< Previous4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 138 RESURFACING SKINARTÉ PROESTHETIC To hybrydowy, wielokierunkowy zabieg stwo- rzony z myślą o pielęgnacji skóry z niedo- skonałościami różnego pochodzenia, m.in. nadprodukcją sebum, zmianami o podłożu trądzikowym, zaskórnikami, stanami zapal- nymi, przebarwieniami i nierówną strukturą skóry. Kompleksowa terapia działająca na róż- ne czynniki warunkujące powstawanie niedo- skonałości skóry, ale również na powikłania w postaci przebarwień i blizn pozapalnych. Wzmocnione działanie zapewnia synergiczne połączenie niezwykle skutecznych i zaawan- sowanych składników aktywnych, w tym trzech form kwasu salicylowego, których bio- dostępność została zwiększona poprzez zasto- sowanie autorskiego kompleksu transepider- malnych promotorów absorpcji naskórkowej. SKIN EDITOR® ODMŁADZAJĄCY KREM DO TWARZY NA NOC Z KWASAMI Skin Editor® to wyjątkowa kompozycja składników złuszczających i przeciw- starzeniowych. Połączenie 3% kwasu glikolowego i 7% kwasu mlekowego skutecznie opóźnia proces starzenia, wyrównuje koloryt i wygładza struk- turę skóry. Kombucha wspiera mi- krobiom i przywraca blask, a wyciąg z wierzby kanadyjskiej działa przeciw- zapalnie. Zwieńczeniem całej formuły jest certyfikowane organiczne masło shea, które odżywia i uprzyjemnia aplikację. ENERGY PINQ CREAM ENERGETYZUJĄCA BOMBA WITAMINOWA DLA SKÓRY ENERGY PinQ CREAM to nawilżająco-odżywczy krem do codziennej pielęgnacji każdego rodzaju skóry. Innowacyjna formuła kremu zawiera koenzym Q10, wit B12 oraz ekstrakty roślinne, które rozjaśniają koloryt, nawilżają i łagodzą podrażnienia. Skwalan, ceramidy i olej arganowy redukują szorstkość skóry, pozostawiając ją gładką i miękką. Ekstrakty z 10 grzybów oraz kompleks 15 aminokwasów i peptydów efektywnie odżywiają, wspierają odżywianie mitochondrialne, wspomagają proce- sy regeneracyjne skóry i minimalizują oznaki starzenia. Efekty: cera jest wyraźnie nawilżona, odżywiona, dzięki redukcji drob- nych zmarszczek widocznie wygładzona, miękka i aksamitna w dotyku, promieniejąca młodzieńczym blaskiem i witalnością. LABORATORIUM ONLY FOR EYES Only For Eyes to profesjonalne laborato- rium zawierające pięć produktów o wyso- kiej zawartości składników aktywnych, które tworzą zabieg specjalistycznej pie- lęgnacji okolicy oka. Każdy produkt ma unikatowe działanie, skład i w inny spo- sób wpływa na tę bardzo delikatną okolicę. Zastosowanie pełnej procedury zabiegu pozwala zwalczać takie problemy okolic oka, jak spadek jędrności, brak nawilżenia, opuchnięcia, cienie pod oczami, kurze łap- ki, nadmierna wiotkość i brak odżywienia. Laboratorium można stosować manual- nie, z wykorzystaniem kamieni mineral- nych lub ze specjalistyczną aparaturą [ST] STYLEYE. Poznaj całą markę profesjonal- nych kosmetyków S+|SummeCosmetics, odwiedzając naszą stronę internetową. SILK - KREM LIFTINGUJĄCY OD CHRISTINA COSMETICS Zaawansowana formuła zawierająca lipidy jedwabnika i najnowszej generacji aktywne składniki napinające skórę oraz związki przeciwutleniające. Krem zmniejsza utratę wilgoci, widocznie napi- na i wygładza skórę w ciągu kilku minut od aplikacji. Regularne stosowanie zmniejsza zmarszcz- ki aż o 25% w ciągu 3 miesięcy! Krem jest odpowiedni dla każdego typu cery. Główne składniki: skwalan, glicyna, niacynamid, mocznik, alantoina, octan tokoferolu (witamina E), kwas cytrynowy, ekstrakt z liści kamelii chińskiej, ekstrakt z kwiatów lipy, hydrolizat protein jedwabiu, hydrolizat protein sezamu. Dbaj o swoje naturalne piękno! 