory miedzi, cynku, selenu oraz zabu-
rzona praca enzymów zwalczająca wolne rodniki w organizmie
przyczyniają się do powstania przebarwień, w wyniku stresu
oksydacyjnego. Dostępne techniki zabiegowe dają duże możliwo-
ści w zwalczaniu zmian barwnikowych. Najważniejsze w sku-
tecznej walce z przebarwieniami jest ustalenie ich przyczyny.
Drugą rzeczą jest określenie głębokości oraz dobranie takich te-
rapii, aby omawiany problem nie nawracał. Program terapii na
przebarwienia z biegiem lat zaczyna się zmieniać. Preparaty oraz
urządzenia kosmetyczne zmieniają się z roku na rok lub powstają
nowe, co daje możliwości szybszego pozbycia się defektów skóry
bez większych powikłań pozabiegowych [31, 32].
Każda z metod redukcji przebarwień ma swoje ograniczenia
i zakres możliwych efektów niepożądanych, ale przede wszyst-
kim różnią się skutecznością. Brakuje kompleksowych opraco-
wań, pozwalających na bezpośrednie porównanie skuteczności
i stopnia tolerowania poszczególnych metod przez klientów sa-
lonów kosmetologicznych, często jest to reakcja osobnicza [33].
Bardzo duża część zaburzeń barwnikowych jest wynikiem
przewlekłego narażenia skóry na działanie światła słoneczne-
go. Najbardziej narażona jest skóra twarzy, która przez cały rok
eksponowana jest na promieniowanie ultrafioletowe, dlatego
redukcja przebarwień powinna być połączona z właściwą foto-
protekcją, aby zmiany barwnikowe nie powracały [34].
CEL PRACY
Celem niniejszej pracy było ustalenie poziomu skuteczności
poszczególnych metod redukcji przebarwień, a także ocena
stopnia ich inwazyjności, wywoływania ewentualnych dzia-
łań niepożądanych czy skutków ubocznych.
CHARAKTERYSTYKA GRUPY BADANEJ
W projekcie wzięło udział łącznie 50 respondentów w różnym
wieku. Połowa z nich miała od 36 do 45 lat (50%), niemal 1/3
ankietowanychbyła zaśwwieku46 lat lubwięcej (30%). Pozostali
respondenci mieli od 18 do 25 lat (10%) i od 26 do 35 lat (10%).
0%
13%
25%
38%
50%
18-25 lat
26-35 lat
36-45 lat
46 lat i więcej
10%
10%
50%
30%
Wiek respondentów
Rys. 1
Struktura wiekowa badanej grupy respondentów
Źródło:
Opracowanie własne
Zdecydowaną większość ankietowanych reprezentowały
kobiety. Jedynie 4% całej grupy badanych było płci męskiej.
METODOLOGIA I METODYKA ZABIEGÓW
Wywiad pogłębiony przeprowadzono w grupie klientów w gabi-
necie kosmetologicznym, którzy zgłosili się w celu redukcji prze-
barwień z okolicy twarzy. Klienci wypełniali kwestionariusze
dobrowolnie i w pełni anonimowo. Do badań włączano osoby, któ-
re zakończyły pełną terapię redukcji przebarwień z twarzy. Tym
samym, były to osoby, które mogły wypowiedzieć się na temat
