1 / 2018 / vol. 7
Kosmetologia Estetyczna
101
N
artykuł naukowy
Kosmetologia i medycyna Estetyczna
oddziaływania plazmy na komórki i tkanki oraz rodzaju użyte-
go gazu. Urządzenia dostępne na rynku są w stanie wygenero-
wać plazmę za pomocą wyładowań elektrycznych, które rozpo-
czynają się od chwilowego (a nie stale) wprowadzenia elektrody
nad skórę.W celu wytworzenia mikroprądów wykorzystuje
się specjalny generator. Poprzez wywołane wyładowanie elek-
tryczne, następuje wzrost temperatury w określonym obszarze
leczenia, bardzo wybiórczo i z dużą gęstością energii, wpływa-
jąc tym samym na kontrolowane odparowanie tkanki. W za-
leżności od urządzenia można wybrać jeden z ośmiu poziomów
intensywności i czterech trybów pracy (pojedynczy, podwójny,
potrójny lub poczwórny) lub tryb pracy ciągłej.
Pierwsze korzyści z zabiegów z zastosowaniem plazmy
można osiągnąć, dzięki zwiększeniu ukrwienia skóry powiek,
wywołania kontrolowanego stanu zapalnego, proliferacji fi-
broblastów i stymulacji syntezy kolagenu [5].
Z uwagi na wymienione efekty plazma znajduje zastosowa-
nie w prewencji starzenia się skóry okolicy oczodołowej. Sto-
sowana jest do liftingu okolicy oka, w przypadkach wiotkości
skóry oraz w nieablacyjnej dynamicznej blefaroplastyce sub-
limacyjnej [19].
Plazma znajduje również zastosowanie w likwidowaniu
zmarszczek nad górną wargą, tzw. zmarszczek palacza, wiot-
kiej skóry w okolicy łokci i kolan, hiperkeratoz (nadmiernego
rogowacenia naskórka). Stosowana jest w liftingu twarzy, usu-
waniu blizn, rozstępów, zmian skórnych (włókniaki, brodawki)
oraz w onfalo (liftingu okolic pępka).
ZASTOSOWANIE PLAZMY
WBLEFAROPLASTYCE POWIEK
Technologia plazmy wykazuje szerokie spektrum działania
połączone z efektywnością, pozwalającą zniwelować różne
defekty skóry, ze szczególnym uwzględnieniem nadmiaru fał-
dy powiekowej. Do defektów tych w obszarze badań zaliczają
się między innymi nadmiar skóry powiek górnych, spowodo-
wany głównie przez procesy starzenia się skóry. W wyniku
tego procesu następuje utrata elastyczności i zaburzenie wi-
dzenia, wynikające z nadmiaru skóry. Skóra powiek wiotczeje,
zaczyna zwisać i tworzyć nieestetyczne fałdy, sięgające w nie-
których przypadkach brzegu linii rzęs, wpływając na zawęże-
nie szpary powiekowej. U niektórych pacjentów obserwowane
są przepukliny tłuszczowe widoczne przez skórę, które wyni-
kają z osłabienia struktury obszaru powiek. Nadmiar skóry
powiek skutkuje uczuciem zmęczenia, ograniczonym polem
widzenia, poczuciem braku równowagi, a w niektórych wręcz
przypadkach bólami głowy. W Polsce do zabiegów nieinwa-
zyjnej blefaroplastyki powiek wykorzystywane są urządzenia
wytwarzające plazmę o zróżnicowanych parametrach, mocy
i trybach pracy. W dalszym ciągu mało jest rzetelnych danych
i doniesień naukowych traktujących o zastosowaniu plazmy
w blefaroplastyce.
W czasopismach nieindeksowanych przez Pubmed znaleźć
można nieliczne badania.
Zespół profesora Tsioumasa Sotirisa z Grecji zaprezentował
wyniki badania klinicznego, przeprowadzonego z udziałem
tysiąca pacjentów, u których przeprowadzono plazmową ko-
rekcję blefaroptozy. Zastosowano u nich zabieg z wykorzysta-
niem plazmy w obrębie nadmiaru skóry w okolicach górnych
powiek, gdzie każdy z pacjentów przeszedł trzy sesje zabie-
gowe, pozwalające na całkowite pozbycie się defektu. Przed-
stawiono dane, z których wynikało, że u żadnego z nich nie
wystąpiły jakiekolwiek komplikacje. Bezpośrednio po zabiegu
pacjenci zgłaszali jedynie opuchnięcie i zaczerwienienie skóry
ustępujące całkowicie po 7-15 dniach, a już na drugi dzień po
zabiegu mogli powrócić do swoich codziennych aktywności.
Wysunięto wniosek, że zabieg plazmowy nie pozostawia blizn
ani innych śladów na skórze [20].
Badano również zakres możliwości terapeutycznych zasto-
sowania plazmy w niechirurgicznej blefaroplastyce. Wyniki
zostały przedstawione w publikacji Krzysztofa Kaczyńskiego
[21]. Stwierdzono nadmiar fałdy powiekowej obydwu powiek
górnych, które obniżały jakość życia pacjentki w wieku 42-lat.
Przed przystąpieniem do zabiegu należy uwzględnić róż-
nice antropologicznew budowie i wyglądzie powieki górnej.
Na przykład oprawa europeidalna oka może występować w 3
odmianach, część tarczkowa powieki lekko zasłonięta w czę-
ści środkowej, powieka górna z częścią tarczkową zasłonięta
w części bocznej oraz z częścią tarczkową zasłonięta w części
bocznej wraz z kącikiem bocznym oka (rys. 2). W badaniu KJ
Kaczyńskiego kobieta przeszła zabieg niechirurgicznej blefa-
roplastyki za pomocą Plazmy. Trzy tygodnie od zabiegu prze-
prowadzono u pacjentki wizytę kontrolną. Korekta nadmiaru
fałdy powiekowej spowodowała: otwarcie oka w postaci po-
szerzenia szpary powiekowej średnio o 14%, odkrycie powieki
górnej średnio o 25% i 46% odpowiednio w oku prawym i le-
wym oraz zmniejszenie odległości pomiędzy brzegiem fałdy
powiekowej a dolną krawędzią brwi średnio o 11,4% i 8,4% od-
powiednio dla oka prawego i lewego, co w konsekwencji wy-
równało dysproporcje w wielkości fałdy powiekowej sprzed
zabiegu. Przedstawiono, że zmniejszenie fałdy powiekowej
skutkowało również zmniejszeniem odległości pomiędzy jej
brzegiem a dolną krawędzią łuku brwiowego średnio o 11,4%
dla oka prawego (średnio o 1,67 mm i maksymalnie o 2 mm
w linii źrenicznej i linii kąta zewnętrznego) oraz o 8,4% dla oka
lewego (średnio o 1,33 mm i maksymalnie o 2 mm w linii kąta
zewnętrznego) [21].
Rys. 2
Fałda powiekowa
Źródło:
[II]
1. powieka górna z częścią tarczkową lekko zasłoniętą w środkowej części,
2. powieka górna z częścią tarczkową zasłoniętą w bocznej części,
3. powieka górna z częścią tarczkową zasłoniętą w bocznej części wraz z kącikiem bocznym oka.