4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 139 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E Blizny powstają podczas naturalnego procesu gojenia się rany, który prowadzi do połączenia się uszkodzonych tkanek. Kluczowym budulcem w tym wypadku jest kolagen, który co prawda za- pewnia wytrzymałość, ale w procesie narasta- nia tworzy nieregularnie rozmieszczone włókna. W miejscu wcześniejszej gładkiej, zdrowej skóry powstaje nowa chaotyczna struktura, która cza- sem wbudowuje się między mięśnie, powięzi oraz ścięgna. Blizny nie można więc rozpatrywać jako za- gadnienia wyłącznie estetycznego, ale przede wszystkim zdrowotnego i funkcjonalnego. Ze względu na swoją budowę oraz ucisk pobliskich tkanek, blizny mogą powodować takie powikła- nia, dysfunkcje i dolegliwości, jak: • bliznowacenie, • blizny przerostowe, • zaburzenia czucia, • ograniczenie ruchomości, • zaburzenia postawy ciała, • uciążliwe przykurcze mięśniowe, • zaburzenie propriocepcji, • bolesne zrosty wewnętrzne. Ryzyko związane z powstawaniem blizn moż- na zminimalizować jedynie przez komplekso- wą rehabilitację blizny – zarówno świeżej, jak i na wszystkich etapach procesu gojenia. Ma ona doprowadzić do usunięcia skutków ubocznych wpływających na jakość życia osób po wszel- kiego rodzaju operacjach, wypadkach czy kon- tuzjach. Zdarza się, że w trakcie procesu gojenia się rany, np. do infekcji, co może zmienić wygląd blizny. Komplikacją będzie również pojawienie się blizn zanikowych i przerostowych oraz kelo- idów, a także przykurczów bliznowatych, które napinają skórę i ograniczają możliwość wyko- nywania swobodnych ruchów. Takie przykurcze mogą również powodować ból. Żeby im zapobiec, bardzo ważna, oprócz pielęgnacji obejmującej stosowanie specjalnie dobranych preparatów na bazie silikonu, które zatrzymują produkcję kolagenu, zapobiegając powstawaniu blizny pa- tologicznej, jest tzw. mobilizacja blizny, czyli jej delikatne masowanie. Odpowiednia mobilizacja blizny pozwala uzyskać zarówno zadowalający efekt estetyczny, jak i wpłynąć pozytywnie na kwestie zdrowotne. KIEDY ROZPOCZĄĆ LECZENIE BLIZNY? Najczęściej spotykaną praktyką jest jak najszyb- sze rozpoczęcie terapii blizny – do siedmiu dni od uszkodzenia skóry lub interwencji chirurgicznej. W tym okresie rehabilitacja obejmuje zabiegi wo- kół blizny, które mają na celu poprawienie ukrwie- nia tkanki oraz zmniejszenie obrzęku. Wymaga to jednak uwagi i ostrożności, aby nie doprowadzić do przerostu tkanek oraz powstawania zrostów. Pracę bezpośrednio z blizną można rozpocząć dopiero po całkowitym zagojeniu się rany, co może stwierdzić lekarz prowadzący, zazwyczaj po 3-4 tygodniach od powstania blizny. Lecze- nie blizny na tym etapie może składać się z wielu Każdy u raz mechaniczny, termiczny czy chemiczny, którego następstwem jest przerwanie ciągłości skóry, sprawia, że orga- nizm wytwarza tkankę zastępczą w postaci blizny. Uszkodzenia skóry na wczesnym eta- pie bliznowacenia oraz specyficzne czynniki gojenia się ran przyczyniają się do tego, że wiele blizn może przekształcić się w rozległe lub patologiczne blizny przerostowe i kelo- idowe. Zmiany estetyczne, utrzymujący się ból, utrata ruchu z powodu przykurczu lub zrostu oraz uporczywy świąd mogą znacząco wypłynąć na jakość życia i utrudnić powrót do zdrowia psychicznego. Blizny - efekty terapii manualnej Paulina Kwietoń mgr pedagog społeczny, socjolog, terapeuta do spraw uzależnień, licencjonowany kosmetolog, ciągle się szkoli i pogłębia umiejętności z zakresu kosmetologii regeneracyjnej i leczniczej w nurcie interdyscyplinarnym, od dziecka zmaga się z bielactwem nabytym, pasjonatka synergii piękna zewnętrznego i wewnętrznego, a także zdrowego stylu życia, zafascynowana psychologią oraz psychokosmetologią4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 140 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E uzupełniających się działań oraz zabiegów. Ostatnią fazą jest rehabilitacja blizny w dłuższym okresie. Gdy jest to już całkowicie bezpieczne, w proces leczenia można włączyć nawet takie terapie, jak masaż głęboki czy rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. REHABILITACJA BLIZNY Małe zmiany nie wymagają leczenia, ponieważ ani nie są uciążliwe