1 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
85
A
artykuł
MAKIJAŻ PERMANENTNY
U niektórych osób trwale utrzymujące się cienie pod oczami
stanowią charakterystyczną cechę wyglądu i wyłącznie takie
osoby mogą być potencjalnymi kandydatami do zabiegów ka-
muflażu korygującego. Z pomocą przychodzi zabieg dermopig-
mentacji estetycznej.
Nie ma chyba takiego miejsca na twarzy, gdzie wykonanie ma-
kijażu permanentnego jest tak kłopotliwe i stresujące zarówno
dla wykonującego go specjalisty, jak i klientów. Środowisko pro-
fesjonalistów w dziedzinie makijażu permanentnego podzie-
lone jest na jego tak samo kategorycznych zwolenników, jak
i przeciwników. Wszyscy ci, którzy nie wyrażają swojego zda-
nia, ale interesują się tą sprawą, często zadają pytanie: dlaczego?
W każdym przypadku, po podjęciu decyzji o wykonaniu
kamuflażu cieni pod oczami, pigmenty i techniki dobiera się
indywidualnie. Dobór pigmentów i technik ma ogromne zna-
czenie. Błędy są widoczne od razu i są katastrofalne w skut-
kach. Technika wymaga niesamowitej precyzji. Sprzęt musi
mieć najlepsze charakterystyki techniczne.
Niektórzy specjaliści od makijażu nakładają pigment techniką
punktową, drudzy natomiast cieniują pigmenty warstwowo;
jeszcze inni wykonują drobne pociągnięcia igłą lub stosują róż-
ne techniki jednocześnie. Używają różnych konfiguracji igieł
– od pojedynczych do skośnych. Aby wykonać taki, zabieg nie
wystarczy mieć dogłębną wiedzę o kolorystyce. Z całą szcze-
rością mogę stwierdzić, że taki zabieg kamuflażu wymaga ta-
lentu kolorystycznego. Dobór koloru i odpowiednie stężenie
każdego pigmentu w każdym punkcie, powtarzam – każdym
punkcie na skórze wymaga podjęcia oddzielnej decyzji. Cza-
sami dla osiągnięcia dobrych rezultatów konieczne jest nawet
celowe pominięcie nałożenia koloru w danym miejscu. Często
stosujemy odcienie kości słoniowej, żółci, różu, zieleni i odcie-
nie białawe. Aplikacja każdego z kolorów musi być oparta na
uzasadnionych przyczynach. Pigmenty maskujące dostępne
są w różnych kolorach; można powiedzieć, że ile sińców, tyle
kolorów. Dlatego, aby dobrać najbardziej odpowiedni pigment
korygujący, musimy ustalić, jaki odcień mają kręgi pod oczami.
Jeżeli cienie są w większości niebieskawe, pierwszym wybo-
rem powinny być beże lub żółcie. Odcienie beżowo-żółte lub
beżowo-oliwkowe dobrze kamuflują różowawo-sinoniebieskie
cienie. Odcień szary pomaga ukryć różowawe tony. Ciepły róż
można stosować na zielonkawe cienie pod oczami.
Odcienie czerwonawe będą lepsze do maskowania zielon-
kawych tonów. Białawe odcienie pigmentu kamuflującego de-
likatnie się mienią. Zdecydowanie, pigmenty kamuflujące nie
mogą być ciemne; lepiej, żeby były trochę jaśniejsze lub dopa-
sowane do naturalnego tonu skóry.
Trudność polega na stosowaniu różnych odcieni wmiejscu wy-
konania kamuflażu. Granicemiędzywieloma kolorami mogą być
całkiemwyraźnie zaznaczone lub, odwrotnie, odcienie mogą być
rozproszone po całym obszarze poddawanym zabiegowi.
Niewielu producentów oferuje pigmenty o odpowiednim skła-
dzie, teksturze, matowości. Ponadto, wybór pigmentów powi-
nien opierać się na wiedzy i świadomości. W przypadku liner-
gistek mających powierzchowną wiedzę na temat produkcji
pigmentów, ich składzie chemicznym i przeznaczeniu, zabieg
będzie wiązał się z fatalnymi konsekwencjami. Ze względu
na budowę anatomiczną obszaru pod oczami nie tylko po, ale
również w trakcie zabiegu może pojawić się znaczna opuchli-
zna, silne zaczerwienienie i mogą tworzyć się krwiaki. W ta-
kimmomencie niedoświadczony linergista będzie zastanawiał
się, co robić, i po omacku poszukiwać odpowiedzi, więc lepiej
byłoby przerwać zabieg. Jednak to zupełnie naturalna reakcja
skóry. O wiele gorzej, jeśli w miejscu zabiegu skóra nie jest za-
ogniona lub pozostaje wyrazista i zwarta. To prawdopodobnie
wskazuje, że wprowadzono w nią zbyt dużo pigmentu. Za-
miast sińca widoczna jest lita plama.
Wraz z cieniami pod oczami często występuje opuchlizna.
W takich przypadkach, jasny odcień pigmentu jeszcze bar-
dziej ją uwydatni. Niezwykle trudne jest usunięcie lub zama-
zanie zbyt dużej ilości odcieni maskujących podczas kolejnych
zabiegów; pigmenty są bardzo gęste. Zabiegi laserowe są nie-
skuteczne lub w ich wyniku może nastąpić „mutacja” jasnych
tonów, które przechodzą w brudny kolor pojawiający się bez-
pośrednio pod oczami.
Pomimo oczywistej atrakcyjności i dogodności kamuflo-
wania cieni pod oczami za pomocą makijażu permanentne-
go, stanowiska nie są jednoznaczne. Z jednej strony, część
specjalistów starannie bada i studiuje tę kwestię i poszukuje
możliwości szkoleniowych w tym zakresie; z drugiej strony,
obserwujemy lekkomyślność tych, którzy zaczynają ekspe-
rymentować.
Lepiej zniechęcić niewykwalifikowanych i mało doświad-
czonych linergistów i do wykonywania tego zabiegu. Istnieje
wiele innych skutecznych metod makijażu permanentnego,
zaczerpniętych ze sztuki wizażu, które odwrócą uwagę zna-
jomych i współpracowników od tego defektu.
Sińce będą na przykład mniej zauważalne, jeśli:
•
brwi będą szersze i lekko uniesione;
•
górna powieka podkreślona;
•
użyjemy brązowych i ciemnobrązowych odcieni na powie-
kach. Cienka, wyrazista kreska czarnego eyelinera wokół
oczu podkreśli defekt;
•
nałożymy róż w żywych, świeżych odcieniach.
Mówi się, że nie można popsuć naturalnego piękna. Jednak
jednym z defektów, które je przesłaniają, są właśnie cienie pod
oczami. Nieważne, jak piękny masz makijaż, cienie pod ocza-
mi sprawią, że będziesz wyglądać na zmęczoną. Dlatego cienie
pod oczami można i trzeba maskować. Można to zrobić, uży-
wając kosmetyków oraz bardziej trwale korzystając z usług
doświadczonego linergisty.
