4 / 2017 / vol. 6
Kosmetologia Estetyczna
374
N
artykuł naukowy
Medycyna Estetyczna
procesy metaboliczne oraz regeneracyjne. Oznacza to, że pod-
czas aplikacji na powierzchnię ciała doprowadza do pobudzenia
wrażliwych na światło wewnątrzkomórkowych biomolekuł.
Następstwem tego są reakcje łańcuchów cząsteczkowych oraz
wtórne reakcje, nie tylko ograniczone do leczonego obszaru
skóry, ale wpływające na cały organizm. Mechanizmy działa-
nia światła spolaryzowanego zakładają, że pozytywny wynik
biologiczny jest efektem zmian zachodzących w dwuwarstwo-
wej powłoce lipidowej błony komórkowej. Światło spolaryzo-
wane doprowadza do uporządkowania metastabilnego stanu
błony lipidowej, który ma wpływ na procesy wewnątrzkomór-
kowe. Dochodzi do aktywacji mitochondriów oraz produkcji
adenozynotrójfosforanu
ATP (
adenosine triphosphat)
, redukcji
ATP do adenozynodwufosforanu ADP (
adenosine diphosphate)
oraz uwolnienia energii potrzebnej do licznych procesów [1-3,
5]. Do pozytywnych efektów światła spolaryzowanego w ogól-
nym postępowaniu terapeutycznym zaliczyć można:
––
przyspieszenie procesu gojenia ran powstałych w wyniku
urazów, pooperacyjnych, oparzeń, odleżyn, blizn,
––
poprawę krążenia krwi w tkankach,
––
pobudzenie procesów regeneracji.
Powyższe korzyści osiągnąć można dzięki efektowi biosty-
mulacyjnemu mikrokrążenia w formie odbudowy sieci uszko-
dzonych naczyń krwionośnych, zwiększeniu miejscowego
ukrwienia, polepszeniu właściwości reologicznych krwi oraz
znacznemu zwiększeniu poziomu wytwarzania kolagenu
przez fibroblasty [3, 6].
|
|
Doniesienia naukowe
Pinheiro i wsp. (2005) przeprowadzili badanie, mające na celu
opisanie, poprzez analizę morfologiczną i cytochemiczną, pro-
cesu gojenia ran zgłoszonych do terapii laserowej (
λ
=685 nm) lub
za pomocą światła spolaryzowanego (
λ
=400-2000 nm). Do eks-
perymentu użyto trzydziestu samców szczurów w wieku około
4 miesięcy, mających na grzbietach rany otaczające. Rany były
napromieniowane w czterech równych odległych punktach
za pomocą światła laserowego lub światłem spolaryzowanym
o dawce 20 lub 40 . Zwierzęta były poddawane terapii co 48
godzin przez 7 dni. Badania wykazały, że zastosowanie światła
laserowego 685 nm (1 nm = 10
-9
m ) lub spolaryzowanego światła
o dawce 20
powodowało zwiększone osadzanie się kolagenu
i lepszą organizację gojenia się ran, a liczba włókien mięśnio-
wych wzrosła, po zastosowaniu światła spolaryzowanego [7].
Oceniono również wpływ światła spolaryzowanego na goje-
nie ran (Monstrey i wsp. 2002). Z powodu sprzecznych wyników
dotyczących laserów o małej mocy i światła spolaryzowanego na
gojenie tkanek, wykonano randomizowane, prospektywne bada-
nie z pojedynczą ślepą próbą, opracowane w celu oceny wpływu
światła spolaryzowanego (długość fali 400-2000 nm, stopień po-
laryzacji> 95%, gęstość mocy 40
, energia światła 2,4
) na
uzdrowienie standardowych ran. Dwadzieścia par identycznych
obszarów dawców przeszczepów skóry pobrano w podobnym
miejscu, a każdego z 20 objętych terapią pacjentów traktowano
zgodnie z identycznym protokołem pielęgnacji rany. Jedyną róż-
nicą było to, że jedna strona była traktowana światłem spolaryzo-
wanym, a drugą strona nie. Uzdrowienie tych sparowanych ran
zostało ocenione w znormalizowany sposób przez dwóch nieza-
leżnych obserwatorów. Oceniano następujące parametry: stopień
nabłonka, jakość tkanki granulacyjnej, stopień zapalenia, stopień
infekcji, aspekt wczesnej blizny, tworzenie się pęcherzy i subiek-
tywne odczucia pacjenta. Każdy parametr został ocenionyw skali
1-5, gdzie najlepszy wynik wyniósł 1, a najgorszy 5. Długotermino-
we obserwacje przeprowadzono po upływie 1miesiąca, 3miesięcy,
6 miesięcy i 1 roku. Dla wszystkich zmiennych z wyjątkiem infek-
cji i tworzenia pęcherzy, które nie były widoczne w żadnej z grup,
uzyskano znacznie lepszewyniki wmiejscach dawców leczonych
światłem spolaryzowanym. Wyniki tego badania wykazały, że
światło spolaryzowane miało korzystny wpływ na gojenie się
tych znormalizowanych ran, co skutkowało szybszą epiteliali-
zacją (przemieszczaniem się komórek nabłonkowych z krawędzi
rany) i poprawą jakości wczesnego tworzenia się blizn [8].
Ponadto przeprowadzono eksperyment, w którym badano
wpływ efektywności działania światła spolaryzowanego na le-
czenie ran wywołanych owrzodzeniem (Medenica i wsp. 2003).
Badaniami objęto 25 pacjentów (21 mężczyzn, tj. 84%, oraz 4 ko-
biety, tj. 16%, średnia wieku 62 lata) z owrzodzeniem kończyn
dolnych. Formą leczenia było zastosowanie pileroterapii, raz
dziennie przez 4 tygodnie (łącznie 28 zabiegów) – fot. 1, 2. U 99%
badanych odnotowano znaczną poprawę w miejscu, które pod-
dane zostało leczeniu światłem spolaryzowanym. Aż 22 osobom
udało się wyleczyć kończyny objęte owrzodzeniem [9].
Fot. 1
a) Owrzodzenie kończyny dolnej przed leczeniem (powierzchnia rany: 20,95 cm
2
),
b) Owrzodzenie kończyny dolnej po 4 tygodniach leczenia światłem spolaryzowanym
(powierzchnia rany: 14, 52 cm
2
)
Źródło:
[9]
Fot. 2
a) Owrzodzenie kończyny dolnej przed leczeniem (powierzchnia rany: 35,59 cm
2
),
b) Owrzodzenie kończyny dolnej po 4 tygodniach leczenia światłem spolaryzowanym
(powierzchnia rany: 5,1 cm2)
Źródło:
[9]