podczas codziennego funkcjonowania, ani nie powodują dyskomfortu z powodów estetycznych. Nato- miast rehabilitacja blizny jest nie tylko polecana, ale często wręcz nieodzowna, m.in. po: • interwencji chirurgicznej (również metodą laparoskopową), • cesarskim cięciu, • zabiegu ginekologicznym, • złamaniu otwartym, • mastektomii, • poważnym urazie, • rozległym oparzeniu. LECZENIE I USUWANIE BLIZN Nawet nieestetyczne i bardzo widoczne blizny można zmniejszyć lub zlikwidować, stosując różne metody lecze- nia. Jako terapię pierwszego wyboru w profilaktyce blizn uznaje się stosowanie plastrów silikonowych i żelu siliko- nowego. Tego rodzaju produkty poprawiają wygląd blizn, zmniejszają ich widoczność, a także rozjaśniają. Poprzez dobranie odpowiednich technik manualnych, fizykalnych czy chirurgicznych można wpłynąć na wygląd blizny, przy- spieszyć proces jej gojenia, a także zmniejszyć ryzyko póź- niejszych powikłań. Dla procesu rehabilitacji blizny najistotniejszą kwestią jest określenie fazy gojenia się rany i tak proces ten i dzia- łania terapeutyczne można podzielić na następujące etapy: • Faza 1. Zapalenie trwające od 2 do 7 dni. Zalecany masaż manualny, usprawniający krążenie obszaru objętego raną. Zabiegi na tym etapie pomijają okolice cięcia bez- pośredniego, skupiając się na pobudzaniu okolic rany. W przypadku blizny liniowej, po około 3 tygodniach od zasklepienia się rany, można stosować natłuszczanie po- wstającej blizny specjalistyczną maścią. • Faza II. Okres naprawy, trwający od 6 do 8 tygodni. Spe- cjalistyczne opracowanie okolicy rany i tkanki łącznej. Na tym etapie, po zdjęciu szwów, rozpoczyna się praca na powstałej bliźnie. Przy bliźnie liniowej zaleca się stoso- wanie drenażu limfatycznego. • Faza III. Modelowanie blizny, trwające od 6 miesięcy do 2 lat. Stosowanie poszczególnych technik fizjoterapii, mających na celu usprawnienie funkcjonowania obsza- rów objętych blizną oraz w wielu przypadkach zapobie- ganie powstawania zrostów. Cały przebieg i efekty rehabilitacji blizny w dużym stop- niu uzależnione są od etapów gojenia się rany. Osoby objęte wczesną rehabilitacją i działaniami fizjoterapeutyczny- mi, m.in. terapią manualną, uzyskują w szybkim czasie od rozpoczęcia terapii widoczne rezultaty o dużym zasięgu. Osoby, których blizny nie są świeże, a od zagojenia się rany minęło nawet kilka lat, również nie powinny rezygnować z czynności rehabilitacyjnych. TERAPIA MANUALNA BLIZNY W leczeniu blizn duże znaczenie ma integracyjna terapia blizn. Jest to koncept, który ukazuje różnorodność zabu- rzeń wywołujących blizny. Specjaliści, którzy szkolą się w tej dziedzinie, poznają liczne sposoby eliminacji przy- czyn bliznowacenia w różnych innych, bardziej odległych częściach ciała. Integracyjna terapia blizn pomaga zrozu- mieć zależności pomiędzy różnymi układami, tkankami i częściami ciała, zidentyfikować zaburzenia i rozprawić się z nimi poprzez dobór odpowiednich technik. Istotnym elementem leczenia blizn jest terapia manual- na (masaż) blizny. Mobilizacja ma na celu poprawę elastycz- ności i ukrwienia, a także zabezpieczenie przed rozejściem się. W wielu przypadkach umożliwia zwiększenie rucho- mości oraz redukcję bólu, jeśli taki wystąpił. W zależności od dobranej metody terapia manualna blizny może również poprawić koloryt blizny i uczynić ją mniej widoczną. Terapia manualna jest to specjalistyczna metoda fizjo- terapii, która ma na celu poprawę ruchomości tkanek i stawów oraz zmniejszenie bólu. W przypadku blizn te- rapia manualna koncentruje się na zmiękczaniu tkanki bliznowatej, poprawie jej elastyczności oraz zmniejszeniu napięcia wokół blizny. Dzięki tej technice możliwe jest zła- godzenie sztywności i dyskomfortu związanego z bliznami. Masaż blizny – inaczej jest to mobilizacja blizny. Terapia manualna działa poprzez stymulację tkanki bliznowatej za pomocą różnych technik masażu. Głównym