6 / 2016 / vol. 5
Kosmetologia Estetyczna
634
artykuł
podologia
A
Usuwanie modzeli
i hyperkeratozy tyłostopia
– techniki podologiczne
mgr Monika Sekita-Pilch
pedagog, kosmetolog,
certyfikowany podolog,
specjalista zabiegów
estetycznych, dyrektor
Akademii Ochrony
Zdrowia i Urody,
wykładowca na
kierunkach: podologia,
trychologia i kosmetologia
estetyczna, wykładowca
w Szkole Kosmetyki
Profesjonalnej
w Gorzowie Wlkp.,
autorka podręczników
do nauki zawodu
Prawidłowo przebiegający proces złuszczania i ro-
gowacenia komórek to ortokeratoza. Dzienna ilość
złuszczonego naskórka wynosi 6-14 g. W wyniku
zaburzeń fizjologii podziałów komórkowych może
dochodzić do anomalii i powstawania hiperkera-
tozy, czyli nadmiernego rogowacenia warstwy ro-
gowej z prawidłowym przekształcanie komórek,
oraz dyskeratozy – niewłaściwego rogowacenia
pojedynczych komórek. Natomiast nieprawidłowe
przekształcenie komórek naskórka ze skróceniem
czasu przejścia komórki z warstwy podstawnej do
jej przekształcenia i złuszczenia ToT (
turnover time
)
do 4-5 dni określane jest terminem parakeratoza.
Najczęściej spotykanymi hyperkeratozami w ga-
binecie podologicznym są:
•
modzele,
•
odciski,
•
nadmierne rogowacenie skóry pięt,
•
zespół pękających pięt,
•
rogowiec.
|
|
MODZEL
Modzel (łac.
tyloma, callus
) według definicji autora to
zmiana patologiczna skóry, o nieskomplikowanej pa-
togenezie. Objawia się odgraniczonym pogrubieniem
(najprawdopodobniej przez obecność w skórze białka
strukturalnego – keratyna 9) i nadmiernym, lokal-
nym nagromadzeniem warstwy rogowej naskórka
(hyperkeratoza), która jest nieunerwiona, najczęściej
z powodu deformacji kostnej w pozycji poziomej.
Konkludując, modzel to ognisko hiperkeratozy,
zlokalizowane na wyniosłościach kostnych pode-
szwy stopy.
|
|
Obraz kliniczny
Obszar hyperkeratozy – skupisko nadmiernego ro-
gowacenia skóry na stopach, różnego kształtu, naj-
częściej kolistego i nieregularnego o szarym, żółtym
lub szaro-żółtym zabarwieniu.
Dolegliwości bólowe są nieznaczne, obiektywnie
traktowane są jako obszary niebolesne.
Subiektywnie występują jako czasowe dolegliwo-
ści bólowe przy chodzeniu, określane jako upośle-
dzenie czucia.
|
|
Kształt
Okrągły, owalny na granicy drugiej, trzeciej lub
czwartej głowy kości śródstopia, lub podłużny na
tyłostopiu.
|
|
Lokalizacja
Typowymi miejscami formowania się modzeli są
miejsca urazu mechanicznego:
•
pięta,
•
zewnętrzna strona palucha,
•
boczne krawędzie stopy,
•
centralna część przodostopia.
|
|
Etiopatogeneza
Modzele powstają na skutek stałego, powtarzające-
go się, niefizjologicznego obciążania, tarcia lub uci-
sku na określony obszar skóry.
Modzele na stopach najczęściej powstają na skutek
ucisku niedopasowanego obuwia. Na powstawanie
modzeli ma wpływ wrodzona predyspozycja do nad-
miernego rogowacenia, a także zaburzenia nerwo-
wo-troficzne w przebiegu chorób neurologicznych.
Czynniki predysponujące:
S
kórapodeszwystópnarażona jestnapowtarzające sięuciski i tarcia. Reakcjąobronną, czyli naturalną
odpowiedzią skóry na miejsca największych ucisków, jest powstawanie tzw. biologicznych
opatrunków skóry, które osłaniająmiejsca poddawane intensywnymobciążeniom i uciskom. Końcowym
procesem tej reakcji jest wytworzenie dodatkowych korneocytów, które stanowią swoistą barierę,
uniemożliwiającą prawidłową migrację nowo powstałych komórek warstwy rogowej, wwyniku czego
odkładają się w niższych warstwach rogowych naskórka (
stratum corneum
).
