205
–
w praktyce medycyny estetycznej
Kosmetologia Estetyczna / 3 / 2012 / vol. 1
Aparatura
/
artykuł
A
ndrzej
K
ępa
MedBeauty, Gabinet Medycyny Estetycznej
w Centrum Urody Justyna,
ul. Rynek 5, 58-100 Świdnica,
tel. +48 602 457 666
e-mail:
,
,
W
stęp
Słowo laser jest akronimem angielskiego zwro-
tu
Light Amplification by Stimulated Emission
of Radiation
.
W wolnym tłumaczeniu oznacza
urządzenie wytwarzające światło przez emisję
wymuszoną. Emisja wymuszona to zjawisko
fizyczne, polegające na emisji fotonów przez
materię odgrywającą rolę ośrodka czynnego,
w wyniku oddziaływania z fotonem inicjują-
cym. Aby zjawisko to mogło zaistnieć, foton
inicjujący musi mieć taką samą energię jak
energia wzbudzenia atomu. Foton inicjujący nie
jest pochłaniany przez materię, ponieważ pełni
funkcję wyzwalacza procesu. Foton emitowa-
ny przez materię (atom) ma częstotliwość, fazę
i polaryzację taką samą jak foton inicjujący. Oba
fotony poruszają się w tym samym kierunku.
Światło złożone z takich fotonów nazywane jest
światłem spójnym [1]. Pozostałe cechy światła
laserowego to jednolite spolaryzowanie, mono-
chromatyczność oraz mała rozbieżność wiązki
[2].
Takie cechy światła laserowego pozwalają
na punktowe skupienie wiązki o dużej gęsto-
ści energii. Dzięki temu lasery znalazły bardzo
szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach
życia. W medycynie estetycznej stosuje się je
m.in. w zabiegach zamykania naczyń krwio-
nośnych, usuwania zmian niewymagających
badania histopatologicznego, fotoodmładzania
i regeneracji skóry, usuwania zmarszczek, po-
prawie gęstości skóry, redukcji przebarwień
i plam starczych, usuwania blizn, rozstępów
i tatuaży, depilacji laserowej, redukcji nadmier-
nych depozytów tkanki tłuszczowej, jak rów-
nież w przypadku biostymulacji laserowej.
Tak szerokie spektrum wskazań do zasto-
sowania laserów wynika z ilości substancji
pełniących funkcję ośrodka czynnego, za-
stosowanego w laserach. Generalnie można
dokonać podziału laserów ze względu na bu-
dowę ośrodka czynnego na: gaz (laser CO
2
–
wytwarzający falę o długości 1060 nm), cia-
ło stałe (laser neodymowo-yagowy Nd:YAG
–
emitujący wiązkę o długość fali 1064 nm),
kryształ (laser aleksandrytowy 755 nm) i pół-
przewodnik (lasery diodowe, np. 940 nm) [3].
Istotną rolę w zakresie oddziaływań pro-
mieniowania laserowego z tkankami biolo-
gicznymi odgrywają właściwości optyczne
skóry. Rządzą nimi dwa podstawowe procesy
zachodzące pomiędzy światłem a materią:
pochłanianie (absorpcja) i rozpraszanie. Ab-
sorpcja polega na oddawaniu energii fotonu
atomowi lub cząsteczce zwanej chromofo-
rem. Pod wpływem energii fotonu następuje
wzbudzenie chromoforu, co w konsekwencji
prowadzi do zajścia w nim reakcji fotoche-
micznej, rozpraszania energii w postaci cie-
pła lub do reemisji światła.
Rozproszenie światła to zjawisko oddzia-
ływania światła z materią w wyniku, którego
następuje zmiana kierunku rozchodzenia się
światła. W czasie rozpraszania foton traci je-
dynie niewielką część energii i nadal porusza
się ruchem prostoliniowym, tyle że w innym
kierunku [4].
Laser