celem jest złagodzenie tkanki blizny, która z czasem może stać się zbita i sztywna. Terapeuta manualny wykorzystuje deli- katne ruchy i techniki, które pomagają rozluźnić tkankę, co w efekcie przyczynia się do poprawy elastyczności i wy- glądu blizny. Zanim przystąpimy do masażu blizny, waż- ne jest odpowiednie jej przygotowanie. Przede wszystkim skonsultuj się z wykwalifikowanym terapeutą manualnym, który oceni stan blizny oraz określi odpowiednie techniki masażu do zastosowania. Ważne jest również utrzymanie blizny w czystości i unikanie narażania jej na działanie substancji drażniących. Etap początkowy Terapia blizny zaczyna się nawet już po dwóch dniach od urazu, nie musimy czekać na zdjęcie szwów. Początkowe techniki wykonujemy na tkankach wokół, rany, a nie na bliźnie. Techniki te są bardzo delikatne, rozluźniają tkanki 4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 141 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E wokół blizny, mają za zadanie wyeliminować rozciąganie blizny wszerz i zbliżają brzegi rany. Dzięki temu pomagają ranie wygoić się. Dlatego warto taką terapię rozpocząć jak najwcześniej. Ze względu na ból i obrzęk wykonuje się też drenaż blizny i tkanek wokół blizny. Zmniejszenie obrzęku zapewnia mu lepszy odpływ, zmniejszenie bólu po opera- cji i dobrze wpływa na gojenie się blizny. Tak długo, jak jest stan zapalny (czyli ból, obrzęk, zaczerwienienie), masaż bli- zny jest bardzo delikatny. Jest to wspieranie procesów re- generacyjnych uszkodzonej tkanki. Nie wykonujemy w tym czasie żadnych mocnych i bolesnych technik, gdyż może to spowodować, że powstanie twarda i sztywna tkanka bli- znowata, a nawet blizna przerostowa. Aby tego uniknąć, terapia ma pomagać w procesie gojenia i zrastania. Terapia blizny ma też wpłynąć oczyszczająco na bliznę, wspierając jej „uporządkowane” gojenie się tak, aby kolagen prawidło- wo się tworzył. Długo trwający obrzęk przyczyniałby się do powstania licznych zwłóknień w tkankach oraz sklejeń i wciągnięć blizny. Kolejny etap Następnie pracujemy już na bliźnie w sposób delikatny i niebolesny. Masaż ma za zadanie scalić bliznę, sprawić, by była miękka, cienka i przesuwalna. Masaż blizny nadal nie może boleć. Początkowo wszelkie ruchy są w kierunku blizny, tak by nie rozciągać jej wszerz. Takie rozciąganie mogłoby spowodować nadprodukcję miofibrylli i mogłaby powstać blizna przerostowa. W miarę postępu procesów gojenia w masażu blizny zmieniamy techniki i zakres dzia- łań, ale zawsze towarzyszy nam zasada, by nie powodować rozszerzania blizny i podrażniania jej. Wskazane są tech- niki rozciągania jej wzdłuż. Taki masaż blizny zwiększa jej przesuwalność względem okolicznych tkanek. Chcemy, aby blizna była elastyczna. Blizna sztywna, posklejana bę- dzie psuła efekt wizualny, a ponadto może dawać dolegli- wości bólowe w miejscu operowanym bądź w odległym – np. w okolicy kręgosłupa czy barków. Odpowiednią terapią zapobiegamy powstawaniu ta- kich komplikacji. Popularne jest też suche igłowanie blizn. Można je wykonywać, ale jeżeli blizna jest już zagojona. Podobnie jest z technikami mocnymi, takimi jak rolowa- nie. Zbyt wczesne zastosowanie takich technik powoduje przerastanie blizn. Terapia blizny (masaż blizny) ma swoje uzasadnienie w każdym okresie gojenia. Nawet blizny stare, wieloletnie warto poddać jeszcze terapii, szczególnie jeśli są źródłem dolegliwości. Początkowo blizna jest czerwona – może taka być przez 3-5 miesięcy. Związane to jest ze wzmożoną an- giogenezą, czyli tworzeniem się nowych naczyń krwiono- śnych, których zadaniem jest dostarczenie składników odżywczych do sprawnego zrośnięcia się rany. Nadprogra- mowe naczynia krwionośne w pewnym momencie są likwi- dowane i wtedy blizna blednie, a nawet staje się jaśniejsza od naturalnego koloru skóry w wyniku braku pigmentu. Należy pamiętać, że w rezultacie urazu lub zabiegu