5 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
612
A
ARTYKUŁ
MAIJAŻ PERMANENTNY
często mają one w swoim składzie sól mor-
ską, ekstrakty z grejpfruta oraz sok z liści
aloesu. Są nietoksyczne i nie niszczą me-
laniny skóry. Ilość zabiegów uzależniona
jest od wielu czynników, takich jak:
•
kolor i nasycenie makijażu perma-
nentnego,
•
głębokość położonego pigmentu,
•
stan skóry, który objęty jest makijażem
permanentnym (musimy wykluczyć,
pracę na bliźnie, spowodowaną np.
zbyt agresywną pigmentacją).
Zabieg polega na wprowadzeniu prepa-
ratu w głąb skóry, który powoduje prze-
krwienie i podrażnienie miejsca zabiego-
wego, co skutkuje wydobyciem pigmentu
z głębszych warstw skóry. We krwi, która
przedostaje się do rany, obecne są płytki
krwi. Ulegają one agregacji, które tworzą
tak zwany czop płytkowy, hamujący dal-
sze wypływanie krwi. Następuje wów-
czas aktywacja kaskady enzymów, które
są odpowiedzialne za krzepliwość krwi.
W tym miejscu również dochodzi do wy-
tworzenia miejscowego stanu zapalnego.
Sesje wykonywane są w odstępach min.
6 tyg. Podczas pracy bardzo ważna jest
technika wprowadzania preparatu, jak
i sama pielęgnacja pozabiegowa, aby nie
doprowadzić do zaburzeń procesu gojenia
oraz powstania blizny.
LASEROWE TECHNIKI USUWANIA
MAKIJAŻU PERMANENTNEGO
Laser (
Light Amplification by Stimulated
Emission of Radiation
), czyli wzmocnienie
światła poprzez wymuszoną emisję pro-
mieniowania. Długość fali lasera dobie-
ramy tak, żeby energia była pochłaniana
przez poszczególne kolory. Występujące
w skórze tatuaże, które zazwyczaj wykonywane są czarne lub
granatowe, rzadko mają odcienie czerwieni, pomarańczy, żółci
i zieleni. Coraz częściej mamy również do czynienia z barwni-
kami fluorescencyjnymi oraz białymi.
Histologicznie cząstki barwnika położone są wewnątrz ke-
ranocytów i fagocytów na różnych głębokościach w skórze
właściwej. Wielkość cząsteczek również jest różna, począw-
szy od barwnika czarnego 0,5 do 40 mikrometrów, a w przy-
padku barwnika czerwonego cząsteczki są nawet dwukrot-
nie większe.
W połowie lat 80. XX wieku Anderson
i Parish zrewolucjonizowali zastosowa-
nie laserów w medycynie i opracowali
selektywną teorię fototermolizy, czyli
wykorzystali bardzo krótkie impulsy
o bardzo dużej energii zamiast związ-
ki ciągłej, dzięki temu zjawisku zostało
zminimalizowane uszkodzenie sąsiadu-
jących tkanek. Uważa się, że optymalny
czas trwania impulsu to taki, który jest
krótszy niż czas relaksacji docelowego
chromosomu, określany jako czas po-
trzebny do ochłodzenia tkanki o połowę
temperatury maksymalnej, która jest
uzyskiwana natychmiast po naświetla-
niu laserem.
Zastosowanie efektu selektywnej fo-
totermolizy polega na niszczeniu cząstek
danej struktury przez pochłoniętą przez
nie energię. Dany chromofor jest nisz-
czony selektywnie, co znaczy, że uszko-
dzeniu nie ulegają inne otaczające tkanki.
Istnieje wiele rodzajów laserów. Możemy
je podzielić na ablacyjne, lasery frakcyj-
ne, nieablacyjne oraz lasery emitujące
światło absorbowane przez melaninę.
W zabiegach usuwania niechciane-
go makijażu permanentnego świetnie
sprawdzają się lasery typu q-switch Do
dyspozycji mamy kilka laserów q-switch
o różnej długości fali. Najczęściej spoty-
kane to 532 nm i 1064 nm.
Lasery typu q-switch
Laser typu q-switch wytwarza bardzo
krótko trwające impulsy o bardzo wy-
sokiej energii. Energia lasera powoduje
rozerwanie barwnika na małe frag-
menty, które pochłaniane są przez ma-
krofagi skórne.
•
Laser pulsacyjny q-switch.
Pierwsze badania nad tym lase-
rem przeprowadził Goldman w 1965 r. Stwierdzono wtedy,
że nanosekundowy impuls nie powoduje martwicy oparze-
niowej w skórze, ale również nie jest w stanie do końca usu-
nąć barwnika ze skóry. Dopiero dalsze prace nad laserem
doprowadziły do odpowiedniego doboru długości fali gęsto-
ści energii i czasu trwania danej wiązki światła, dzięki któ-
rej uzyskano fragmentację cząstek barwnika, co umożliwiło
ich usunięcie poprzez makrofagi
Fot. 2
Efekty usuwania makijażu permanentnego za pomocą
lasera
Pico Light D18
Przed
Przed
Po
Po
