4 / 2015 / vol. 4
Kosmetologia Estetyczna
344
artykuł naukowy
Kosmetologia Estetyczna
N
fosfatydylocholiny w mezoterapii cellulitu. Motolese
[20], przedstawiając działanie farmakokinetyczne tej
substancji i jej wpływ na komórki tłuszczowe, uważa, że
wstrzykiwana, zazwyczaj łącznie z dezoksycholanem
sodu, działa adypolitycznie, a nie lipolitycznie. Podanie
tych substancji metodą mezoterapii mogłoby spowo-
dować uszkodzenia w obrębie skóry właściwej. Autor
proponuje nawet zmianę nazewnictwa zabiegu na in-
tralipoterapię, co wiąże się z głębszym, tj. pod tkankę
podskórną, podaniem tych związków.
Mezoterapię wykorzystuje się również w profilak-
tyce i leczeniu wielu innych chorób skóry. Donoszono
o dobrych wynikach leczenia tą techniką keloidów,
blizn i rozstępów skóry [4, 21-24]. W tych przypadkach
znajdują zastosowanie witaminy A, E i C, działające
przeciwzapalnie, antyoksydacyjnie, a także wpływa-
jące na biosyntezę włókien kolagenowych, wyciągi
roślinne, przykładowo z wąkroty azjatyckiej, która
poza pobudzeniem syntezy kolagenu wpływa także na
naczynia krwionośne w skórze, oraz krzemionka orga-
niczna i inne, np. polideoksyrybonukleotydy [9, 24, 25].
Zabiegi mezoterapii stosuje się również w leczeniu
chorób skóry owłosionej głowy, czyli w łysieniu teloge-
nowym, androgenowym, związanym z nasilonym łojo-
tokiem, jak i również w łysieniu plackowatym, często
jako terapię wspomagającą inne metody terapeutyczne
[22, 26]. Wyniki badań naukowych potwierdziły sku-
teczność zastosowania mezoterapii w leczeniu łysienia
telogenowego i androgenowego, zwłaszcza gdy współ-
istniały objawy łojotoku oraz odmiany zwykłej łysienia
plackowatego. W leczeniu łysienia plackowatego apli-
kuje się miejscowo czynniki drażniące skórę owłosioną
głowy. Podawane metodą mezoterapii leki wykazują
podobne korzystne działanie. W cięższych odmianach
alopecia areata, czyli odmianie całkowitej i uogólnionej,
mezoterapia może być wykorzystana w połączeniu
z innymi metodami terapeutycznymi lub stanowić al-
ternatywę dla pacjentów oczekujących na wdrożenie
innego leczenia, co poprawia ich stan psychiczny. U pa-
cjentek z łysieniem telogenowym, które często wiązało
się z restrykcyjną dietą, stresem czy podawaniem le-
ków, zwłaszcza hormonalnych preparatów antykon-
cepcyjnych, dobre efekty mezoterapii obserwowano
już po trzech zabiegach. Substancjami aktywnymi
stosowanymi w mezoterapii chorób włosów są: krze-
mionka organiczna, dekspantenol, pierwiastki śladowe,
minoksydil, kompleks multiwitaminowy oraz biotyna.
Krzemionka organiczna stanowi podstawowy skład-
nik tkanki łącznej. Indukuje proliferację fibroblastów
i regenerację włókien elastycznych i kolagenowych.
Oprócz leczenia różnych postaci łysienia jest ona wy-
korzystywana również w terapii cellulitu i usuwaniu
objawów starzenia się skóry [25].
Dekspantenol jest kwasem organicznym i prekur-
sorem witaminy B5. Dobrze rozpuszcza się w wodzie,
dzięki czemu wnika do skóry właściwej, korzeni wło-
sów i płytek paznokciowych, tam przekształca się
w witaminę B5. Jest stymulatorem wzrostu i odnowy
komórek naskórka i skóry właściwej. Odgrywa ważną
rolę w procesie namnażania komórek mieszka włoso-
wego, tymsamymwpływając na zwiększenie szybkości
wzrostu i grubości włosa. Wykazuje również działanie
przeciwzapalne oraz oddziałuje na metabolizm lipidów,
co ma szczególne znaczenie w łysieniu łojotokowym
oraz także w innych postaciach łysienia [3, 22, 25, 27].
Pierwiastki śladowe (oligoelementy), tj. chrom, kobalt,
miedź, żelazo, fluor, jod, cynk, magnez, selen, krzem,
nikiel i wanad, działają przeciwzapalnie oraz regulują
wydzielanie łoju [28, 29].
Inny z leków stosowany w mezoterapii chorób skóry
owłosionej głowy – minoksydil – wykazuje on długo-
trwałe działanie rozkurczające naczynia. Stymuluje
także wzrost syntezy glikozaminoglikanów i przyłą-
czanie cysteiny w mieszkach włosowych, co za tym
idzie – wydłużenie fazy anagenu. Wykorzystywany
jest on głównie w łysieniu androgenowym [30, 31].
W leczeniu, zwłaszcza łysienia telogenowego, apli-
kuje się także kompleks multiwitaminowy znajdujący
również szerokie zastosowanie w usuwaniu objawów
starzenia się skóry. Jest to substancja syntetyczna, za-
wierająca syntetyczne odpowiedniki witamin, amino-
kwasów, soli mineralnych, kwasów nukleinowych i ko-
enzymów. W terapii różnych postaci łysienia podaje się
również biotynę (czyli witaminę H lub B7), która jest
kofaktorem enzymów pełniących bardzo ważną funk-
cję w biosyntezie i przemianie kwasów tłuszczowych,
węglowodanów i białek. Wpływa ona także na pra-
widłową gospodarkę lipidów skóry. W przypadku jej
braku dochodzi do zwiększenia czynności gruczołów
łojowych, a włosy wykazują skłonność do wypadania
[32, 33]. O dobrych efektach leczenia mezoterapią cho-
rych z łysieniem androgenowym, któremu towarzyszy
wzmożony łojotok donoszą również inni autorzy [3, 4].
Obserwowany u leczonych pacjentów odrost włosów
określa się na około 20%.
Mezoterapia znajduje także zastosowanie w leczeniu
uszkodzeń skóry, takich jak: rany, oparzenia, owrzo-
dzenia oraz odleżyny [34, 35]. Najczęściej wykorzysty-
waną substancją czynną są polidezoksyrybonukleoty-
dy, które stymulują wzrost i aktywność wydzielniczą
fibroblastów. Są one używane również po zabiegach
dermabrazji, zabiegach laserowych, krioterapii i pe-
elingach chemicznych [24]. Istnieją także doniesienia
o dobrych efektach w leczeniu zmian o typie mela-
zmy [36, 37]. Mezoterapia coraz częściej wykorzysty-
wana jest w leczeniu wielu chorób skóry i defektów