chirur- gicznego nastąpiło uszkodzenie ciągłości skóry oraz tkanek położonych głębiej. To nie tylko uszkodzenie skóry i tkanek podskórnych, mające powierzchowny zasięg. Interwencja chirurgiczna (np. przy cesarskim cięciu) dotyczy też tkanek położonych głębiej – mięśni i powięzi. Dlatego częstym po- wikłaniem jest pogorszenie ruchomości stawów. Pogorsze- niu ulega elastyczność tkanek. Odpowiednia mobilizacja blizn (masaż) ma zapobiec różnym powikłaniom. Terapia zintegrowana blizny • poizometryczna relaksacja mięśni, • masaż tensegracyjny, • masaż funkcyjny, • masaż poprzeczny, • terapia łańcuchów mięśniowo-powięziowych, • masaż tkanek głębokich, • drenaż limfatyczny, • ćwiczenia oddechowe. EFEKTYWNOŚĆ TERAPII MANUALNEJ Terapia manualna jest podstawą terapii tkanki bliznowatej. Cel leczenia to uruchomienie blizny, zlikwidowanie sklejeń i zrostów, przywrócenie elastyczności i mobilności tkanek, zmniejszenie dolegliwości bólowych i innych zaburzeń czucia, poprawa wyglądu blizny. Ma to w efekcie przywró- cić równowagę strukturalną i funkcjonalną organizmu. Terapia manualna poprawia także ukrwienie i przepływ chłonki, wywołuje szereg reakcji biochemicznych oraz efekty odruchowe poprzez stymulację mechanorecepto- rów, wpływa na tkankę kolagenową i aparat więzadłowy. Podczas pracy manualnej z blizną niewskazane jest uży- wanie środków poślizgowych, ponieważ mogą one utrud- nić kontakt z tkanką oraz jej odkształcanie. Natomiast po zakończeniu terapii, a także w ramach autoterapii, należy stosować maści lub kremy na blizny. Obecnie polecane są żele oraz plastry (folie) silikonowe, które utrwalają pracę manualną, rzadko powodują dyskomfort, przyspieszają gojenie i zapobiegają powikłaniom. Plastry można nosić do 24 godzin na dobę i stosować je do 6 miesięcy od po- wstania rany. Blizny nowo powstałe są łatwiejsze do uwolnienia, na- tomiast terapia blizn przewlekłych, wieloletnich jest trud- na, dłuższa i powinna być nastawiona nie tylko na pracę lokalną z blizną, lecz całościową terapię mięśniowo-po- więziową. W przypadku nowo powstałych blizn w fazie zapalenia (5-7 pierwszych dni) można wykonywać jedynie delikatny drenaż, żeby przyspieszyć gojenie i zmniejszyć ryzyko powikłań. W fazie proliferacji (2-6 tygodni po ope- racji) stopniowo opracowuje się samą bliznę, wprowadza- jąc delikatne techniki na warstwy podskórne, w celu zmi- nimalizowania zrostów pomiędzy rozwijającą się blizną 4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 142 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E w tkankach. Można kontynuować też drenaż limfatyczny. W fazie remodelingu wdraża się techniki bezpośredniej pracy z blizną oraz wprowadza inne metody pracy z tkanką. Przystępując do pracy manualnej, blizna powinna być su- cha, bez wysięków, ropy, krwi. Skala nacisku Fouriego i Robb Dobierając stopień nacisku, należy zastosować skalę 10-stopniową Fouriego i Robb. Według tej skali w bliźnie świeżej stosuje się nacisk od 1-3, w bliźnie zagojonej od 4-10, zależnie od potrzeb. W stopniu 1-3 są to zabiegi bardzo deli- katne, przyjemne dla pacjenta. Stopień 4-6 to nacisk śred- nio mocny i mocny, porównywalny do masażu klasycznego, może być chwilami przyjemny, ale bez uszkodzeń. Stopień 7-8 to nacisk silny i głęboki, nieprzyjemny dla pacjenta, ale dający się znieść. W skali 9-10 intensywność jest bardzo duża, zabieg jest bolesny, celowo wywołuje się stan zapalny, w celu likwidacji zrostów i sklejeń. Metoda rozluźnienia mięśniowo-powięziowego Jedną z możliwości pracy z tkanką bliznowatą jest meto- da rozluźniania mięśniowo-powięziowego. Obejmuje ona wiele różnych technik. Technika pośredniego uwalnia- nia blizny, nazywana też rozciąganiem makroskopowym lub całościowym rozciąganiem, jest najbardziej powierz- chowna i najmniej bolesna. Jest szczególnie przydatna we wciągniętych bliznach, jest także stosowana jako technika wstępna przed intensywniejszymi technikami. Polega na powolnym, stopniowym rozciąganiu tkanki wokół blizny, płasko położonymi kciukami, palcami I-IV lub całymi dłońmi, czekając na rozluźnienie tkanek. W pierwszej kolejności wykonuje się ruchy podłużne, rów- noległe do blizny. Fot. 1 Ruchy podłużne, równoległe do blizny Źródło: [15] Następnie wykonywane są ruchy poprzeczne i skośnie. Fot. 2 Ruchy poprzeczne i skośnie Źródło: [15] Kolejne ruchy wykonywane są w sposób okrężny za pomo- cą delikatnych okręgów. Fot. 3 Ruchy okrężne Źródło: [15] Intensywność tych technik można modyfikować przez kąt ustawienia dłoni na ciele: równoległe ułożenie jest delikat- niejsze, natomiast ułożenie pod kątem 45 stopni i mniej- szym zwiększy siłę nacisku. Metoda bezpośredniego uwalniania blizny W tej technice stosuje się ruchy intensywniejsze i bardziej bolesne. Powinno być to poprzedzone rozluźnianiem mię- śnia w obszarze, w którym znajduje się blizna, oraz w jego okolicach. Rozciąganie należy stosować do uczucia odblo- kowania zrostu, jeśli nie przekracza to tolerancji bólowej osoby, u której wykonywany jest masaż. Początkowo wykonuje się technikę poziomego uwalniania, podłużne rozciąganie jej kciukami lub palcami bezpośred- nio za jeden koniec blizny, potem oba jej końce. Fot. 4 Rozciąganie blizny kciukami Źródło: [15]4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 143 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E Następnie wykonuje się technikę bezpośredniego piono- wego rozluźniania. Fot5. 1 Unoszenie blizny pro stopadle do góry, chwytając ją między kciuk i pozostałe pal ce, jednej lub obu dłoni. Następnie zmienia się kąt unoszenia i uwalniania blizny Źródło: [15] Techniki rolowania skóry z blizną wykonuje się w obsza- rze, który umożliwia uchwycenie odpowiedniej ilości skóry wraz z blizną. Fot. 6 Wielokrotne rolowanie blizny z różnych kierun ków w stronę blizny Źródło: [15] Rolowanie bezpośrednie wykonuje się na bliźnie poprzez unoszenie jej w poprzek, a także równolegle i unoszenie jej pod różnymi kątami. Fot. 7 Rolowanie blizny Źródło: [15] Technika miejscowego uwalniania blizny Najpierw należy zlokalizować jednym palcem zrost w ob- rębie blizny, a potem bez zwalniania ucisku wykonuje się rozciąganie tego miejsca do uczucia oporu, wykonując ruch pociągnięcia – półkolisty ruch w kształcie odwróco- nej litery J zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Technikę S (skręcanie) wykonuje się, robiąc ruchy skrętne palcami lub kciukiem w kształcie litery S, odkształcając bliznę pod różnymi kątami. • Świeża blizna, technika Victory Fot. 8 Objęcie blizny między palec wskazujący i środkowy, następnie wykonywanie lekkiego, pulsacyjnego ucisku pionowego, w tempie 1-sekundowym, bez odrywania palców Źródło: [15] • Blizna wygojona Fot. 9 Głaskanie wzdłuż z lekkim dociskiem, następnie płaskie przesuwanie tkanki pod kątem prostym do blizny, od blizny i w poprzek przebiegu blizny z lekkim uciskiem, nie powodując bólu Źródło: [15]4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 144 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E Fot. 10 Rozciąganie blizny wykonuje się, pociągając tkankę w różnych kierunkach Źródło: [15] Fot. 11 Przy dobrej tolerancji, wprowadza się ruchy cyrkulacyjne w kierunku blizny, wzdłuż blizny, następnie naprzemiennie obiema rękami Źródło: [15] Fot. 12 Technikę lodołamacz wykonuje się w celu przebudowy tkanki i zwiększenia przesuwalności – rękę należy ułożyć na bliźnie i przesuwać dłoń wzdłuż blizny, przyciskając środkowym palcem Źródło: [15] Fot. 13 Technikę łyżeczkowania wykonuje się w miejscowym ograniczeniu ruchomości, dociskając w głąb tkanki dwoma palcami, ułożonymi jeden na drugim, przesuwając się stopniowo wzdłuż blizny Źródło: [15] Fot. 14 Technika kołyski polega na nacisku w kierunku blizny dwiema rękami, aż utworzy się fałd, a następnie stopniowym ucisku, raz jedną, raz drugą ręką, pod różnymi kątami Źródło: [15] Fot5. 1 Technikę fali wykonuje się, opierając dłonie po obu bokach blizny, wykonując naprzemienny nacisk palcem wskazującym w kierunku blizny Źródło: [15] 4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 145 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E Fot. 16 Techniki kompresyjne – po określeniu kierunku restrykcji należy wywierać prostopadle do niej powolny, średniej intensywności nacisk jednym palcem, trwający od 30 sekund do 3 minut, aż tkanka się rozluźni Źródło: [15] • Mobilizacja warstw tkankowych Mobilizację warstw tkankowych stosuje się zwykle pod koniec masażu. Fot. 17 Chwyt szczypcowy – obejmuje się tkankę między kciuk i palec wskazujący i odkształca bliznę kawałek po kawałku z dużą intensywnością Źródło: [15] Fot. 18 Mobilizacja głęboka – wykonuje się głębiej i intensywniej palcami obu dłoni Źródło: [15] Analizując terapię manualną blizn, należy także wspo- mnieć o roli drenażu limfatycznego, który jest często stoso- wany równolegle z technikami manualnymi blizny. Drenaż jest istotny zwłaszcza w początkowym etapie, kiedy ranie i świeżej bliźnie towarzyszy obrzęk oraz nie ma możliwości bezpośredniej terapii jej okolicy. PODSUMOWANIE Dzięki intensywnemu rozwojowi medycyny, opracowa- no wiele metod korekcji blizn. Dobrze dobrane procedury mogą spowodować skuteczną redukcję i zminimalizować ich widoczność. Odpowiedni zabieg rehabilitacyjny – ma- saż blizny, czyli terapia blizny, wspomaga prawidłowy pro- ces wygojenia się rany, eliminuje wiele powikłań po zabie- gach chirurgicznych i poprawia stan zdrowia. BIBLIOGRAFIA 1. Sałagan K, Niemyska K. Blizny potrądzikowe – mechanizm powstawania i dia- gnostyka. Kosmetologia Estetyczna. 2018;7(4):407. 2. Schleip R, Findley TW, Chaitow L. Powięź. Badanie, profilaktyka i terapia dys- funkcji sieci powięziowej. Wrocław: Edra Urban & Partner; 2014. 3. Manheim JC. Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe. Poznań: WSEiT; 2011. 4. Guimbertau JC, Armstrong C. Architektura żywej powięzi człowieka. Pozakomór- kowa matryca i komórki przedstawione przez endoskopię. Poznań: S3 Publishing UK; 2016. 5. Bordoni BD, Zanier E. Terapia manualna blizny. Warszawa: Wyd. PZWL; 2020. 6. Przylipiak A. Podstawy medycyny estetycznej. Podręcznik dla studentów kosme- tologii. Białystok: Uniwersytet Medyczny; 2014. 7. Bagłaj M. Blizny jako problem kliniczny w praktyce dermatologa estetycznego. Dermatologia Estetyczna. 2014;16(2):80-85. 8. Zieliński T, Witmanowski W, Lewandowicz E, et al. Blizny przerostowe i ke- loidy. Część II. Zapobieganie i leczenie. Postępy Dermatologii i Alergologii. 2008;3(4):116-124. 9. Jamrógiewicz M, Żebrowska M, Łukasiak J, et al. Silikonowe preparaty do lecze- nia powierzchniowego blizn. Farmacja Polska. 2010;66(6):437-442. 10. Zapała A. Urządzenie do makijażu permanentnego w leczeniu i kamuflażu blizn. Kosmetologia Estetyczna. 2015;4(6):559-562. 11. Blingeland NE, Boeger D. Terapia blizn. Metody stymulujące gojenie się ran i uspraw- niające funkcjonowanie układu powięziowego. Wrocław: MedPharm; 2020. 12. Chochowska M. Praca z blizną po operacji cięcia cesarskiego ze szczególnym uwzględnieniem technik stosowanych w późnym okresie pooperacyjnym. Re- habilitacja w Praktyce. 2018;5:36-42. 13. Chaitow L. Metody terapii manualnej w leczeniu dysfunkcji powięziowych. Wro- cław: Edra Urban & Partner; 2015. 14. Książek-Czekaj A, Bąbik K, Wiecheć M. Leczenie blizn. Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja. 2018;100:16-22. 15. Drozd A, Nowacka-Kłos M, Szamotulska J, et al. Możliwości zastosowania tera- pii manualnych w obszarze blizny. Rehabilitacja w Praktyce. 2022;4:34-42.4 / 2024 Kosmetologia Estetyczna 147 ARTYKUŁ KOSMETOLOGIA ESTETYCZNA E Josep Lupion masażysta, szkoleniowiec specjalizujący się w japońskim masażu twarzy, od ponad 20 lat doskonali tę technikę jako Licensed Kobido Facialist, jego podejście do masażu Kobido wyróżnia się precyzją ruchów, głębokim zrozumieniem anatomii i fizjologii oraz umiejętnością harmonijnego połączenia energii i emocji MASAŻ MANUALNY I JEGO KIERUNKI ROZWOJU Masaż należy do najstarszych znanych zabiegów na ciało. Wywodzi się z Chin, a wspominał o nim już Kung-Fu 3000 lat p.n.e. Początkowo stanowił on naturalną metodę leczniczą. Rozwój fizjologii i neurofizjologii przyniósł nowe metody masa- żu i różne jego zastosowania. Dążenie ludzi do atrakcyjnego wyglądu sprawiło, że zaczęli oni poszukiwać metod, które pozwolą im zachować młody wygląd. I tak na przestrzeni XX i XXI wie- ku jesteśmy świadkami prężnie rozwijającego się przemysłu kosmetycznego oraz zaawanso- wanych technologii, których celem jest niwelo- wanie wizualnych efektów starzenia się skóry. Jednocześnie rozwijamy wrażliwość i kompe- tencje manualne, zwracamy większą uwagę na takie struktury, jak powięź – organ, któremu wiele lat temu nie przypisywano specjalnego znaczenia. Dziś dostrzegamy ogromne korzyści wynikające z pogłębionej wiedzy na jego temat. Mając do dyspozycji zaawansowaną technikę i wszechstronną wiedzę o ciele, jesteśmy w sta- nie oferować spersonalizowane, całkowicie in- dywidualne podejście w masażu. W zależności od osoby i jej problemu możemy zastosować różne techniki, aby uzyskać optymalny i kon- kretny rezultat. Według mojej opinii dziedzina ta zmierza również w stronę bardziej holistycz- nego podejścia, w którym człowiek jest całością, a obszar wymagający terapii jest mikroświatem w makroświecie. To właśnie w takim ujęciu emo- cje nabierają największego znaczenia, a celem działań osób wykonujących zabieg staje się dąże- nie do energetycznej i emocjonalnej równowagi. JAPOŃSCY MISTRZOWIE INSPIRUJĄ ŚWIAT Wiele technik masażu pochodzi z Japonii. Nie- których zastanawia, dlaczego metody japońskich mistrzów uważane są za wzorzec, a świat z takim zainteresowaniem i podziwem uczy się od guru z tego regionu? Otóż japońska kultura jest sza- nowana i podziwiana na całym świecie, także w związku z cechami, jakimi charakteryzują się mieszkańcy tego kraju. Są bardzo rygorystycz- ni, cierpliwi i pracowici. Bardzo ceniona jest tu specjalizacja. Japończycy przyzwyczajeni są do maksymalnego skupiania się na określonej dzie- dzinie i kierowania swojego życia w taki sposób, by się w tym wybranym obszarze kształcić i roz- wijać. Biorąc to wszystko pod uwagę, nietrud- no zrozumieć, dlaczego są wzorami w swoich dziedzinach, a terapie manualne są jedną z najstarszych i najbardziej cenionych tradycji. Ich techniki są wynikiem wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie, dzięki czemu mają ogromne znaczenie kulturowe i historyczne. Kobido narodziło się w 1472 r., choć jego korze- nie można odnaleźć w dużo starszym masażu Anma. Rygor, cierpliwość i dyscyplina zawsze charakteryzowały Japończyków i wyróżniały na tle innych. Dzięki tym cechom są oni w stanie praktykować wiele godzin – to nic nadzwyczaj- nego, jeśli Japończyk pracuje 18 godzin dzien- nie. Metody, które stosują, są sprawdzone przez czas i doświadczenie. Kiedy widzimy kogoś, kto potrafi leczyć i tworzyć sztukę swoimi rękami, naturalne jest, że czujemy podziw i chcemy się od tej osoby uczyć. Masaż m anualny ma ponad tysiącletnią historię, a jego rozwój na przestrzeni lat można obserwować w różnych tradycjach na całym świecie. Obecnie jednak jesteśmy świadkami znaczącej zmiany w tej dziedzinie. Dzięki poszerzonej wiedzy o anatomii i fizjo- logii, a także naukowemu podejściu oparte- mu na dowodach, manualne techniki masażu ewoluują, oferując bardziej spersonalizowa- ne i holistyczne podejście do terapii. Jakie są kluczowe aspekty tej transformacji i w jakim kierunku zmierza ta dziedzina? Skąd tak duży wpływ japońskich tradycji na współcze- sne techniki terapeutyczne? Techniki manualnego masażu Historia czy współczesność?Next >